Thursday, March 15, 2012

அன்பே மான்சி...!!!

கோவை மாநகரின் அந்த பெரிய திருமணமண்டபம் பரபரப்பாக இருந்தது கோவையில் மிகப்பெரிய பணக்காரர் ரத்னததின் ஒரே மகன் சத்யனின் திருமணம்

சத்யன் வயது25 உயரம் 6.3 அடி செதுக்கிய முகமும் நேர்நாசியும். கூர்மையான கண்களும்.தடித்த உதடுகளும். கட்டான உடலும் கொன்ட அழகு வாலிபன்

ஆனால் அவனுக்கு இந்த திருமணம் பிடிக்கவில்லை காரணம் வாழ்க்கையில் நிறைய அனுபவிக்க வேன்டும் (எல்லாவற்றையும்தான்) வெளிநாடுகளில் சுற்ற வேன்டும்


விடிந்தால் திருமணம் நிறைய விஐபிகளுக்கு அழைப்பு அனுப்பபட்டிருந்தது

தன் குடும்பத்துடன் வந்த தனது பால்யநன்பன் முர்த்தியை வரவேற்று தன் மனைவி ஜோதிக்கு அறிமுகம் செய்தார் ரத்னம்

நன்பனுடன் சிறிது நேரம் பேசி அவரது குடும்பத்தை அமரவைத்து விட்டு மற்றவர்களை வரவேற்க சென்றார்

முர்த்தியின் மூத்தமகள் மான்சி அந்த திருமண மண்டபத்தை ஆச்சரியமாக பார்த்தாள் இவ்வளவு பெரிய ஆடம்பரமான மண்டபத்தை அவள் பார்த்ததேயில்லை

மணமகன் அறையில் டல்லாக இருந்த சத்யனை அவன் நன்பர்கள் உற்சாகப்படுத்த முயன்றனர்

டேய் சத்யா ஏன்டா இப்படி டல்லா இருக்க வெளியே கட்டவுட்டில் பொண்ணு போட்டோ பார்த்தேன் சூப்பரா கும்முன்னு இருக்கா கல்யாணம் பண்ணிகிட்டு வாழ்கையை எஞ்ஜாய் பண்ணுடா என்றான் சத்யன் நன்பன் பரமேஷ்

பச் அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லைடா கல்யாணம் இப்ப வேன்டாம்ன்னு நினைச்சேன் அவ்வளவுதான் மற்றபடி வேற ஒன்னும் பிரச்சினை இல்லை என்றான் சத்யன்

அப்புறமா என்னடா சீக்கிரம் ரெடியாகி கீழே போகலாம் இன்னும் கொஞ்ச நேரத்தில் பொண்ணு வீட்டில் வந்துடுவாங்க என்று பரமேஷ் செல்லிக்கொன்டு இருக்கும்போதே அறைகதவு பலமாக தட்டப்பட்டது

வந்தவர் ரத்னம் தன் மகனுடன் தனியாக பேசவேண்டும் என கூற சத்யனை தவிர அனைவரும் வெளியேரினார்கள்

என்னப்பா என்ன விஷயம் ஏன் இப்படி வேர்த்துப்போயிறுக்கீங்க என சத்யன் அப்பாவை விசாரிக்க

அங்கிருந்த சோபாவில் அமர்ந்த ரத்னம் மகனயும் உட்கார சொன்னார்

சிறிதுநேர அமைதிக்குபி்ன் இப்ப கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி பொண்ணு வீட்ல இருந்து போன் வந்துச்சி

என்னப்பா அவங்க கிளம்பிட்டாங்களாவாம் என்று குறுக்கிட்ட மகனை கையமர்த்தியவர்

அவங்க யாரும் வரலயாம் என கூற

ஏன் என்னப்பா என்னாச்சு என்றான் பதட்டமாக

அந்தப் பொண்ணு சுஜா தன்கூட காலேஜ்ல படிக்கிறவன காதலிச்சிறுக்க போல இன்னைக்கு காலையில இரன்டு பேரும் ரெஜிஸ்டர் கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டாங்களாம் அவ அப்பன் போன் பண்ணி விபரம் சொல்லிட்டு ஒரே வார்த்தையில் மண்ணிப்பு கேட்டுட்டு போன வச்சிட்டான் எனக்கு என்ன பண்றதுன்னு ஒன்னுமே புரியலப்பா என்றார் வேதனை குரலில்

சிறிது மகனிடம் பதில் இல்லாது போகவே நிமிர்ந்து மகன் முகத்தை பார்க்க அவன் தலையை கைகளில் தாங்கி தலைகவிந்து உட்கார்ந்திருந்தான்

உடனே மகனின் தோளில் கைவைத்து சத்யா நான் இதை எதிர்பார்களப்பா பயங்கர அதிர்ச்சியா இருக்கு நாளைக்கு காலையில் கல்யாணத்துக்கு வரபோறவங்களுக்கு என்ன பதில் சொலறதுன்னு தெரியல சத்யா என்னை மண்ணிச்சிடுப்பா என்றார் மெல்லிய குரலில்


என்னத்தப்பா மண்ணிக்கிறது இப்ப எனக்கு கல்யாணம் வேன்டாம்ன்னு எத்தனை முறை சொன்னேன் நீங்க கேட்கவே இல்லை இப்ப எல்லார்கிட்டேயும் நான்தான் அவமானப்பட போறேன் ச்சே எல்லாம் என் தலையெழுத்து எனறு நெற்றியில் அரைந்து கொண்டான்

இல்லை சத்யா நான் உன்னை அவமானப்பட விடமாட்டேன் நீ என் கூட வா அம்மா ரூமுக்கு போகலாம் என்று மகனை அழைத்துகொன்டு போக

அடுத்த 2மணி நேரத்தில் முக்கியமான சிலருடன் கலந்து பேசி அதே முகூர்த்தத்தில் சத்யனுக்கு வேறு பொண்ணை தேடி திருமணம் செயவது என முடிவு எடுக்கப்பட்டது

ஆனால் இதை கடுமையாக எதிர்த்தான் சத்யன் இத்தோடு எல்லாவற்றயும் நிறுத்திவிடலாம் என்றான்

இல்லை சத்யா நம்ம குடும்பமானம் என் கௌரவம் எல்லாம் உன் சம்மதத்தில்தான் என்றும மகன் கைகளை பற்றி கெஞ்சினார் ரத்னம்

சரிப்பா நான் சம்மதிச்சா கூட இப்ப ரெடிமேட் பொண்ணுக்கு எங்கப்பா போறது என்று சத்யன் கூற
அதற்க்குள் அவன் அம்மா ஜோதி அதுக்கென்ன சத்யா உன் மாமா மக ப்ரியா இருக்கா என் அண்ணன் நான் கேட்டா பொண்ண குடுப்பார் என்று தன் தாய் வீட்டு உறவை பலபடுத்த முயன்றாள்

அம்மா கொஞ்சம் சும்மா இருங்க அவளை கல்யாணம் பண்றதுக்கு இந்த மண்டபம் மாடியில இருந்து குதிச்சு உயிரை விடலாம் என்று ஆத்திரமாக கத்தியவனை சமாதானம் செய்தான் பரமேஷ்

எலலோரும் கொஞ்சம் அமைதியா இருங்க எனக்கு என்ன செய்யனும்னு தெரியும் என்று அதட்டிய ரத்னம் அமைதியாக யோசிக்க ஆரம்பிக்க

பலத்த யோசனையில் இருந்த ரத்னம் சட்டென நிமிர்ந்து தன் நன்பனை பார்க்க

எழுந்து முர்த்தியின் அருகில் போய் அவர் கைகளை பற்றி முர்த்தி என் குடும்ப கௌரவம் உன் கையில்தான் இருக்குப்பா தயவுசெய்து நான் கேட்கறத மறுக்காத என ரத்னம் கெஞ்ச

என்ன ரத்னா என்ன செல்ற எனக்கு ஒன்னும் புரியவில்லை என முர்த்தி குழம்ப

இதையெல்லாம் பார்த்துகொன்டிருந்த சத்யனுக்கு எரிச்சலாக இருந்தது

முர்த்தி நீ உன் பெரிய பெண் மான்சிய சத்யனுக்கு தரனும் என்று ரத்னம் கேட்க

என்ன ரத்னா விளையாடுறயா அவ சின்ன பொண்ணு இப்பதான் 18 வயசு ஆகுது காலேஜ்ல முதல் வருசம் படிக்கிறா அவளபோய் என்னப்பா நீ வேற ஏதாவது யோசனை சொல்லு என முர்த்தி கூற

அதான் அவரே வேன்டாம்ன்னு சொல்றார்ல்லா என்று ஜோதியும் தட்டிக் கழிக்க

நீ கொஞ்சம் பேசாம இரு ஜோதி என்று அதட்டியவர் நன்பனிடம் திரும்பி முர்த்தி எனக்கு மான்சியோட வயசு தெரியும் முதலில் கல்யாணத்தை முடிப்போம் அப்புறம் அவ உங்க வீட்லயே இருந்து படிப்ப முடிக்கட்டும் மத்ததெல்லாம் பிறகு பார்க்களாம்

தயவுசெய்து மறுத்து பேசாத முர்த்தி போய் உன் மனைவி பிள்ளைகளிடம் சொல்லி இங்க கூட்டிவா என்று கெஞ்சிய நன்பனைகான சகியாமல் தன் மனைவியை அழைத்துவர வெளியேறினார் முர்த்தி

அப்பாவை மறுத்து பேசி பழக்கமில்லாத சத்யன் தன் நிலையை என்னி மனதுக்குள் வருந்தினான் முகம் தெரிந்த சுஜாவையும் முகம் தெரியாத மான்சியும் அறவே வெறுத்தான்

மான்சி அவளுக்கோ அவள் அப்பா சொன்னது ஒன்றும் புரியவில்லை புரிந்த போது தீவிரமாக மறுத்தாள் நான் படிக்க வேன்டும் என்று அழுதாள்

முர்த்தியின் மனைவி ரேவதிக்கு பெரிய இடத்து சம்மந்தம் என்று மனம் சமாதானம் ஆனது

இளையவர்கள் நிவேதாவும் விஷ்ணுவும் வெளியே கட்டவுட்டில் பார்த்தவனுக்கும் மான்சிக்கும் கல்யாணமா என்று வாயை பிளந்தார்கள் எல்லாம் கனவு போல் இருந்தது

ஒரு வழியாக ரத்னத்தின் பிடிவாதத்தால் எல்லோரும் சமாதானம் செய்ப்பட்டு மான்சி வந்து சத்யன் அருகில் மணமேடையில் அமர்ந்த போது அவன் அவளை திரும்பியும் பார்க்கவில்லை

மான்சி்க்கு மட்டும் கட்டுமஸ்தாக அழகாக இருக்கும் இவனுக்கும் ஒல்லியாக பெரியகண்களுடன் 36 கிலோ எடையில் இருக்கும் தனக்கும் எப்படி பொருந்தும் என நினைத்தாள்

தாலி கட்டும் போது அவளை நிமிர்ந்து பார்த்த சத்யன் இந்த எலும்பு கூட என் மனைவி என்று கொதித்து போனான் திரும்பி தன் அப்பாவை பார்க்க அவரோ கண்ணசைவில் கட்டுடா தாலியை எனறார்

கொதிப்புடன் மான்சி கழுத்தில் தாலி கட்டிவன் இருக்கட்டும் எல்லோருக்கும் நான் யாருன்னு காட்றேன் என்று மனதிற்குள் கருவினான் தன் அப்பா மேல் இருந்த கோபத்தில் மான்சியை பழிவாங்க நினைத்தான்

அனைத்து சம்பிரதாயங்களும் முடிந்து எல்லோரும் ரத்னத்தின் பங்களாவுக்கு வந்த போது மான்சி அதன் பிரமாண்டத்தை பார்த்து பிரமித்து போனாள்.சினிமாகளில் வரும் பங்களாவை போல் இருந்தது

அங்கே ரத்னத்தை தவிர ஒருவர் கூட மான்சி குடும்பத்தை சட்டை செய்யவில்லை.

தனக்கும் சத்யனுக்கும் நடந்த இந்த திருமணம் ஒரு இமாலய தவறோ என முதல் முறையாக நினைக்க ஆரம்பித்தாள் மான்சி.

தங்களுக்கு கொடுக்கப்பட்ட அறைக்குள் போய் மான்சியின் குடும்பம் தங்க

சத்யனோ அவனது அறைக்குள் ஆத்திரத்துடன் கூண்டு புலி போல நடமாடினான்

இருந்த நன்பர்கள் அனைவரும் போய்விட பரமேஷ் மட்டும் சத்யனுடன் இருந்து அவன் கோபத்தை தனிக்க முயன்றான்

டேய் சத்யா இந்த பொண்ணு மான்சிய பார்த்தா நல்லவளா தெரியுது எல்லாம் சரியாகிவிடும் நீ கொஞ்சம் அமைதியா இருடா ப்ளீஸ் என்று பரமேஷ் கெஞ்ச

ஏய் பரமேஷ் வாய முடுடா பொண்ணாடா அது குச்சி மாதிரி இருக்காடா ச்சே எவ்வளவு கற்பனை பண்ணியிருந்தேன் எல்லோரும் சேர்ந்து என்னை பழிவாங்கிட்டீங்கள்ள இருங்க எல்லார்க்கும் நான் யார்னு காட்றேன் உரத்த குரலில் கத்தியவன்

தன் செல்லை உயிர்ப்பி்த்து யார் யாருடனோ பேசி தனக்கும் சுஜாவுக்கும் ஹனிமூனுக்கு எடுக்கப்பட்ட விசாவில் சுஜாவுடையதை கேன்சல் செய்து தான்மட்டும் போக ஏற்பாடு செய்தான்

சிறிது நேரம்கழித்து தன் அம்மாவின் அறைக்கு கதவை தட்டிவிட்டு உள்ளே வந்த சத்யன் ...

அம்மா நான் u s போய் அங்கயே மேல படிக்கலாம்னு இருக்கேன் நீங்கதான் அப்பாகிட்ட பேசனும் ப்ளீஸ்ம்மா அந்த பொண்ணயும் அவ பேமிலி கிட்டயயும் நான் படிப்பு முடிச்சு வர நான்கு வருடம் ஆகும்னு சொல்லி அவங்ககளை ஊருக்கு போக சொல்லுங்க
என்று இறுக்கமான குரலில் கூறினான்

அவன் அம்மாவுக்கு ரொம்பவே சந்தோஷமாகிவிட்டது அவளுக்கும் அந்த பரதேசி குடும்பத்தை சுத்தமாக பிடிக்கவில்லை

சரிப்பா நான் எல்லார்கிட்டயும் பேசறேன் நீ போகறதுக்கு ஏற்பாடு செய் என்று சொல்லிகொன்டு இருக்கும்போது அறை கதவு தட்டப்பட்டது

உள்ளே வந்த வேலைகாரன் அம்மா ஐயா தோட்டத்தில மயக்கமா விழுந்திட்டார்ம்மா என்று கலக்கமாக கூற

மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்ட ரத்னத்துக்கு அதிக அதிர்ச்சியும் அலைச்சலும் டென்ஷனும் சேர்ந்து ஸ்ட்ரோக் வந்துவி்ட்டதாக டாக்டர்கள் செல்ல

கணவன் அபாயக்கட்டத்தை தான்டியது்ம் வீட்டுக்கு வந்த ஜோதி பொறுப்புகளை தனதாக்கி கொண்டாள்

மூர்த்தியை பார்த்து உன் மகள் வந்த நேரம்தான் இபபடி ஆகிவிட்டது உங்கள் மகளை கூட்டிகிட்டு இங்கே இருந்து வெளியே போங்க என்று கத்த சத்யனும் அதற்கு ஒத்துஊதினான்
 

ரத்னம் வந்த பிறகு சொல்லிவிட்டு போவதாக மூர்த்தி கெஞ்ச

ஜோதி ஒத்துக்கொள்ளவில்லை ஏன் கொஞ்ச நஞ்சம் இருக்கிற உயிரை எடுத்துட்டு போக போறீங்களா என கூச்சலிட்டாள்

பெரிய வாக்குவாதம் நடந்தது

இதையெல்லாம் பாரத்துக்கொன்டிருந்த மான்சி வாங்கப்பா போய்டலாம் என்றாள் மிரட்சியுடன்

வேறு வழியில்லாமல் கிளம்பிய மூர்த்தி சத்யனிடம் சொல்லி கொள்ள தேடினால் அவன் அறைக்கு போயிருந்தான்

அவன் அறைக்கு போய் நாங்கள் கிளம்பறோம்ப்பா என்று கூற அவனோ ம் ம் செய்யுங்க என்றான் ஒற்றை வார்த்தையில்

கீழேவந்தவர் மான்சியிட்ம் நீயும் போய்ச்சொல்லிட்டு வாம்மா என்று அனுப்பி வைத்தார்

பெரும் தயக்கத்துடன் அறைகதவை மான்சிதட்ட

யெஸ் கமின் என்றது சதயனின் கம்பீர குரல்

கதவை திறந்து உள்ளே வந்தவளை பார்த்ததும் முகத்தை திருப்பி கொன்டான் சத்யன்

அவனது முகத்திருப்பல் அவளுக்கு ரணமாக வலித்தது .

ஏனென்றால் அவனது கம்பீரத்துக்கும் அழகுக்கும் மனதை பறி கொடுத்திருந்தாள் மான்சி

அவன் மட்டும் அவளை நேசிப்பதாக சொன்னால் அந்த நேசத்தில் விழுந்து செத்து விடவும் தயாராக இருந்தாள்

ஆனால் அவன்தான் அவளை அறவே வெறுத்தானே

விழிகளில் கண்ணீர் எட்டி பார்க்க ..நான் போகிறேன்..என்றாள் மான்சி

வெகுநேரம் அவனிடம் பதி்ல் இல்லாது போகவே கண்ணீருடன் அங்கிருந்து வெளியேறினாள்

மருத்துவமனையில் இருந்து வந்த ரத்னத்திற்கு இடது காலும் கையும் விழுந்து விட ஜோதி அனைத்து நிர்வாகத்தையும் ஏற்றவள் முதல் வேளையாக மூர்த்தி குடும்பத்துடனான எல்லா தொடர்புகளையும் துண்டித்தாள் மகனை யு எஸ் அனுப்பினாள்

கணவனிடம் தன்மகள் படிக்க வேன்டும் அதன் பிறகு மகளை அழைத்து வருவதாகவும் மற்றதை பிறகு பார்த்து கொள்ளளாம் என்று மூர்த்தி கூறியதாக பொய் கூறினாள்

ரத்தினமு்ம் தனது இயலாமை காரணமாக அமைதியாக இருந்தார்

யு எஸ் போன சத்யன் முதலில் தேடியது தனக்கு ஒரு காதலியைதான்

அவன் கெஸ்டாக தங்கியிருந்த வீட்டு ஓனர் மைக்கேல் கட்கரின் தங்கை சான்ட்ரா கட்கர் அவளை சத்யனுக்கு ரொம்ப பிடித்தது

அவளும் அவனிடம் மிகவும் தாராளமாக நடந்து கொன்டாள் இவர்கள் நடவடிக்கை பிடிக்காத மைக்கேல் எதிரக்க

இருவரும் அங்கிருந்த வெளியேறி தனியாக வீடு எடுத்து தங்கினர்

அங்கேதான் அவர்களின் காம வாழ்க்கை அரங்கேறியது

சத்யனும் சான்ட்ராவும் காமத்தின் எல்லையை தொட்டனர்

சான்ட்ரா இவனைவிட முன்று வயது பெரியவளாகவு்ம் காமத்தில் அனுபவம் நிறைந்தவளாகவு்ம் இருந்தாள்

அவர்களை பொறுத்தவரையில் எந்த கட்டுப்பாடும் இல்லாமல் சுதந்திரமாக இருந்தார்கள்

தேவையான போது காமத்தை அனுபவித்தார்கள் ஒருவர் வேலையில் இன்னொருவர் தலையிடுவது கிடையாது

சான்ட்ராவின் மற்ற ஆண்களுடனான தொடர்புகள் பற்றி சத்யன் தெரிந்து கொள்ள முயற்சிப்பது கிடையாது அவனை பொறுத்த வரையில் இந்த இயந்திர்தனமான வாழ்க்கைக்கு பழகிவிட்டிருந்தான்

இரண்டு வருடம் கழித்து பரமேஷின் திருமணத்திற்காக அவன் சென்னை வர இருந்தான்

அது சான்ட்ராவுக்கு பிடிக்கவில்லை போகவேண்டாம் என்று தடுத்தாள்

அன்று விடுமுறை என்பதால் இருவரும் வீ்ட்டில் இரு்நதனர்

அவள் சிறிய ட்ரவுசரும் மேலே ப்ரா அணியாமல் 8 அங்குலத்தில் சிறு கச்சை போல டாபஸும் அணிந்திந்தாள் அந்த டாப்ஸ் சரிந்த அவள் மார்புகளை மேலும் சரித்து காட்டியது

சத்யன் வெறும் சாட்ஸ்ஸுடன் சோபாவில் அமர்ந்து மடியில் தனது லாப்டாப்பில் எதையோ டைப் செய்து கொன்டிருந்தான்

அவனருகில் வந்த சான்ட்ரா லாப்டாப்பை முடிவைத்துவிட்டு அவன் மடியில் இரண்டு பக்கமும் கால் போட்டு அவனது ஆண்மையை அழுத்தி கொன்டு உட்கார்ந்தவள் தன் கழுத்தை சாய்த்து அவன் முகத்தை அருகில் இழுத்து உதட்டை கவ்வினாள்

முதலில் அவளது வேகம் தாங்காமல் தடுமாறிய சத்யன் பின்பு அவளுக்கு இணையாக அவள் உதட்டை சப்பி இரவு அருந்திய மதுவின் வாடை போகாத அவள் வாயினுள் தன் நாக்கை நுளைத்து எதையோ தேடி நாக்கால் அவள் பற்களை என்னி அவள் வாயில் சுரந்த உமிழ்நீரை உறிஞ்சினான்

பின்பு அவள் டாப்ஸ்ஸை கலட்டி வீசினான்

இருந்த இடத்திலிருந்து 2 அங்குலம் கீழே சரிந்த அவள் மார்புகள் சொல்லியது அவளறிந்த ஆண்களி்ன் கைகள் பலம் வாய்ந்தவை என்று

சரிந்த மார்புகளை தன் கைகளால் தூக்கிப்பிடித்த சத்யன் அதன் செந்நிற காம்பை வாயில் கவ்வி சுவைத்தவன் அதை முழுவதுமாக வாயில் அடைத்தான்

அவளது சிறிய மார்பு அவன் எச்சிலால் நனைந்தது

வலது மார்பை குதப்பியபடியே இடது மார்பை கைகளில் பற்றியவன் அதன் காம்பை விரல்களால் நிமின்டினான்

சான்ட்ரா சிலிர்த்துபோய் ..'ஸ் ஸ் ஸ் ஸத்யா டேக் மீ ஸத்யா டேக் மீ, என்று உச்சத்தில் முணங்க ஆரம்பித்தாள்

வாயில் கவ்விய அவள் மார்பை விடாமல் இடுப்பை சேர்த்து அனைத்து தூக்கியவன் அவளை அப்படியே சோபாவில் சரித்தான்

அவள் ட்ரவுசரையும் சிறு முக்கோணவடிவில் இரு நாடாக்கள் கொன்டு இணைக்கப்பட்டிருந்த அவள் பான்டிஸயும் கலட்டி எறிந்ததான்

தினமும் ஷேவ் செய்யப்பட்ட அவள் பெண்மை வழு வழுவென்றிருந்தது அதில் தன் உதடுகளை அழுத்தி முத்தமிட்டான்

எப்பவுமே சத்யனுக்கு அவள் பெண்மைய முத்தமிட மட்டும்தான் பிடிக்கும் தனது நாக்கை உபயோகிக்க மாட்டான் அது வழு வழுவென்று இருப்பது பிடிக்காது கொஞ்சம் மயிர் இருந்தால் நன்றாக இருக்கும் என நினைப்பான்

ஆனால் சான்ட்ராவுக்கு மயிர் இருந்தால் பிடிக்காது

முத்தமிட்டு நிமிர்ந்தவன் அவசரமாக தனது சாட்ஸை கலட்டினான் உள்ளே ஜட்டி அணியாததால் அவன் உறுப்பு உடனே நிமிர்ந்து அவனுக்கு காலை வணக்கம் சொல்லியது

சோபாவில் வெளிபுறமாக திரும்பி படுத்த சான்ட்ரா விரைத்த அவன் உறுப்பை கைகளில் பற்றி அருகில் இழுத்தாள்
இழுத்து குலுக்க ஆரம்பித்தவள் அதன் முனையைய் உதட்டில் லிப்ஸ்டிக் போடுவது போல் தடவினாள்

சத்யன் தன் இடுப்பை எக்கி அவள் உதட்டில் வைத்து அழுத்த

தனது இடுப்பை எக்கி அவ்ள உதட்டில் தன் உறுப்பை வைத்து அழுத்த

சான்ட்ரா அவன் முகத்தை பார்த்து புன்னகைத்து தனது உதட்டை பிரித்து அவன் உறுப்பைப் கவ்வி சப்ப ஆரம்பிக்க

சத்யனுக்கு இவளிடம் பிடித்த விஷயமே இதுதான் அவன் வாய் திரந்து சொல்ல வேன்டியதே இல்லை அவளாகவே தன் திறமையை காட்ட ஆரம்பித்துவிடுவாள் சிலநேரங்களில் அவளுடய சப்பலிலேயே இவன் உச்சத்தை அடைந்து விடுவான்

இன்றும் அப்படித்தான் கோதுமை நிறத்தில் இருந்த அவன் உறுப்பை நக்கியே வெளுக்க வைப்பவள் போல நக்கி கொன்டிருந்தாள்

அவள் வாயில் இருந்து ஒழுகிய எச்சில் கழுத்தில் வழிந்து மார்பில் ஓடி அவள் தொப்புளை நிறைத்தது

இதற்குமேல் தாக்குப்பிடிக்க முடியாது என்று உணர்ந்து சத்யன் அவள் வாயிலிருந்து தன் உறுப்பை உறுவி அவளை திருப்பி சோபாவில் மல்லாக்க படுக்க வைத்து அவள் வலது காலை சோபாவின் சாய்வில் போட்டு இடது காலை மடக்கி தரையில் ஊன்றவைததான்

இப்போது அவள் பெண்மை நன்றாக விரிந்து கொடுக்க அதர்க்குள் இவன் கையே போய் வரும் போல பிளந்து கொண்டிருந்தது
    

அதில் சுலபமாக தன் உறுப்பை நுழைத்தான் ஈசியாக உள்ளே போனது மீன்டும் வெளியே எடுத்து பார்க்க அதில் சான்ட்ராவின் எச்சிலோடு அவள் பெண்மையின் ஒழுக்கும் சேர்ந்து பூசப்பட்டு பலபலப்பாய் மின்னியது அவனது எட்டரை இஞ்ச் ஆண்மை

அவனுடைய பெருவிரலும் நடுவிரலையும் சேர்த்து வளையமாக்கினாலே அதில் அவன் உறுப்பை அடக்க முடியாது

ஆனால் இதுவே இவ்வளவு ஈசியாக போய்வருதே இன்னும் இதை சின்னதாய் இருப்பவன் உறுப்பு இவளுக்கு கொசு மாதிரிதான் என்று இதர்க்கு முன்பு பலமுறை சான்ட்ராவுடன் உறவு கொள்ளும் போது சத்யன் நினைபபதுண்டு

இன்றும் அப்படியே நினைத்துகொன்டு அவளை குத்த ஆரம்பித்தான் இவன் வேகம் தாங்காமல் அவள் சோபாவிலிருந்து சரிய ஆரம்பிக்க அவளை அள்ளி எடுத்து இடுப்பை இறுக்கமாக பிடித்துகொன்டு இவன் குத்த

அவள் உலகத்தில் இல்லாத பாஷையில் முனங்க

அவள் முனங்கள் தந்த உற்சாகத்தில் இவன் வேகமெடுததான்

இப்போது அவள் தலை மட்டும்தான் சோபாவில் இருந்தது உடல் அந்தரத்தில் சத்யனிடம் குத்து வாங்கிக்கொண்டிருந்து

அவளது புரியாத சத்தம் அந்த அறையெங்கும் ஒலித்தது

இறுதியில் 'வாவ் ஸத்யா ஸத்யா' என்று அலறி உடல் துடிக்க ரோஸ் நிற முகம் செந்நிறமாக உதடுகளை கடித்து உச்சம்டைய

சத்யனும் நெற்றி நரம்புகள் புடைக்க பற்களை கடித்து தனது விந்தை அவளுக்குள் தெளித்து களைத்து அவள் மீது சரிந்தான்

சிறிது நேரத்தில் எழுந்து பாத்ரூம் போய் வந்து அவளை கைகொடுத்து தூக்கிவிட

அவள் சிரித்தபடி நிர்வானமாக நின்ற சத்யனின் உறுப்பை தட்டி 'வெரி பேட் பாய்' என்று கூறி பாத்ரூம் நோக்கி சென்றாள்.

(இனி வரும் அவர்களது ஆங்கில உரையாடல்களை நாம் தமிழில் பார்ப்போம் படிப்போம் ..ஹி ..ஹி..எனக்கு ஆங்கிலம் சுட்டால் கூட வராது அதனால்தான்)


சோபாவில் கால்நீட்டி படுத்திருந்த சத்யன் மீது ஏறி வயிற்றில் அமர்ந்த சான்ட்ரா ஸத்யா நீ அவசியம் இந்தியா போகனுமா ப்ளீஸ்என்னால உன்னை விட்டு இருக்க முடியாதுடா என்று அவன் மார்பு முடிகளை தன் விரல்களால் வருடியவாரு கொஞ்ச

என்னவோ அவனுக்காகவே வாழ்பவள் போன்ற அவளது பேச்சு சத்யனுக்கு சிரிப்பை வரவழைத்தது ஆனால் அதை மறைத்து 'ஏய் நானில்லாம இருக்க முடியலயா இல்லை இது இலலாம இருக்க முடியலயா ' என்று தன் நடுவிரலை நீட்டி வாயில் வைத்து சப்பி கான்பிக்க

அவன் விரலை இழுத்து தன் வாயில் வைத்து சப்பி இதுக்கும் தான்

ஏய் சாரா பரமேஷ் என் சிறுவயது நன்பன் அவன் கல்யாணத்துக்கு நான் கண்டிப்பா போகனும் என்றவன் அவளை கீழே இறக்கிவிட்டு தானும் இறங்கியவன் இந்தியாவில் சரியா 15நாள்தான் அதுக்கப்புறம் இங்கேதான் வேலை என்று அவளது ஜட்டி அணியாத பெண்மையை கொத்தாக பற்றி இதுக்குதான் நான் அடிமை என கூறி விட்டு உள் அறைக்கு சென்று இந்தியா செல்ல தயாரானான்

சென்னையில் பரமேஷின் திருமணத்தை முன்நின்று நடத்தியவன் அவன் அப்பா அம்மா இருவரையும் கோவை சென்று பார்க்க நினைத்தபோது அவன் பழைய நன்பர்கள் விடவில்லை

அவனை பரமேஷ் மட்டும் தனியாக சந்தித்து 'சத்யா மான்சிய பத்தி என்னடா முடிவு எடுத்திருக்க இப்படியே இன்னும் எத்தனை நாள் இருப்ப ப்ளீஸ்டா ஒரு நல்ல முடிவா எடுடா என்று உன்மையான வருத்தத்துடன் சொல்ல
 

இதோபார் பரமேஷ் உன்கிட்ட நான் முன்னாடியே சொல்லியிருக்கேன் அவள பத்தி மட்டும் பேசாத அப்பறமா நான் நம்ம நட்பயே முடிச்சுக்க வேன்டியிருக்கும் என்று
அமர்ந்த குரலில் கூற

டேய் சத்யா இன்னுமாடா அவ அப்படியே இருப்பா இந்த இரண்டு வருடத்தில் நிறைய மாறியிருப்பாடா

அவ என்னதான் உலக அழகியா மாறியிருந்தாலும் எனக்கு வேன்டாம் என்றான் சத்யன் பிடிவாதமாக

அதற்கு மேல் அவனிடம் எதுவும் கேளாமல் தனது புது மனைவியுடன் தேன்நிலவு கிளம்பினான் பரமேஷ்

தனது மற்ற நன்பர்களுடன் ஹோட்டலில் அறையெடுத்து தங்கியவன் அடுத்த பத்து நாட்கள் என்ன செயவது எப்படி கழிப்பது என திட்டமிட ஆரம்பித்தான்

இறுதியாக நன்பர்கள் அனைவரும் குற்றாலம் சீசன் நன்றாக இருப்பதால் குற்றாலம் கேரள என சுற்றிவிட்டு
வரலாம் முடிவெடுத்தனர்

திருச்சிக்கும் கீரனுருக்கும் இடையே சிறு ஊரில் பள்ளிகூட தலைமை ஆசிரியர் மூர்த்தியின் வீடு

அப்பா ப்ளீஸ்ப்பா இது கடைசி வருசங்கிறதால என் காலேஜ் ப்ரன்ட்ஸ் எல்லோரும் போராங்கப்பா பத்து பேர் மட்டும்தான்ப்பா வேன்கூட என் பிரன்ட் ராகவியோடதுதாப்பா ஒன்னும் பயம் கிடையாதுப்பா என்று வார்த்தைக்கு ஒரு அப்பா போட்டு தன் அப்பாவிடம் கெஞ்சிய மான்சி நீயாவது சொல்லேம்மா என தன் அம்மாவையும் சிபாரிசுக்கு அழைக்க

தரையில் கால் பதியாமல் குதித்த மகளை ரசித்த ரேவதி யப்பா எவ்வளவு அழகு என்மகள் என பூரித்து இந்த அழகை அனுபவிக்க அந்த சத்யனுக்கு கொடுத்து வைக்கலயே என்ற ஆதங்கத்துடன் தன் கணவரிடம் திரும்பி

ஏங்க இதோ இருக்கிற குற்றாலம் தான அவ மட்டும் இந்த இரண்டு வருசமா எங்க போனா விடுங்க போய்வரட்டும் என்று மகளுக்கு சிபாரிசு செய்ய

ஒருவழியாக அப்பாவிடம் சம்மதம் வங்கிய மான்சி படுக்கையறைக்கு ஒடி பீரோவை திறந்து துணிகளை பெட்டியில் அடுக்கியவள் துணிகளுக்கு இடையில் இருந்த ஒரு போட்டோவை எடுத்து முத்தமிட்டு பெட்டியில் வைத்துகொன்டாள்

அந்த போட்டோ சத்யனும் மான்சியும் இருக்கும் திருமண போட்டோ.

குற்றாலம் மெயின் அருவி ஆண்களும் பெண்களும் கொட்டும் அருவியில் வரிசையில் நின்று குதூகலமாக குளித்து கொன்டிருந்தார்கள்

சத்யன் ஆண்கள் வரிசையில் காத்திருக்க

சத்யன் நன்பன் அஸ்வின் இவன் காதருகே குனிந்து 'சத்யா நான் சொன்னவுடனே திரும்பி பார்க்காதே மெதுவா திரும்பிபார் பொண்ணுங்க வரிசையில ஒரு புளு நைட்டி நம்மயே திரும்பி திரும்பி பாரக்குதுடா என்று கிசுகிசுபாக கூற

சத்யன் மெதுவாக திரும்பி பாரக்க அங்கே மற்றவர்களைவிட சற்று உயரமாக இருந்த ஒருத்தி இவனயே உற்று பார்த்துகொன்டிருக்க

இவ யாராக இருக்கும் இப்படி பார்க்கராளே என்று சத்யன் யோசித்தவன் அருகில் போய் விசாரிக்கலாம் என அங்கு செல்ல

இவன் தன்னருகில் வருவதை பார்த்தவள் அவனை விழியகல நோக்கிவிட்டு தன் தோழிகள் பின்னால் மறைந்தாள்

அவளருகில் சென்ற சத்யனுக்கு அந்த விழிகளை பார்த்தவுடனேயே அவள் யாரென்று புரிந்துவிட பாதி வழியில் திரும்பிவிட்டான்

அவளா இவள் ஒல்லியான மான்சியா இது அடையாளம் தெரியாமல் குழம்பி போனான் சத்யன்

ஆனால் அவள் கண்கள் சொன்னது இது மான்சிதான் என்று திருமணத்தன்றும் சரி அதன் பிறகு இருந்து நான்கு நாட்களும் சரி அவளை சரியாக பார்த்தது கிடையாது

இப்போது கொஞ்சம் சதைப்போட்டு 26 ஆக இருந்த மார்பின் அளவு 34 மாறியிருந்தது

ஒட்டியிருந்த கண்ணம் லேசாக சதைப்போட்டு மெருகேறி இருந்தது பெரிய கண்களும் அதில் விசிறியாய் படிந்த இமைகளும் பருத்து சிவந்த உதடுகளும் நீன்ட கூந்தலும் மான்சியை அழகியாக காட்டியது.

ஹோட்டலில் மதிய உணவை முடித்து காட்டேஜ்க்கு திரும்பியவன் கட்டிலில் கால் நீட்டி படுத்து பழைய நினைவுகளை அசைப்போட்டபடி உறங்கிவிட

நல்ல உறக்கத்தில் டேய் மச்சான் தூங்கறான் பாருடா எழுந்திரிடா சத்யா என்று அஸ்வின் உலுக்கி எழுப்ப

என்னடா டைம் என்றபடி எழுந்து பாத்ரூம் போய் வந்து கடிகாரத்தை பார்க்க அது மாலை ஆறு மணியை காட்டியது

அங்கே இருந்த டேபிளில் வோட்கா பாட்டில்கள் வைக்கபட்டிருக்க என்னாங்கடா ஆறு மணிக்கே ஆரம்பிச்சுட்டீங்க என்று அவனும் அந்த கும்பமேளாவில் கலந்துகொள்ள

சிறிது நேரத்தில் அத்தனை பாட்டில்களும் காலியாக அனைவருக்கும் போதை தலைக்கு ஏறியது

சத்யன் மட்டும் அளவாக குடித்ததால் நிதானமாக இருந்தான்

இரவு உணவு வாங்க காரை எடுத்து சென்ற அஸ்வினும் பிரதீ்ப்பும் உணவு வங்கிகொன்டு பரபரப்பாக வந்து

டேய் மச்சான் நாம அருவியில பாத்தமே அந்த பொண்ணுங்கல்லாம் நம்ம பக்கத்து காட்டேஜ்லதான்டா தங்கி இருக்காளுங்க கூச்சலிட

ச்சு சத்தம் போடாதடா என்று அவனை அடக்கிவிட்டு ஜன்னலருகே போய் பக்கத்து காட்டேஜை பார்க்க அங்கே எல்லா பொண்ணுங்களும் இருக்க மான்சிய மட்டும் பார்க்க முடியவில்லை

இரவு எட்டு மணியாக சத்யன் அடிக்கடி ஜன்னலருகே நின்று பக்கத்து காட்டேஜை பார்த்துகொன்டிருக்க

அப்போது மான்சி குரூப்பின் வேன் வந்து நிர்க்க எல்லோரும் அதில் ஏற மான்சி மட்டும் அவர்களை வழியனுப்பிவிட்டு கதவை பூட்டிகொண்டு உள்ளே போய்விட

சத்யனின் பின்னால் நின்ற அஸ்வின் டேய் மச்சான் இந்த பொண்ணுதான அருவியில உன்னை முறைச்சுப்பார்த்தா என்றவன் சரிடா சத்யா நாம ஒரு பந்தயம் வச்சுக்கலாம் நீ போய் தனியா இருக்கிற அந்த பொண்ணுகிட்ட பேசிட்டு வந்துடு பார்க்கலாம் என்று சவால்விட

அதற்க்குள் மற்ற நன்பர்கள் 'வாட்ச்மேன் முதுகில் டின்கட்டி அனுப்புவான் 'என்றார்கள் கோரசாக

இதில் எதிலும் கலந்து கொள்ளத சத்யன் இவர்களுக்கு மான்சி தன்னுடைய மணைவி எனபது தெரியாதது நல்லதுதான் என்று நினைத்தான்

நீன்ட மவுனத்திற்கு பிறகு சரிங்கடா பேசிட்டு என்ன கொஞ்ச நேரம் இருந்துட்டே வர்றேன் என்னங்கடா பந்தயம் கட்றீங்க என்று பதில் சவால்விட

நீ சும்மா பேசிட்டு வர்ரதுக்கு எல்லாம் நாங்க பந்தயம் கட்ட முடியாது வேனும்னா அந்த ஜன்னல் கிட்ட வச்சு நீயும் அந்த பொண்ணும் ஒரு கிஸ்ஸடிச்சா வேனா பந்தயம் கட்டுறோம் என்றான் பிரதீப்

சரிங்கப்பா முத்தமென்ன அவ பிரன்ஸ் வர்ரவரைக்கும் அவ கூடவே இருந்திட்டு வர்ரேன் என்று சவாலை சத்யன் ஏற்க்க

அனைவரும் ஓவென்று கூச்சலிட்டார்கள்

உடனே அவர்களை அடக்கியவன் முதல்ல பந்தய பணத்தை வைங்கப்பா என்றான் சிரித்துக்கொன்டே

ஆறுபேரும் கத்தையாக பணத்தை டேபிளில் எடுத்து வைக்க

சரி இந்த பணம் அப்படியே இருக்கட்டும் என்று வெளியே வந்தவன் வாட்ச்மேன் எங்கே என்று நோட்டம் பார்த்தான் பிறகு இரண்டு காட்டேஜ்க்கும் இடையே இருந்த ஆறடிசுவரை தான்ட முடியுமா என்று பார்க்க முடியும் என்று அவன் அறிவு சொன்னது

சுவரை தான்டி குதித்தவன் பின் வாசல் கதவருகே வந்து மெதுவாக கதவை தட்ட உள்ளேயிருந்து எந்த பதிலும் இல்லை மறுபடியும் சற்று பலமாக தட்ட

உள்ளே இருந்து யாரது என்று ஒரு தேன் குரல் கேட்க

இவன் நான் தான் சத்யன் என்று பதில் கூற

தவு பாதியளவு திறக்க அந்த பாதி வழியில் அவளை உரசிக்கொன்டு உள்ளே நுழைந்தான் சத்யன்

அவள் தலை கவிழ்ந்து நிறக்க சத்யன் அவளை பார்வையால் அளந்தான்

'என்ன வேனும் 'என்றாள் மெல்லிய குரலில்

ஒன்னும் இல்லை சும்மாதான் என்றவன் உன்கூட இருந்தவங்க எல்லாம் எங்கே என்று சத்யன் கேட்க

அவங்கள்ளாம் பழைய குற்றாலம் போயிருக்காங்க

நீ ஏன் போகல

லேசாக தலைவலி அதான் போகல என்றாள் தரையை பார்த்து கொன்டே

தலைவலி எப்ப இருந்து காலையில அருவிகிட்ட என்னை பார்த்தயே அப்ப இருந்தா என நக்கலாக இவன் கேட்க

அதெல்லாம் ஒன்றும் இல்லை ரொம்ப நேரம் குளிச்சது ஒத்துக்கலை நீங்க எப்படி இங்கே வந்தீங்க என்று தலைகவிழ்ந்து அவனை பார்க்காமலேயே பேசினாள்

இங்க பக்கத்து காட்டேஜ்ல தான் தங்கியிருக்கம் என்ற சத்யன் ஏன் என் முகத்தை பார்க்க மாட்டியா மான்சி அவ்வளவு அசிங்கமாவா இருக்கேன். என்று அவளை நெருங்கி ஒற்றை விரலால் அவள் முகம் நிமிர்த்தி கண்களை பார்த்து கேட்க

அவன் தன்னை பெயர் சொல்லி அழைத்தில் தன் பெயரே முக்த்தி அடைந்துவிட்டது போல் மான்சி நினைக்க

அவள் மவுனம் இவனுக்கு தைரியத்தை கொடுக்க இன்னும் நெருங்கி ஏன் பதில் பேச மாட்டேங்கற என்கிட்ட பேச பிடிக்கலையா இப்போ தலைவலி சரியாயிடுச்சா என்று பருத்த அவள் கீழுதட்டை பார்த்துகொண்டே சத்யன் கேட்க

சிறிது நேர மவுனத்திற்க்கு பிறகு நீங்க ஏன் இந்த நேரத்தில் வந்தீங்க யாராவது பார்த்தா என்ன நிப்பாங்க போயிடுங்க ப்ளீஸ் என்று அவள் சின்ன குரலில் கெஞ்ச
 

நான் உன்கிட்ட தலைவலி சரியாயிடுச்சான்னு அதுக்கு நீ பதிலே சொல்லல என்று அழுத்தமாக அவன் கேட்க

அந்த குரல் அவளை பாதிக்க ம்ம் சரியாயிடுச்சு என்றாள்

நான் இப்பவே வெளிய போகனுமா என்று அவளிடமே பதில் கேள்வி கேட்டான்

அதற்கு அவளிடம் மவுனம்தான் பதிலாக வந்தது

அவனே அவள் மவுனத்தை தனக்கு சாதகமாக்கி கொண்டு தன் கைகளை அவள் இருபுறமும் சுவரில் பதித்து ஊன்றி நின்றான்

அவளுக்கும் அவனுக்கும் நூலளவே இடைவெளி இருந்தது

அவன் மீது வந்த மதுவின் வாடை அவளுக்கு அச்சமூட்டியது

நீங்க குடிச்சிருக்கீங்களா என்றாள் பயந்த குரலில்

ம்ம்ம் சும்மா கொஞ்சம்தான் ஏன் அந்த வாடை பிடிக்கலையா என அவன் கேட்கும்போதே

அவள் அவன் கைகளை விலக்க முயற்சித்தாள்

விலக்கிய அவள் கைகளை பற்றி பின்புறமாக வளைத்து அவளை தன் மார்போடு நெருக்கி சிறைசெய்தான்

அவள் திமிறி விடுபட முயல

மேலும் சுவரோடு அவளை அழுத்தி அவன் உதட்டுக்கு நேராக இருந்த அவள் நெற்றியில் அழுத்தி முத்தமிட்டான்

அவள் மேலும் திமிற

திமிறியவளை அடக்கிகொன்டே தன் கழுதை வளைத்து அவள் கீழுதட்டை கவ்வினான் அவள் உதடு சப்புவதர்க்கு
ஏதுவாய் இருந்தது

சிறிது நேரம் ரசித்து சுவைத்தவன் மேலுதட்டயும் சேர்த்து கவ்வி முத்தமிட ஏற்ற உதடுகள் என நினைத்தான்

தன் நாக்கை கூராக்கி அவள் உதட்டை பிரித்து உள்ளே விட முயன்றான் முடியவில்லை

அவள் பிடிவாதமாக உதட்டை சேர்த்து வைத்திருந்தாள்

சிறிது நேர போராட்டத்திற்கு பிறகு சத்யன்தான் ஜெயித்தான்

அவள் வாயினுள் நுழைந்த அவன் நாக்கு அங்கு ஈரப்பதம் எவ்வளவு என்று கணக்கிட்டது

தன் நாக்கினால் அவள் சுவாசத்தின் விலாசத்தை அறிய முயற்சித்தான்

அவள் வாய் வரண்டு போகும் அளவு உமிழ்நீரை உறிஞ்சி பின் வரண்டு போகாமல் இருக்க தன் எச்சிலை அவளுக்கு அனுப்பினான்

மான்சிக்கோ அவன் வாயில் வந்த மது வாடையால் குமட்டல் வரும் போல் இருந்தது அவனிடமிருந்து உதட்டை விலக்க முயற்சித்தாள் அவன் விடவில்லை

அவளுக்கு மூச்சு திணறுவது போல இருக்கவும் தானாகவே விடுவித்தான்

அவனது நீன்ட முத்தத்தால் ஏர்கனவே பருத்திருந்த அவள் உதடுகள் இன்னும் வீங்கியது போலானது

அவனிடமிருந்த விலகி உள்ளே ஓடியவளை பின் தொடர்ந்தவன் தன் நன்பர்கள் நினைவு வர ஜன்னலை பார்த்தான் அஙகே ஒன்றின்மீது ஒன்றாக தலைகள் மட்டுமே தெரிந்தது

திரும்பி மான்சியை பார்க்க அவள் இவனுக்கு முதுகுகாட்டி கைகளால் முகத்தை மூடி சுவரில் பல்லிபோல் ஒட்டிநின்றாள்

வேகமாக அவளை தன் புறம் திருப்பி அணைத்தவாறு ஐன்னலருகே வந்தவன் அங்கே தன் நன்பர்கள் பார்ப்பதை உறுதிசெய்து கொன்டு அவள் முகத்தை கைகளில் ஏந்தி நெற்றி கண் மூக்கு காது கண்ணம் கழுத்து உதடு என முத்தமழை பொழிய

அவன் முத்தத்தில் திக்குமுக்காடிப் போனாள்

அவளின் இடுப்பில் கைகொடுத்து தன் மார்போடு அனைத்து தூககியவன் அவளை குழந்தைபோல் ஏந்தி படுக்கையறைக்கு தூக்கி செல்ல

வெட்க்கம் சுமந்த முகத்தோடு அவன் கைகளில் கண்மூடி கிடந்தாள் மான்சி
.

படுக்கையில் அவளை கிடத்தி அருகில் சரிந்தவன் அவளை தன்புறம் திருப்பி கழுத்தின் ஓரத்தில் தன் நுனிநாக்கால் தடவ அவள் உடல் சிலிர்த்து கண் மூட

நைட்டியின் மேலாக அவள் மார்பில் கைவைத்து வருடியவன் பின்பு அழுத்தமாக அமுக்கி பார்க்க அது தண்ணீர் நிரம்பிய பலூன் போல மென்மையாகவும் திண்மையாகவும் இருக்க

இது போல் அவன் கைகள் உணர்ந்ததில்லை என்பதால் அவனுக்கு உடனே அவற்றின் முழு பரிமாணத்தையும் பார்க்க வேன்டும் போல் இருக்க நைட்டியின் ஜிப்பில் கைவைத்தான்

அதுவரை கண்மூடி கிடந்தவள் பெண்களுக்கே உறித்தான எச்சரிக்கை உணர்வில் அவன் கைகளை விலக்கி வேனாம் என்றாள் பலகீனமான குரலில்

நைட்டியின் ஜிப்பை தடவியபடியே என்ன வேனாம் என்றான் சத்யன்

இதெல்லாம் வேனாம் நீங்க இங்கேருந்து போய்டுங்க என அவள் கூற

ம்ம்ம் போகனுமா என்று அவள் கழுதை தடவி அங்கிருந்த மெல்லிய செயினை வெளியே எடுத்து அதில் கோர்க்கப்பட்டிருந்த தாலியை திருப்பி திருப்பி பார்த்தவன் அதை அவள் முகத்துக்கு நேராக பிடித்து இது நான் கட்டியது தானே என்றான்

கண்களில் மிரட்சியுடன் அவனை பார்த்து ஆமாம் என்பது போல தலையசைக்க

அப்படின்னா இதை கலட்டி குடு நான் இங்கேருந்து போயிறேன் என்று சத்யன் மிரட்ட

அவனை முறைத்து தாலியை அவன் கையிலிருந்து பிடுங்கி தனது நைட்டிக்குள் போட முயற்சிக்க

அவள் கையை பற்றி இரு இரு உணக்கு கோபம் வருதா குடு நானே உள்ள போடறேன் என்றவன் அதை போடும் சாக்கில் நைட்டியின் ஜிப்பை திறந்தான்

உள்ளே அவள் பணியன் ஷிம்மி அணிந்திருக்க படுத்த நிலையில் அவள் மார்பு மேல் நோக்கி பிதுங்கி இருந்தது மெதுவாக பிதுங்கி இருந்த மார்பை வருடி அதன் நடு பிளவில் தாலியை அழுத்தி உள்ளே தள்ள

இவன் சேட்டை பொருக்காமல் மான்சி கவிழ்ந்து படுக்க

அது சத்யனுக்கு இன்னும் வசதியாகிவிட எழுந்த அவள் கால் பக்கம் மண்டியிட்டு நைட்டியை உயர்த்த சந்தனநிறத்தில் சிறு பூனை முடிகளுடன் பளிச்சென்று இருந்தது அவளது கால்கள்

அவள் முட்டி வரை நைட்டியை ஏத்தியவன் கால்களை தடவி தடவிப்பார்த்து ரசித்தான் அவனின் ஒவ்வொரு தடவலுக்கும் உடல் சிலிர்த்தாள் மான்சி

நேரமாவதை உணர்ந்த சத்யன் மான்சியின் தோழிகள் வரும்முன் வேலையை முடித்து கிளம்ப நினைத்தான்
மறுபடியும் அவளருகில் படுத்து நைட்டியின் மேலாக கைவைத்து அழுத்தி பிசைந்து தடவ

அவள் கூச்சம் தாளமல் மல்லாந்து படுக்க மறுபடியும் அவள் கவிழாமல் இருக்க அவள் மீது பாதி படர்ந்த நிலையில் காதருகில் மான்சி நைட்டியை எடுத்துடவா என கிசுகிசுப்பாக கேட்க

அவள் ம்ஹூம் என கண்மூடி வெட்க்கத்தோடு மறுக்க

மூடிய அவள் கண்களில் அவள் விழிகளின் சுழற்சி தெரிய அவள் பதட்டமாக இருக்கிறாள் என்பதை உணர்ந்த சத்யன் மூடிய விழிகளி்ல் தன் உதடு பதித்தான்

கீழே கையை கொன்டுசென்று நைட்டியை மேலும் உயர்த்தி அவள் எதிர்ப்பை அடக்க உதட்டை கவ்வி தொடையை தடவி மேலும் முன்னேற அவளது உள்ளாடையின் ஆரம்பம் கைகளில் தட்டுபட இடுப்பின் பக்கவாட்டில் அவள் பான்டிஸின் எலாஸ்டிக்கினுல் தன் பெருவிரலை நுழைத்து கீழ்நோக்கி இழுக்க

அவளே இழுக்கவிடாமல் தடுக்க

ஏய் ப்ளீஸ்டி என்று ஒரு வாரமாக பட்டினி கிடந்து இப்ப பெரிய விருந்துக்காக காத்திருக்கும் தனது ஆண்மையின் எழுச்சியை அவள் தொடையில் வைத்துஅழுத்தி கான்பிக்க

அவளே எனக்கு பயமா இருக்கு என்றாள்

அவள் காதருகில் தன் உதடு வைத்து என்ன பயம் நான்தானே என்று கூறினான் சத்யன்.

இதற்க்கு மேலும் நேரங்கடத்துவது முட்டாள்தனம் என்பதை உணர்ந்த சத்யன் அவள் மீது ஏறி முழங்கால் மீது அழுத்தமில்லாமல் அமர்ந்து அவள் பற்றி தூக்கி நைட்டியை உறுவி கீழே போட்டான்

உள்ளே அணிந்திருந்த ஷிம்மியை கலட்டும் போது வெளிச்சமா இருக்கு என்றாள் வெட்கமிகுந்த குரலில்

சத்யன் சிரித்தபடி கட்டிலைவிட்டு இரங்கி டியூப்லைட்டை அனைத்து நைட்லாம்ப்பை போட அதுவும் வெளிச்சமாகதான் இருந்தது

கட்டிலுக்கு வந்து அவள் ஷிம்மியை உருவ உள்ளே கறுப்பு நிற ப்ரா அணிந்திருந்தாள்

ச்சே எத்தன போட்ருக்காப்பா என மனதுக்குள்எரிச்சல் பட்டவன் பின்புறமாக கையை கொன்டுசென்று அதன் ஊக்கை கலட்டினான்

ஆனால் அதை எடுக்க விடாமல் அவனை இறுக்கி அனைத்து கொன்டாள் மான்சி

அவளாகவே அனைத்ததில் ரொம்பவே சந்தோஷமானான் சத்யன் அவளை விலக்கி ப்ராவை கலட்டி படுக்கவைத்து பான்டிஸயும் உறுவி அவளை நிர்வானமாக

அவள் கைகளால் முகத்தை மூடிகொன்டாள் அவனுடய கைகளும் உதடுகளும் தன்னை கோழையாக்கி விட்டதை உண்ர்ந்தாள் மான்சி

கட்டிலைவிட்டு இறங்கி உடைகளை கலைந்து அவனும் நிர்வானமாக உடைச் சிறையிலிருந்து விடுபட்ட அவனது விரைத்திருந்த ஆண்மை மேல்நோக்கி செங்குத்தாக நிமிர்ந்து நின்றது

மற்ற ஆண்களுக்கும் இவனுக்கும் என்ன வித்யாசம் என்றால் மற்ற ஆண்களுக்கு விரைத்தால் நேராக நீட்டிகொன்டிருக்கும் இவனுக்கு மட்டும் தொப்புளை முத்தமிடுவது போல் மேல்நோக்கி இருக்கும்

சிறிது நேரம் எந்த சத்தமில்லாது போகவே கைகளை விலக்கி கண்களை திறந்த மான்சி அவன் நிர்வானத்தையும் ஆண்மையின் எழுச்சியையும் பார்த்து 'ஐயோ'என்று சத்தமிட்டு முகத்தை மறுபடியும் மூடிக்கொண்டாள்

சத்யன் அவள் அழகை அணு அணுவாக ரசித்தான்

படுத்த நிலையில் எந்த பக்கமும் சரியாத மார்புகள் அதில் அடர்த்தியற்ற கறுப்பில் சிறுவட்டம் அதன் முனையில் செந்நிறத்தில் இன்னும் வெளியே வராத சிறிய காம்பு அதன் கீழே இவன் கைக்குள் அடக்கலாம் போல சிற்றிடை ஆழிலை வயிற்றில் இவன் சுண்டு விரல் நகம் நுழையும் அளவு சிறு தொப்புள் அழகாக இருந்தது அதன் கீழே இவன் பார்வை செல்ல அங்கே லேசான ரோம வளர்ச்சியுடன் 4 இஞ்ச் விட்டத்தில் முக்கோண வடிவில் கீற்றாக ஒரு பிளவுடன் அற்புதமாக இருந்தது அவள் பெண்மை

அவனறிந்த பெண்களில் யாருக்கும் இவ்வளவு அழகாக இருந்தததில்லை

உடனே முத்தமிட வேன்டும் போல் இருக்க உதட்டை அழுத்தி அவள் பெண்மையில் பதித்தான்

மான்சி உடல் துள்ள அவன் தலைமுடியை கொத்தாக பற்றி விலக்கி தள்ள

அவனோ பிடிவாதமாக தன் மூக்காளூம் உதட்டாலும் அவள் பெண்மையில் உரச

அவள் பெண்மையிலிருந்து வந்த அந்த இயற்க்கையான நறுமணம் சத்யனை கிறங்கவைத்தது

அவளின் மன்மத பிளவுக்குள் நாக்கை செலுத்த முயன்றான்

ஆனால் அவள் சட்டென எழுந்து உட்கார அவள் பெண்மை உள்வாங்க இவன் தலை அவளது தொடைக்கு மேல் வந்தது

ஏமாற்றத்துடன் தலைதூக்கி மான்சியை பார்க்க உட்கார்ந்த நிலையில் அவள் மார்பு இவன் முகத்தில் மோதியது

அவள் விலகாதவாறு இரண்டு கையால் இடுப்பை சுற்றி வளைத்து அடி மார்பை நக்கி உதட்டால் மார்பு சதையை கவ்வியவன்

கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மேலேறி அவள் வலது மார்பின் காம்பை கவ்வ தடித்த அவன் உதடுகளுக்கு அந்த சிறிய காம்பு அகப்படாமல் வெளியேறியது இது சரிவராது என்று நினைத்த சத்யன் தன் பற்களால் லேசாக கடித்து இழுக்க

புதுமையான உணர்வுகளால் ஆட்கொள்ளப்பட்ட மான்சி அவன் தலைமுடியை கொத்தாக பற்றி கொன்டாள்

சத்யனோ பசியெடுத்த வேங்கையின் நிலையில் இருந்தான்

அவளே எதிர்ப்பே இல்லாமல் அடங்கி கிடந்தாள்

வெகு நேரம் அவள் மார்புகளை மாற்றி மாற்றி சுவைக்க இப்போது அவள் காம்புகளிரன்டும் நன்றாக வெளியே தெரிந்தது

மான்சியிடமிருந்து மெல்லிய முனங்கல் வர அவள் தயாராகிவிட்டதை உணர்ந்து மனமேயில்லாமல் அவள் மார்பிலிருந்து வாயை எடுத்தவன்

அவள் கால்களை மடித்து விரித்து பிடித்தான் அறையின் வெளிச்சத்தில் அவள் பெண்மை நன்றாக தெரிந்தது விரல்கொன்டு அதன் பிளவை விரித்து பார்த்தான் ஒரு சிறு வேப்பங்கொட்டை போல அவள் கிளியோட்ரஸ் தெரிய அதன் கீழே லேசான சதைப்பற்றுடன் கூடிய அவள் பெண்மை உதடுகள் அதற்க்கும் கீழே அவன் நடுவிரல் கூட நுழைய முடியாத ஒரு துவாரம்

இதற்க்குள் தனது பெரிய உறுப்பு எப்படி போகும் என்று சத்யனுக்கே பயம் வந்தது

நடுவிரலை அவள் துளைக்குள் விட அது சிரமமாக நுளைந்தது உள்ளே ஈரம் இருந்தது விரலை உள்ளே வெளியே என விட்டு விட்டு எடுக்க இப்போது சுலபமாக இருந்தது அடுத்து ஆள்காட்டி விரலயும் சேர்த்து விட

அவனின் இந்த உணர்ச்சி தூண்டல்களால் மான்சியின் உடம்பு துடிக்க ஆரம்பிக்க

விரல்களை எடுத்து விட்டு அவள் கால்களை மேலும் விரித்து அவன் உறுப்பை கையில் பிடித்து அவள் பெண்மையின் வாசலில் வைத்து அழுத்த நுனி மொட்டு கூட போகவில்லை

மறுபடியும் அழுத்தினான் வழுக்கிகொன்டு அவள் தொடையிடுக்கில் புகுந்தது இன்னும் கொஞ்சம் கால்களை விரித்து நுழைக்க போகவில்லை

முதல் முறையாக செக்ஸ் செய்யும் டீன் ஏஜ் பையன் போல தடுமாறினான் சத்யன்

ஆனால் கஜினி முகமதுவாய் மறுபடியும் அவளின் மன்மத ஓட்டைக்கு நேராக வைத்து தனது பிருஷ்டத்தால் ஒரே அடியாக அழுத்த நுனி மட்டும் உள்ளே நுழைய

மான்சி 'ஐயோ அம்மா' என வாய்விட்டு சத்தமாக முனங்க

அவள் வலியால் துடிப்பதை பார்த்து சாரிம்மா சாரிம்மா என்ற சத்யன் அவன் உறுப்பை அவசரமாக வெளியே எடுத்து கட்டிலில் ஓரத்தில் தோல்வியுடன் உட்கார்தான்

அவனால் இந்த தோல்வியை ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை மனம் குமைந்தான்

சிறிது நேரம் கழித்து அவனை பார்த்த மான்சி அவன் விரல் பற்றி என்னாச்சு என்றாள்

ம் உள்ளவே போகமாட்டேங்குது உன்னோடது ரொம்ப சின்னதா இருக்கு என்று சொல்ல

சிறிது மவுனத்திற்கு பிறகு அவன் விரல்களை வருடியவாறு 'நான் ஏதாவது செய்யனுமா' என்று மான்சி கேட்க

அவளை ஆச்சரியதுடன் திரும்பி பார்த்த சத்யன் 'வலியை தாங்குவிய 'என கேட்க

ம் என்றாள் ஒற்றை வார்த்தையில்

உடனே சந்தோஷமாக அவளை கட்டியனைத்தவன் அவள் காதருகில் குனிந்து ஆயில் ஏதாவது வச்சிருக்கிய மான்சி என்று கேட்க

ம் ட்ரஸிங் டேபிளில் ஹேராயில் இருக்கு என்றாள் மான்சி

அவளை விடுவித்து ஆயிலை போய் எடுத்து வந்தவன் அதை உள்ளங்கையில் ஊற்றி தன் ஆண்மையின் மீது தடவி கையில் மீதி இருந்ததை அவள் பெண்மையின் வாசலில் தடவினான்

பிறகு கால்களை விரித்து அவன் ஆண்மையை உள்ளே அனுப்ப கொஞ்சம் சிரமம்மாகவே நுழைய நிமிர்ந்து அவள் முகத்தை பார்க்க அவள் உதட்டை கடித்து வலியை பொருத்தாள்

நான்கு முறை வெளியே எடுத்து உள்ளே விட இப்போது ஈசியாக இருக்க அவன் உறுப்பை ஒரே அடியாக உள்ளே அடித்து இரக்க

அம்மா என்று மான்சி கத்திவிட்டாள்

அவசரமாக தன் வலது கையால் அவள் வாயை பொத்தினான் அவளை இறுக்கி அனைத்தவாறு படுத்தான்

பிறகு படுத்தவாறே இடுப்பை மெதுவாக அசைத்து இப்ப வலிக்குதா என கேட்க

அவளோ அவனுக்கு பதில் சொல்லும் நிலையில் இல்லை தன் வயிற்றுக்குள் எதுவோ புதிதாக முளைத்தது போல் இருந்தது

அவளின் இருபக்கமும் கையூன்றி எழுந்து தன் செயலில் வேகத்தை கூட்டினான் தனது இடகரத்தை அவள் முதுகின் கீழ் செலுத்தி அவளை அள்ளி கொன்டான் இப்போது அவளின் பள்ளத்திற்க்கு அவன் குனிய வேன்டியதில்லை தன் உயரத்திற்க்கு அவளை ஏந்தி கொன்டான்

அவள் பெயர் சொல்லி அழைத்தான்

அவள் கண் திறக்கவில்லை

அவன் கைகளில் அவள் அடங்கவில்லை வழிந்தாள் 

சத்யன் தன் ஆளுகையின் கீழ்வந்த அந்த பெண் மண்டலத்தை ஆராய ஆரம்பித்தான்

உலகத்தின் மென்மையான பூக்களை எல்லாம் ஒன்றாய் சேர்த்து செய்து வைத்த தையல் அவள்

எழு கொஞ்சம் கண் விழி
என்னோடு கொஞ்சம் பாடுபடு
எனக்கு கொஞ்சம் ஈடுகொடு
நெற்றியில் முத்தமிட்டான் அவள் நினைவு தப்பினாள்
விரல்களால் புருவம் தடவி நகங்களால் அவள் கன்னங்களில் கோடு போட்டான்
அவளுக்குள் இருந்து சுடர் தூண்டப்பட்டது
அவள் கண்கள் இரன்டிலும் காதல் நிறைத்தாள
காதலின் திசைய்களில் கைகள் விரைத்தாள்
தொட்டான் துடி்தாள்
அழுத்தினான் வழுக்கினாள்
இழுத்தான் வழிந்தாள்
அள்ளினான் துள்ளினாள்
அணைத்தான் அடங்கினாள்
முத்தமிட்டான் மூச்சையானள்
அவளோ அவன் மீதுள்ள காதலால் கட்டுன்டு கிடந்தாள்
அவனோ அளவு கடந்த காமத்தால் இன்பத்தில் திளைத்தான்
அந்த இரவிலும் ஈரக்காற்றிலும் அவள் மூக்கின் நுனியில் முகாமிட்ட ஒரு முத்து வேர்வையை உதடுகளால் ஒற்றி எடுத்தான்
வேர்வை தித்தித்தது
அவளூக்கோ தேகமே தித்தித்தது
காது மடலருகே வாய் வைத்து அவள் பெயரை உச்ச போதையில் உச்சரித்தான்
அவளோ உறக்கத்தில் பேசுகிறவளாய் உம் என்றாள்
முத்தமிட்டு முத்தமிட்டு முகம் சிவக்க வைத்துவிட்டு அவள் கழுத்தடிவாரத்தில் கொஞ்ச நேரம் இளைப்பாறிய சத்யன் பிறகு தன் இலட்சியத்தின் சிகரம் நோக்கி பயணமானான்
ஓ இதுஎன்ன ? இதுஎன்ன ?
உடம்பு என்னும் ஓட்டை பாத்திரத்தில் இத்தனை புரிந்து கொள்ளபடாத புதையல்களா?
இவன் மூச்சிரைத்தான அவள் முனங்கினாள்
இது ஒருவரிடம் ஒருவர் தோற்று போக துடிக்கிற யுத்தம்
அவன் அவளை வளைக்க துடித்தான்
அவள் வளைந்து கொடுத்தாள்
அவர்களின் தேடல் தொடங்கியது

இது முடிவற்ற தேடல் மனிதர்கள் அன்று முதல் இன்று வரை தேடிக்கொண்டே இருக்கும் தேடல்

இந்த பூமியை துழாவி துழாவி இத்தனை காலமாக சந்திரன் எதை தேடுகிறதோ அதை போலவே இதுவும் ஒரு அழியாத தேடல்

இத்தனை கோடி ஆண்டுகள் தேடியும் அது ஏன் இன்னும் கிடைக்கவில்லை தெரியுமா

இங்கே மனிதர்கள் தொலைத்து விடுவது தங்களைதான் அப்படி தொலைந்து போவதும் அவர்களுக்குள்ளேயேதான்

இப்படி இல்லாத ஒன்றை தொலைத்துவிட்டு தொலைக்காத இடத்தில் தேடுவதால் இந்த தேடல் தொடர்ந்து கொன்டேயிருக்கிறது 

சொர்கத்தின் வாசல் தெரியாமல் தவித்தவளை இவன் கைபிடித்து விரல் கோர்த்து அழைத்து சென்றான்

தனது ஆண்மையால் அவள் பெண்மையின் நீள அகலத்தை அளந்தான்

அவள் பெண்மையின் ஆழம் எவ்வளவு என்று கணக்கிட்டான்

இறுதியாக ஆவ் என்ற முனங்களுடன் பெரிய பெரிய மூச்செடுத்து வாய்வழியாக விட்டவன் அவள் பெண்மையின் ஆழத்தில் அவள் கருவரையின் வாசலில் தன் உயிர்நீரை தேக்கி களைத்து அவள் மீது சரிந்து படுக்க

சிறிது நேரத்தில் இவன் பாரம் தாங்காமல் மானசி நெளிய சத்யன் தன்நிலை உணர்ந்து அவளை விட்டும் கட்டிலை விட்டும் இறங்கி குளியலறை நோக்கி போக

கழுவும் போதுதான் பார்த்தான் அவளது கன்னி ரத்தம் அவன் உறுப்பில் முழுமையாக பூசப்பட்டிருந்தது

சத்யன் வெளியே வந்த போது மான்சி கட்டிலின் ஓரத்தில் கால் இடுக்கி சுருண்டு படுத்திருந்தாள்

இவன் அவள் பக்கத்தில் வர அவசரமாக அருகிலிருந்த போர்வையால் தன் நிர்வானத்தை மறைத்தாள்

இவன் கட்டிலின் விளிம்பில் அமர்ந்து என்னாச்சு ரொம்ப வலிக்குதா என்று கேட்க

இல்லை களைப்பா இருக்கு அவ்வளவுதான் என்றாள் மான்சி

சரியாயிடும் எந்திருச்சு பாத்ரூம் போய்ட்டு வா என்று கீழே இருந்த நைட்டியை எடுத்து அவளிடம் தந்து கைகொடுத்து தூக்கி விட

அவள் கால்கள் பின்ன குளியலறை நோக்கி நடந்தாள்

நேரம் 11-40 ஆகியிருந்தது

கட்டிலில் கால்நீட்டி படுத்தவன் தனக்கு இது போதாது இன்னும் வேண்டும் என நினைத்தான் அதற்கு என்ன வழி என்று யோசித்தான்

வழி தெரிந்ததும் கட்டிலில் உற்சாகமாக துள்ளி எழுந்தான்

குளியலறை இருந்து வந்தவளை மான்சி என்று அழைக்க கலைந்த தலைமுடியை சேர்த்து கிளப் போட்டபடி என்ன எனபது போல் திரும்பி பார்க்க

வா என்பதுபோல் இருகரம் விரித்து சத்யன் அழைக்க

அடுத்த நிமிடம் அவன் கைகளுக்குள் இருந்தாள் மான்சி

அமர்ந்த நிலையில் அவளை மடியில் தாங்கி மார்போடு அனைத்து காதுமடல்களை கவ்வி போனவங்க எல்லாம் இப்ப வந்திருவாங்க இல்ல என்றான் சத்யன்

ஆமாம் எனறாள் மான்சி

எனக்கு இங்கே இருந்து போகவே மனசில்லை நான் ஒரு யோசனை சொல்றேன் அதன் படி செய்வியா

அவன் மார்பில் முகம் வைத்து ம் செய்யறேன் என்றாள்

உன் மொபைலை எடுத்து உன் தோழி யாருக்காவது போன் செய்து உனக்கு ரொம்ப தலைவலியா இருப்பதாகவும் மாத்திரை போட்டு தூங்க போறதாகவும் சொல்லு 
 
வாட்ச்மேன் வெளியே பூட்டி சாவியை வைச்சிருகறதாகவும் உன்னை யாரும் தொந்தரவு செய்ய வேன்டாம்ன்னு போன் பண்ணி சொல்லிரு என்ன சரியா மான்சி என சத்யன் கேட்க

அவளே அவனது வெற்று மார்பின் முடிகளை தன் விரல்களால் கோதியவாறு எல்லாம் சரி அவங்கள்லாம் வந்துட்டா நீங்க எப்படி வெளிய போவீங்க என்றாள் வெகுளியாக

அதெல்லாம் போகலாம் எல்லாரும் அருவியில் குளிச்ச அலுப்பில் நல்லா தூங்குவாங்க அப்ப நான் 5 மணிக்கு எந்திருச்சி வந்த மாதிரியே போயிர்றேன் போதுமா என்ற
சத்யனை பார்த்து

ம் சரி ஆனால் சத்தம் கேட்க்குமே என்றாள் மான்சி

என்ன சத்தம் கேட்கும்ன்னு சொல்ற

அவள் அதற்க்கு பதில் சொல்லாமல் வெட்கத்தோடு அவன் மார்பில் ஆழ புதைந்தாள்

அவள் வெட்கமே அவனுக்கு சொன்னது எந்த சத்தத்தை அவள் குறிப்பிடுகிறாள் எனறு சத்யனுக்கு புரியவைக்க தன் மார்பிலிருந்த அவள் முகத்தை நிமிர்த்தி மூடிய விழிகளில் முத்தமிட்டு சத்தமில்லாம பண்றேன் போதுமா என்றான் சத்யன்

பிறகு அவளை தன் மடியிலிருந்து கீழே இறக்கி அவங்கல்லாம் வந்திட போறாங்க நீ போன் பண்ணிட்டு வாட்ச்மேன் கிட்ட விபரம் சொல்லி கதவை வெளிய பூட்டிக்க சொல்லு என்று அவளை அனுப்பிவைத்தான்

சத்யன் சொன்னது போல் எல்லாவற்றையும் செய்து விட்டு தன் அறையில் இருந்த ஒரு தோழியின் பையை எடுத்து ஹாலில் வைத்து அறைக்கு வந்து கதவை மூடி தாளிட்டு கதவின் மீது சாய்ந்து நின்றாள் மான்சி

கட்டிலில் ஸ்டைலாக படுத்திருந்த சத்யன் அவளை கையசைத்து வா என்றான்

அவளோ ஊஹூம் என்று கைகளால் முகத்தை மூடிக்கொண்டாள்

பிறகு அவனே அவளை தூக்கி சென்று படுக்கையில் கிடத்தி தானும் படுத்து அவள் உதடுகளை விரல்களால் வருடி மான்சி நான் பண்ணது உனக்கு பிடிச்சிருக்கா என கேட்க

அவளோ வெட்கத்தில் மௌனித்தாள்

சொல்லு மான்சி என்றான் மறுபடியும்

ம் பிடிச்சிருக்கு என்றாள் கிசுகிசுப்பாக

சரி கட்டில்ல சத்தம் கேட்க்கும் கீழே படுத்துக்களாம் என்ற சத்யன் ஒரு விரிப்பை எடுத்து தரையில் விரிக்க

அதில் மான்சி இரன்டு தலையனையை எடுத்து போட

ம்ஹூம் ஒன்னு போதும் என்றவனை பார்த்து கூச்சத்துடன் சிரித்துஉங்களை உங்க நன்பர்கள் தேட மாட்டாங்களா என மான்சி கேட்க

ம்ஹூம் எல்லோரும் குடிச்சுட்டு மட்டையாயிருப்பாங்க என சத்யன் சொல்ல

வெளியே வேன் வந்து நிற்க்கும் சத்தம் கேட்டது
 
உடனே பரபரப்பானாள் மான்சி

எல்லாரும் வந்திட்டாங்க என்றவளை 'ஷ்' சத்தமில்லாம அமைதியா படுத்துக்கலாம் என்று இறுக்கி அனைத்து தரையிலிருந்த விரிப்பில் படுத்துகொண்டான் சத்யன்

ஒருவழியாக வெளியே சத்தமும் நடமாட்டமும் அடங்கிய பிறகு இவன் இங்கே ஆரம்பித்தான்

என்னவோ இன்று இரவோடு உலகம் விடியாமல் அழிந்து விட போவது போல் இருவரும் விழித்துக்கிடந்தார்கள்

மான்சியோ எங்கே கண்கள் மூடினால் இது கனவென்று ஆகி விடுமோவென்ற பயத்தில் விழித்து கிடக்க

சத்யனோ எங்கே கண்கள் மூடினால் காமத்தின் சுகம் தடைப்பட்டு விடுமோவென்ற பயத்தில் விழித்து கிடந்தான்

அவளை தொட்ட உடனே அவன் ஆண்மை விழித்துக்கொண்டது
முந்தைய உறவின் போது அவளை கைபிடித்து சொர்க்கத்தின் வாசலுக்கு அழைத்து சென்றவன் இம்முறை சொர்க்கத்துக்குள் இருக்கும் பூந்தோட்டங்களையும் நந்தவனங்களையும் சுற்றி காண்பித்தான்

அவளோ காதலில் மாணவியாக இருந்தாள்

அவனோ காமத்தில் மன்னனாக இருந்தான்

இங்கு இன்பமே இடையூறுதான் .இடையூறுகளும் இன்பம்தான்

மான்சிக்கு இன்றுதான் ஒரு உண்மை புரிந்தது தான் எவ்வளவு வலிமையானவள் என்று இல்லாவிட்டால் தேக்கு மரம் போல தேகமுடைய சத்யனை இவ்வளவு நேரம் அவளால் சுமக்க முடியுமா

சத்யன் அன்று இரவு அவளை விதம் மாற்றி. செயல் மாற்றி. நிலைமாற்றி. புணர்ந்தான்

அன்று இரவு மூன்றாவது முறையாக அவளை புணர்ந்த போது அவளுக்கு முதல் முறையாக உச்சம் வரவழைத்தான்

ஆனால் மான்சிதான் மூளையின் செயல் இழந்து கண்கள் இருட்டி காதுகள் அடைத்து நாக்கு வரண்டு கைகள் விரைத்து கால்கள் பலமிழந்து உடல் முறுக்கி உச்சம் வந்த போது சுகமாக இருந்தாலும் எங்கே செத்து விடுவேமோ என பயந்தாள்

சத்யன்தான் ஒன்றும் இல்லை பயப்படாதே என்று அவளை சமாதானம் செய்தான்

இன்று சத்யனுக்கும் மான்சிக்கும் முதலிரவு ஆனால் அங்கே பால் இல்லை பழம் இல்லை ஏன் மான்சியின் தலையில் பூக்கள் கூட இல்லை

சத்யனோ பால் வேன்டாம் அவள் இதழ்களில் சுரக்கும் தேன் போதும் எனறான்

பழம் வேன்டாம் இன்னும் கனியாத அவள் தனங்கள் (மார்பு) போதும் என்றான்

பூக்கள் வேன்டாம் பூக்களை விட மென்மையான வாசனையான அவள் தேகம் போதும் என்றான்

இங்கே ஒரு பூமாலையின் மீது தேக்கு மரம் சரிந்து கிடந்தது

தங்களுக்கு தேகம் என்று உண்டு அதில் உயிரும் உள்ளது என்று அவர்கள் உணர்ந்த போது அதிகாலை 4-20 மணியாகிவிட்டது

பின்பு அவளை மனமில்லாமல் விலக்கி எழுந்தான் சத்யன்

அவளையும் கைகொடுத்து எழுப்பினான்

அவள் விழிகளில் ஏக்கத்தோடு அவனை பார்த்து எப்ப வருவீங்க என்றாள்

அவளிடம் இந்த கேள்வியை எதிர்பார்த்திருந்த சத்யன் பதிலை தயாராக வைத்திருந்தான் 
 
இன்னும் ஏழு மாசத்துல நியுயார்க்ல என் படிப்பு முடிஞ்சுடும் அப்புறமா கொஞ்ச நாள் தங்கிட்டு வந்துடுவேன் அதுவரைக்கும் இங்க நடந்ததை யார்கிட்டயும் சொல்ல வேன்டாம் என்றவன் தன் கழுத்தில் இருந்த S என்ற எழுத்து கோர்க்கப்பட்ட செயினை எடுத்து மான்சியின் கழுத்தில் போட்டான் சத்யன்

அவனை பொருத்தவரையில் அந்த செயின் இரவு பெற்ற இன்பத்துக்கு ஈடு

மான்சியை பொருத்தவரை அவன் மீது அவள் கொன்ட அளவுகடந்த காதலுக்கு கிடைத்த பரிசு

குளியலறை போய் முகம் கழுவி சுத்தமாகி வந்தவன்

மான்சி நான் பின் வாசல் வழியா போறேன் நீவந்து கதவ தாழ்ப்போட்டுக்க என்று அவளை கூப்பிட

அவளும் கடமை தவறாத புராணகாலத்து மனைவியை போல அவன் பின்னால் போனாள்

கணவன் மனைவிக்கு இடையே எதற்க்கு இந்த கள்ளத்தனம் என தோன்றவே இல்லை மான்சிக்கு

அவனது மொபைல் நம்பரை கூட வாங்கவில்லை இந்த முட்டாள் பெண் அந்த அளவுக்கு அவன் மீது கொன்ட காதல் அவள் கண்னை மறைத்தது

கதவு திறந்து வெளியே போன சத்யனின் கண்களில் யாரையோ பழிவாங்கிய கர்வம் இருந்தது

கதவை மூடிவிட்டு உள்ளே மான்சியின் கண்களில் கடலளவு நேசம் இருந்தது

இதுதான் விதியா இல்லை சத்யன் செய்த சதியா

இதன் முடிவுதான் என்ன?

தனது காட்டேஜ்க்கு வந்த சத்யனை அவன் நன்பர்கள் மொய்த்து கொண்டனர்

டேய் மச்சான் நைட் முழுக்க அங்க என்னடா செஞ்ச அடப்பாவி நீ கில்லாடிடா எங்களுக்கும் ஒரு சிக்னல் குடுத்திருந்தா நாங்களும் வந்திருப்போம்ல்ல என்று அஸ்வின் உரக்க கூச்சலிட

ஏனோ அந்த பேச்சு பிடிக்காத சத்யன் இதோ பாருங்கடா அந்த பொண்ணுக்கும் எனக்கும் பிடிச்சிருந்தது அதனால சேர்ந்து இருந்தோம் மத்தப்படி வேறொரு விஷயமும் இல்லை இனிமேல் யாரும் இத பத்தி பேசகூடாது என்று கண்டிப்பான குரலில் கூறியவன்
 
எல்லாரும் அவங்க அவங்க திங்ஸை பேக் பண்ணுங்க உடனே நாம கேரளா போறோம் என்று சொல்லிவிட்டு அவன் அறைக்கு போய்விட
 
இவன் ஏன்டா இப்படி எரிச்சல் படறான் என்று அவன் நன்பர்கள் ஒருவர் முகத்தை ஒருவர் பார்த்து விட்டு கிளம்ப ஆயத்தமானார்கள்
   
 நன்றாக உறங்கி கொண்டு இருந்த மான்சியை ரம்யா உலுக்கி எழுப்பி அடிப்பாவி மணி 11-30 ஆகுதுடி எழுந்து பல்தேய்த்து சாப்பிட்டு மறுபடியும் தூங்குடி என்றவளின் தொல்லை தாங்காமல் கண்விழித்த மான்சி அலுப்பு தீர குளித்து சாப்பிட்டு விட்டு வெளியே வந்து பக்கத்து காட்டேஜை பார்க்க*

அங்கே யாரும் இருப்பதற்கான அடையாளமே இல்லை

இவளை பார்த்த வாட்ச்மேன் என்னம்மா உடம்புக்கு பரவாயில்லையா என்று விசாரிக்க

ம்ம் சரியாயிடுச்சு என்றவள் அந்த காட்டேஜ்ல இருந்தவங்க எல்லாம் எங்க என்று கேட்க
அவங்கல்லாம் காலையிலேயே காலிபண்ணிட்டு கேரளா பக்கம் போயிட்டாங்க என்னம்மா விஷயம் என்றான்

ஒன்னுமில்ல யாரையும் காணமேன்னு கேட்டேன் என்று மழுப்பியவள்

போறோம்னு சொல்ல சொல்ல கூட இல்லயே என வருந்தியவள் அவரோட போன் நம்பர் கூட வாங்கலயே என்று இப்போது நினைத்தாள் சரி அவர்தான் திரும்ப வருவேன்னு சொன்னார்ல்ல என்று வருந்திய மனதை தேற்றியவள் அவன் நினைவுகளை சுமந்து கொண்டு ஊர் திரும்பினாள் மான்சி

நியுயார்க் திரும்பிய சத்யனோ பெரும் முயற்சி செய்து அவள் நினைவுகளை மறக்க முற்ப்பட்டான்

அவன் விருப்பம் இல்லாமல் அவன் அப்பா ஏற்ப்படுத்திய இந்த திருமண பந்தம் தொடரகூடாது எனபதில் உறுதியாக இருந்தான்

தன் அப்பாவை பலிவாங்குவதாக நினைத்து மான்சியை பலிவாங்கினான்

தனக்கு அவளை பிடித்திருக்கிறதா என்று தெரியாமலேயே தன்னை திருமணம் செய்து கொண்டது அவள் குற்றமாக கருதினான்

எப்போதாவது நினைவில் வரும் அவள் பெரிய கண்களும் அதில் தெரிந்த காதலும் அது மாதிரி சமயங்களில் தனது அப்பாவை மனதில் நினைத்து அவளை மறப்பான்

கொஞ்சம் நஞ்சம் இருந்த அவள் நினைவை நியுயார்க்கின் அழகும் சான்ட்ராவின் நிர்வான உடலும் அம்மா அனுப்பிய அளவற்ற பணமும் மறக்கடித்து விட்டது

பாவம் இது தெரியாத மான்சியின் நிலையோ இலவுகாத்த கிளி போல ஆனது

சத்யனின் நினைவுகளை மனதில் சுமந்து அமைதியாக கல்லூரி சென்று வந்தாள் மான்சி

மனம் முழுவதும் அவன் மீதான காதல் ஆட்சிசெய்த

ஆமாம் "போர்வாள் இல்லாமல் தன் சாம்ராஜ்யத்தை ஆட்சி செய்வது காதல் மட்டும்"தானே

இரவில் மடியில் மனதால் அவனை அனைத்து கொண்டு தூங்கினாள்

இடைவெளி அதிகமானல் இதயம் இன்னும் நேசிக்குமோ

கல்லூரி படிப்பு முடிய இன்னும் நான்கு மாதங்களே இருக்கிறது அதன் பிறகு என்ன செய்வது என்று யோசிக்க கூட இல்லை மான்சி அந்தளவுக்கு அவனை தவிர வேறு எதையும் சிந்திக்க மறுத்தது அவள் மனம்

நாட்கள் செல்ல செல்ல அவள் உடலில் ஏற்பட்ட மாற்றங்களும் தள்ளி போன மாதவிலக்கும் அவள் நிலையை அவளுக்கு உணர்த்தியதுஇதை யாரிடம் சொல்வது என்ன செய்வது என குழம்பினாள்

ஆனாலும் மிகுந்த சந்தோஷமாக இருந்தது

கண்ணாடி முன்னாள் நின்று தன் சல்வார் கம்மிஸின் டாப்சை சுருட்டி மார்பு வரை ஏற்றி தனது அடி வயிற்றை தடவி பார்த்து சிலிர்த்தாள்

ஆனால் வயிற்றில் எந்த வித்யாசமும் தெரியவில்லை

அதற்க்குள் எப்படி தெரியும் இன்னும் நாள் ஆனால் தானே தெரியும்

தன் வயிற்றில் அவன் உயிர் வளர்வதை நினைத்து நினைத்து உள்ளம் பூரித்தாள்

வீட்டில் உள்ளவர்களிடம் விஷயத்தை மறைத்தாள்

சத்யனின் வாரத்தைககு கட்டுப்பட்டு தன் நெருங்கிய தோழிகளிடம் கூட செல்லவில்லை மான்சி

ஆனால் மசக்கையால் அவதிப்பட்டாள் வீட்டில் உள்ளவர்களிடம் நிறையப் பொய் சொன்னாள் முடிந்த வரை அறைக்குள்ளேயே முடங்கிக் கிடந்தாள்

லேசாக மேடிட்டு வரும் வயிற்றை பார்த்து பயந்தவள்

பிறகு தனது கணவனின் குழந்தைதானே ஏன் பயப்பட வேன்டும் என நினைத்தவள் வீட்டினருக்கு தெரியும்போது தெரியட்டும் அதுவரை மறைப்பது என்று முடிவெடுத்தாள்

ஆனால் மூர்த்தியே அவளுக்கு சத்யனிடம் விவாகரத்து வாங்கிவிட்டு மான்சிக்கு வேறு திருமணம் செய்ய முடிவெடுத்தார்*

நிச்சயம் தனது மகள் அந்த பணக்காரர்கள் வீட்டில் நிம்மதியாக வாழமுடியாது என்று உறுதியாக நம்பினார் மூர்த்தி

இது விஷயமாக தனது தங்கையுடன் பேசி தங்கையின் மகன் சிவகுருவுக்கு மான்சியை மறுமணம் செய்வது என்று மான்சிக்கு தெரியாமலேயே முடிவெடுத்தார்கள்*

ஒருநாள் மாலையில் வீட்டின் தோட்டத்தில் காய்ந்து கொண்டிருந்த துணிகளை எடுத்து கொண்டிருந்த மான்சி மாலைச் சூரியனின் இளம் வெய்யிலின் தாக்கத்தால் கண்கள் இருட்டி மயங்கி சரிந்தாள்

வீட்டிலிருந்தவர்கள் ஓடிவந்து தண்ணீர் தெளித்து மயக்கம் தெளிவித்தாரகள்*

ஆனால் படுத்த நிலையில் உப்பியிருந்த அவள் வயிறு அவளை காட்டிக் கொடுத்தது

அப்பாவும் அம்மாவும் அதிர்ந்து போய் இது எப்படி என்று விசாரித்தார்கள்*

இவள் சொன்ன உன்மையை நம்ப மறுத்தார்கள்*

வேறு யாரிடமோ ஏமாந்து விட்டதாக அவளை அடித்தார்கள்*

இதற்க்கு யார் காரணம் என்று விசாரித்தார்கள்*

சத்யன் தான் காரணம் என்று மான்சி சொன்னதை நம்ப மறுத்தார்கள்*

திருமணமாகி இவ்வளவு நாள் அவளை பார்க்காதவன் எப்படி வந்து அவளுடன் சேர்ந்தான் என்று கேள்வி கேட்டார்கள்*

மான்சியோ அவர்களுக்கு எப்படி புரியவைப்பது என்று தெரியாமல் குழம்பினாள்

ஏதோ தோன்ற வீட்டுக்குள் ஓடி தன் பீரோவை திறந்து சத்யன் கொடுத்த செயினை எடுத்து வந்து காண்பித்து

இதை பாருங்கப்பா அவர் எப்பவும் கழுத்திலே போட்டிருப்பாரே அந்த செயின் அன்னைக்கு குற்றாலத்தில என் கழுத்தில் போட்டார்ப்பா அவர் திரும்பி வர்ரவரைக்கு் யார்கிட்டயும் செல்ல வேன்டாம்ன்னு சென்னார்

ஆனா இப்படி ஆகும்ன்னு தெரியாதுப்பா எனறு தன் வயிற்றை தொட்டு காண்பித்தவள்

அப்பா நான் உங்க பொண்ணுப்பா தப்பு செய்ய மாட்டேன்

என்னோட புருஷன் கூடத்தனேப்பா என்று மேலே சொல்ல முடியாமல் கேவினாள் மான்சி

செயினை பார்த்ததும் மூர்த்திக்கு நம்பிக்கை வந்தது

தனது மகளை சந்தேகப்பட்டதுக்கு வருந்தினார்

மகளிடம் மன்னிப்புக் கோரினார்

இது எத்தனை மாதம் என்று மகளிடம் விசாரித்தாள் அவள் அம்மா ரேவதி

இது ஐந்தாம் மாதம் என்றாள் மான்சி

அடிப்பாவி இவ்வளவு நாளவா மறைச்ச என்று ஆத்திரப்பட ரேவதி தன் கணவரிடம் இப்போ என்னங்க பண்றது அவங்க வீட்டுக்கு தகவல் சொல்வோமா என கேட்க

உடனே அவசரமாக மறுத்த மான்சி வேனாம்மா அவர் வந்ததும் சொல்லலாம் அவங்க அம்மா ஒத்துக்க மாட்டாங்க என கூற

நீ சொல்றதும் சரிதான் என்ற மூர்த்தி மனைவியிடம் திரும்பி நீ மான்சிய கவனமா பார்த்துக்க நான் போய் என் தங்கச்சிய பார்த்து வர்றேன் என்று கிளம்பினார்

அதன் பிறகு மான்சியை எல்லோரும் தாங்கினார்கள்

ஆனால் மான்சிக்குத்தான் மட்டும் சத்யன் மீதான ஏக்கம் அதிகமாகிக் கொண்டே போனது
அவன் மீதான காதல் பெரும் மழையாக பொழிந்தது அவள் மனதில்

" நீங்கள் சிரித்ததால் என் மனதில் மலர்ந்த பூக்கள்
நீங்கள் புறக்கணித்ததால் முட்களாக மாறிவிட்டதே "

என் வாழ்வில் முப்பது நாளும் பவுர்ணமியாக வந்தவனே இப்போது எங்கே போனாய் என்று ஏங்கியது மான்சியின் மனது

இதோ மான்சிக்கு ஒன்பது கடந்து விட்டது

இடையில் பள்ளம் விழுந்து வயிறு உருண்டு திரண்டு கீழே இறங்கி இருந்தது

வெளியே வரட்டுமா என்று நிமிடத்துக்கு ஒரு முறை அவள் வயிற்றை உதைத்து கேட்டது குழந்தை

கண்ணாடி முன்னால் நின்று தன் முகத்தை பார்த்தாள் முகம் முன்பைவிட அழகாக இருந்தது

மார்ச் மூன்றாம் தேதி பிரசவம் ஆகும் என்று தேதி குறித்தார் டாக்டர்

மூர்த்தியும் ரேவதியும் அவள் ஜாதகத்தை ஜோசியரிடம் காண்பித்தார்கள்

குழந்தை பிறப்பதற்க்குள் குழந்தையின் அப்பா வந்தது விடுவார் என்று அடித்து சொன்னார் ஜோசியர்

ஆனால் எப்படி வருவான் என்று சொல்லவில்லை பாவம் மான்சி

ஜோசியர் சொன்னதை கேட்டு மகிழ்ந்த மான்சி

அவர் எப்படியப்பா வருவார் நம்ம வீடு அவருக்கு தெரியாதே என்னப்பா செய்றது என்று நூறு முறை கேட்டாள்

ஆனால் அவளுக்கு தெரியாது சத்யன் ஜித்தன் என்று
  

பிப்ரவரி 13
நியுயார்க்கை விட்டு இன்னும் சில நாட்களில் சத்யன் கிளம்ப வேன்டும் அவனது விசா முடிந்துவிட்டது

ஆனால் அவனுக்குதான் கிளம்ப மனம் வரவில்லை

இந்த உல்லாச வாழ்க்கையை போக மனமில்லை

ஒருநாள் திடீரென சான்ட்ரா சத்யா நாம ரெண்டு பேரும் மேரேஜ் பண்ணிக்கலாமா என கேட்க

படுக்கையில் படுத்தவாறு ஒரு கையால் ஆங்கில நாவலை பிடித்து மறு கையால் அவளது மார்பை பற்றி பிசைந்து கொண்டிருந்தசத்யன் திகைத்துப்போய் எதுக்காக என்பதுபோல் அவளை பார்க்க

இல்ல உன்னை விட்டு பிரிஞ்சிருக்க முடியாது போல அதான் என்றாள்

அப்படின்னா நேற்றிரவு காரில் இறக்கிவிட்டு உதட்டில் முத்தமிட்டு போனானே அவனை விட்டு பிரியமுடியுமா என கேட்க நினைத்தவன்அப்படி கேட்டு பழக்கமில்லாததால்

சாரா கல்யாணத்தில் எனக்கு நம்பிக்கையில்லை அத்தோடு எனக்கு ஏற்கனவே கல்யாணமானது உணக்கு தெரியும் அப்படி இருக்க இது சரிவராது நீ இந்தியா வா என்கூட எவ்வளவு நாள் இருக்கனும்னு நினைக்கிறயோ அவ்வளவு நாள் இரு நீ எப்ப இங்கே வரனும்னு நினைக்கிறயோ அப்ப வந்துடு என்றான் சத்யன்

நீ செல்றது சரிதான் ஆனா நீ மான்சிய டைவர்ஸ் பண்றது நல்லது நான் அங்கே வந்தா எதுவும் பிரச்சினையாக கூடாது

சத்யனுக்கும் அது தெரியும் அதை பற்றித்தான் சிலநாட்களாக யோசித்து கொன்டிருந்தான்

மான்சியிடம் விவாகரத்து வாங்கி விட்டுத்தான் தன் அப்பாவை பார்க்க கோவை செல்லவேன்டும் என முடிவெடுத்திருந்தான்

பிப்ரவரி 25

சென்னையில் பரமேஷின் வீடு சத்யன் வந்திருந்தான்

அரட்டை பேச்சுக்கள் முடிந்து இரவு மொட்டைமாடிக்கு வந்தார்கள்

என்னடா சத்யா கோவை போகாம சென்னை வந்திருக்க அதுவும் ஹேட்டலில் தங்கியிருக்க என்னடா ஏதாவது பிரச்சினையா என்று பரமேஷ் விசாரிக்க

ஒன்னுமில்லடா என்ற சத்யன் சிறிது நேர மவுனத்திற்கு பிறகு

நான் மான்சியை டைவர்ஸ் பண்ணலாம்னு இருக்கேன் என்றான்

அவனிடம் இதை எதிர்பார்திருந்த பரமேஷ் ஒன்றும் பதில் பேசவில்லை

என்ன பரமேஷ் அமைதியாயிட்ட என சத்யன் கேட்க

செய்டா சத்யா அந்த பொண்ணும் வேற யாரையாவது கல்யாணம் பண்ணிகிட்டு சந்தோஷமா நிம்மதியா இருக்கட்டும் என்றான் பரமேஷ் எகத்தாளமாக

ஆனால் இந்த பேச்சு சத்யனுக்கு எரிச்சலை மூட்ட பண்ணிக்கட்டுமே யாரு வேனான்னு சொன்னது நானும் இந்த நாலுநாள்ள எல்லா ஏற்ப்படும் பண்ணிட்டேன் நாளைக்கு பேப்பர்ஸ் ரெடியாயிடும் அவ வீட்டு அட்ரஸ் கூட கண்டுபிடிச்சுட்டேன் பேப்பர்ஸ் கைக்கு வந்ததும் நானே போய் கையெழுத்து வாங்கப்போறேன் அதுக்கப்புறம்தான் கோவை போகப்போறேன் என்றான் சத்யன்

பரமேஷ் ஒன்றும் பேசவில்லை சிறிது நேர மவுனத்திற்கு பிறகு திருச்சிக்கு எப்படி போகப்போற என்று பரமேஷ் கேட்க

ஹேட்டல்ல கார் ஏற்பாடு பண்ணியிருக்கேன் அதுலதான் போறேன் பத்து லட்ச்ச ரூபாய்க்கு செக் எழுதியிருக்கேன் அதை கொடுத்திட்டுதான் கையெழுத்து வாங்கப்போறேன் என்றான் சத்யன் வானத்து நட்சத்திரங்களை பார்த்து கொன்டே

அப்படியே செய் சரி வா கீழே போகலாம் என்று நகர்ந்தான் பரமேஷ்

பிபரவரி 27

காலை ஆறு மணிக்கு திருச்சி செல்ல அந்த சொகுசு காரில் டிரைவருக்கு பக்கத்து சீட்டில் ஏறி அமர்ந்தான் சத்யன்

கார் உயிர்பெற்று வேகமெடுத்து

டிரைவரிடம் பேச்சு கொடுத்தான் 'உன் பேர் என்னப்பா'

வேல்முருகன் சார் என்றான் முகம் நிறைந்த புன்னகையோடு

'சென்னையேவா,

இல்லை சார் காஞ்சிபுரம் பக்கத்தில் ஒரு கிராமம் சார் பேமிலி எல்லாம் அங்கதான் இருக்காங்க நான் மட்டும் இங்க வேலை செய்றேன் சார் என்றான் டிரைவர்

அதன் பிறகு அமைதியாக வெளியே வேடிக்கை பார்த்த சத்யன்

தனது கைப்பெட்டியை திறந்து அதில் இருந்த கவரை எடுத்து பிரித்து பார்வையிட்டான் பக்காவாக பக்கங்களை தயார் அவன் அமர்த்தியிருந்த வக்கீல்

அதில் இருந்து பத்து லட்ச்ச ருபாய்க்கான செக்கையும் பார்த்துவிட்டு மறுபடியும் கவரில் போட்டு மூடி வைத்துவிட்டு சீட்டில் சாய்ந்து கண்மூடினான்

முன்பு அவனுக்கு நடந்த அந்த பொம்மை கல்யாணம் நினைவில் வந்தது

அது ஒரு முடிவுக்கு வரப்போவது மனதுக்கு நிம்மதியாக இருந்தது

விவாகரத்துக்கு பிறகு மான்சி என்ன செய்வாள் இவன் கொடுக்கும் பத்து லட்ச்சம் பணத்தை வைத்துக்கொண்டு வேறு கல்யாணம் செய்துக்குவாளா

ஏனோ அந்த நினைவே கசந்தது

குற்றாலத்தில் இருந்த அந்த ஒரு இரவு அவன் ஞாபக அடுக்குகளில் வலம்வந்தது

அந்த நினைவில் அவனையும் அறியாமல் அவன் முகம் மலர்ந்தது

இப்போது கூட அவள் உடலில் வந்த அந்த ஏகாந்தமான வாசனையை அவனால் உணரமுடிந்தது

ஆனால் இந்த திருமணம் உறவு முறியவேன்டும் என்பதில் உறுதியாக இருந்தான் சத்யன்

பக்கத்தில் டிரைவர் அழைக்கும் குரல் கேட்டு கண்விழித்தான்

சார் திருச்சி வந்திருச்சு நீங்க சொன்ன ஹேட்டலுக்கு வெளியே இருக்கோம் எனறான் வேலு

அதுக்குள்ள திருச்சி வந்திருச்சா என்று வாட்ச்சில் மணி பார்க்க அது 9.50 என்று காட்டியது

நீ இங்கேயே இருப்பா நான் உடனே வந்திர்றேன் என்று காரைவிட்டு இறங்கியவன்

ஹேட்டல் ரிசப்ஷனில் ஏற்கனவே பதிவு செய்யப்பட்ட தனது அறையின் சாவியை வாங்கிக்கொண்டு சென்றவன்
அறையை திறந்து பெட்டியை வைத்துவிட்டு அந்த கவரை மட்டும் எடுத்து கொண்டு வெளியே வந்தான்

அறையை பூட்டி சாவியை ரிசப்ஷனில் கொடுத்துவிட்டு வந்து காரில் ஏறியவன் மான்சியின் ஊரின் பெயர்சொல்லி அங்கே போகச்சொன்னான்

மறுபடியும் கார் வேகமெடுத்தது சத்யன் மணி பார்க்க 10-45 என காட்டியது

அவன் இந்த நேரத்தை தேர்ந்தெடுக்க காரணம் மூர்த்தி ஸ்கூலுக்கு போயிருப்பார் வீனான வாக்குவாதங்களை தவிர்க்கலாம் என்றுதான்

மான்சியின் ஊர்வந்தது மூர்த்தி ஆசிரியர் வீடு என்றதும் எளிதாக வழி சொன்னார்கள்

மான்சி வீட்டு வாசலில் கார் வந்து நின்றது

சிறிது நேரம் அமைதியாக இருந்தான் சத்யன் அவன் முகம் கல்போல் இறுகியிருந்தது

பிறகு வேகமூச்சுடன் கவரை எடத்துகொண்டு காரைவிட்டிறங்கி வேலு நீ போய் காரை திருப்பிக்கொண்டு வா என்று கூறி

விட்டு வீட்டுக்குள்ளே சென்றான்

வீடு திறந்தே இருந்தது

உள்ளே நுழைந்தவன் சுற்றும் முற்றும் பார்க்க யாருமில்லை

வீடு கொஞ்சம் பழமையாக இருந்தது உள்ளே பெரிய கூடம் அதையடுத்து நிறைய அறைகள் இருக்கவேண்டும் நீளமாக போய்க்கொண்டே இருந்தது

கூடத்தில் பிரம்பு சோபாக்கள் போடப்பட்டிருந்தது

சத்யன் ஹலோ என்று குரல் கொடுத்தான்

அறைக்கு உள்ளேயிருந்து யாரோ வருவது போல இருக்க திரும்பி பார்த்தான்

உள்ளேயிருந்து இருந்து வந்த மான்சியை பார்த்ததும் அப்படியே அதிர்ச்சியில் உறைந்து போனான் சத்யன்

மான்சியும் இவனை பார்த்து திகைத்து நின்றவள்

பிறகு சுதாரித்து வந்துட்டீங்களா என்றபடி தனது பெரிய வயிற்றை தூக்கிக்கொண்டு ஓடிவந்து இவனை கட்டிக்கொண்டாள்

சத்யன் அதிர்ச்சியில் நின்றவன் அப்படியே நின்றான்

மான்சியோ தனது வயிறு இடம்கொடுத்த வரையும் அவனை இறுக்கி அனைத்தவள்

அவன் மார்பில் முகம் வைத்து கண்ணீர்விட்டாள்

அவள் கண்ணீரில் இவன் சட்டை நனைந்தது

பிறகு நிதானித்த சத்யன் அவளை விலக்கி நிறுத்தி அவள் உப்பிய வயிற்றை பார்த்தான்

இது கனவிலும் கற்பனையிலும் கூட அவன் எதிர்பார்க்காத ஒன்று வாழ்க்கையில் முதல் முறையாக அடுத்து என்ன செய்வது என்று புரியாமல் திகைத்து நின்றான் சத்யன்

மான்சிதான் அவனை கைபிடித்து அழைத்துசென்று சோபாவில் உட்காரவைத்து அவன் பக்கதிலேயே அவனை உரசிக்கொண்டு அமர்ந்தாள்

என்ன பேசுவது என்று புரியாத சத்யன் வீட்டில் யாரும் இல்லையா என்று ஒரு வார்த்தைதான் கேட்டான்

மான்சி உடனே 'அப்பா ஸ்கூலுக்கு போயிருக்கார் அம்மா அத்தை வீட்டுக்கு போயிருக்காங்க இப்ப வந்துருவாங்க நிவேதா ஸ்கூலுக்கும் விஷ்ணு காலேஜ்க்கும் போயிருக்காங்க என்றவள் நீங்க வருவீங்கன்னு எனக்கு தெரியும் குழந்தை பிறக்கிறதுக்குள்ளே நீங்க வருவீங்கன்னு ஜோசியகாரர் சொன்னார் என்று ஒன்பது மாசமாய் அடக்கி வைத்திருந்ததையெல்லாம் கொட்டியவள்

இடையில் முச்சு வாங்க பேச்சை நிறுத்தி மறுபடியும் ஆரம்பித்தாள்

முதலில் என்னை யாரும் நம்பல அப்பாவும் அம்மாவும் என்னை அடிச்சிட்டாங்க தெரியுமா அப்புறமா நீங்க குடுத்த செயினை காண்பிச்சேன் அப்பத்தான் நம்புனாங்க

எனக்கு தெரியுங்க நீங்க வந்திருவீங்கன்னு எப்படின்னா

உங்களுக்கு நம்ம கல்யாணத்தப்ப என்னை பிடிக்காதுன்னு தெரியும் ஆனா என்னிக்காவது ஒரு நாள் உஙகளுக்கு என்னை பிடிக்கும்ன்னு நம்பிக்கையோட இருந்தேன் அது குற்றாலத்தில நிறைவேறுச்சு அதே போல இப்பவும் வருவீங்கன்னு நம்பினேன் வந்துட்டீங்க என்று உதட்டில் சிரிப்பும் கண்களில் கண்ணீருமாக பேசினாள்

அவன் தோளில் தலைசாய்த்து பேசினாள்

அவன் கைகள் இரன்டையும் பற்றி கொண்டு பேசினாள்

அவன் மடி மீது தலைசாய்த்து பேசினாள்

அவன் முகத்தை தன் கைகளில் ஏந்தி 'உஙகள எனக்கு ரொம்ப பிடிக்குங்க உங்களை என் உயிராய் நேசிக்கிறேன் என்றாள்

உணர்ச்சிவசப்பட்டு என்ன பேசுகிறோம் என்று தெரியாமல் பேசினாள்

ஒரு கட்டத்தில் தானாகவே பேச்சை நிறுத்தி அவன் மடியில் தலைசாய்த்து அவன் தொடைகளில் முகம் புதைத்து குமுறினாள்

இப்போது அவள் கண்ணீரில் அவன் சட்டையோடு சேர்த்து அவன் ஜீன்சும் நனைந்தது

ஆனால் சத்யனுக்கத்தான் ஒன்றும் புரியவில்லை

அவன் மூளை சிந்திக்கும் திறனை இழந்திருந்தது

காதுகள் அடைத்து தொண்டை கமறியது

பேச உதடு துடித்தது ஆனால் நாக்கு புரளவில்லை

நெஞ்சுக்குள் சுருக் சுருக் என்று ஒரு வலியை உணர்ந்தான்

ஒரு வேலை தனக்கு மாரடைப்பு வந்து விட்டதோ என்று பயந்தான்

இல்லை இல்லை இது மாரடைப்பு இல்லை நான் ஆரோக்கியமானவன் என்று தன்னை தானே தேற்றிக்கொண்டான்

பாவம் சத்யனுக்கு தெரியவில்லை இது வலியில்லை தப்பு செய்தவனுக்கும் துரோகம் செய்தவனுக்கும் ஏமாற்றியவனுக்கும் ஏற்படும் மனஉறுத்தல் என்று

அவனுக்கு இப்போது தனிமை வேன்டும்

நிறைய சிந்திக்க வேன்டும்

சிந்தித்ததை செயல்படுத்த வேன்டும்

அது இங்கே முடியாது உடனே வெளியே கிளம்பு என்று மூளை உத்தரவிட்டது

தன் மடியில் முகம் புதைத்து அழுதவளை நிமிர்த்தி அழாதே என்றான்

அந்த வார்த்தைகாகவே காத்திருந்தவள் போல உடனே கண்ணீரை துடைத்து பளிச்சென்று புன்னகைத்தாள் மான்சி

அந்த புன்னகையும் அவன் இதயத்தை சுட்டது

கடவுளே நீ ஏன் இவளை எனக்கு நல்லதொரு சூழ்நிலையில் அறிமுகம் செய்யவில்லை என்று கடவுளை நிந்தனை செய்தான் சத்யன்

அவன் அருகிலிருந்த எழுந்த மான்சி 'ஐயோ சாரிங்க நான் பாட்டுக்க பேசிகிட்டே இருக்கேன் நீங்க என்ன சாப்பிடரீங்க காபியா டீயா என உபசரிக்க

இல்லை அதெல்லம் வேன்டாம் நான் அவசரமாக கொஞ்சம் வெளியே போகனும் போய்ட்டு வந்திடறேன் என்று அவன் எழுந்திரிக்க

எங்கே போகனும் சரி போய்ட்டு சீக்கிரம் வாங்க என்று வாசல் வரை வந்து வழியனுப்பினாள் மான்சி

காரில் ஏறிய சதயன் ஓட்டலுக்கு போ வேலு என்று சொல்லிவிட்டு சீட்டில் சாய

அவன் மனம் எதை எதையோ சிந்தித்தது

மூன்று வருஷமா சான்ட்ராவுடன் அடித்த கூத்தில் ஒருநாள் கூட குழந்தையை பற்றி பேசியதும் கிடையாது சிந்தித்ததும் கிடையாது

ஆனால் ஒரே ஒரு இரவில் மான்சியுடன் தான் கொண்ட உறவு தன்னை தகப்பனாக்கி இருப்பதை நினைத்தவன்
அடுத்ததாக என்ன செய்வது என யோசித்தான்

விவாகரத்து பத்திரத்தில் கையெழுத்து வாங்க வந்து இப்படி ஆகிவிட்டதே நினைத்தான்

அப்போதுதான் தான் கையில் எடுத்து சென்ற கவரை பற்றிய ஞாபகம் வர ஐயோ என்று நெற்றியில் அறைந்து கொண்டான்

உடனே வேலு என்ன சார் என்னாச்சு என கேட்க

வேலு நான் கையில எடுத்திட்டு போனேனேல்ல ஒரு கவர் அதை அங்கேயே வச்சிட்டு வந்திட்டேன் என்றான் பதட்டமாக

ஆனால் அதற்க்குள் கார் ஊருக்கு வெளியே கண்மாயினின் (ஏரி)மேலிருந்த ஒரு சிறு பாலத்தின் மீது போய்கொண்டிருந்தது

இப்போ என்ன சார் பண்ணலாம் என்று வேலு கேட்க

அதை உடனே எடுத்துட்டு வந்துரனும் வேலு என சத்யன் கூற

அதுக்கென்ன சார் திரும்ப போய் எடுத்துட்டு வரலாம் வாங்க சார் என்றான்

உடனே சத்யன் அவசரமாக மறுத்து இல்லை இல்லை நான் இங்கயே இருக்கேன் நீ போய் அங்க சோபா மேல இருக்கும் கவரை நான் எடுத்துட்டு வர சொன்னதா சொல்லி எடுத்துட்டு வந்துரு என்றான் அடைத்த குரலில்

அவனுக்கு மான்சியை மறுபடியும் எதிர்கொள்ள தைரியமில்லை

சரியென்ற வேலு சத்யனை இறக்கி விட்டுவிட்டு காரை திருப்பி கொன்டு போக

சத்யன் வாராபதியின் (பாலம்)மேல் கைகளில் தலையை தாங்கி சேர்ந்து போய் அமர்ந்தான்

அவள் அந்த கவரை பிரித்திருப்பாளா

இருக்காது என்றது அவன் மனம்

'பிரித்திருந்தால், அதை நினைக்கவே சத்யனுக்கு கலக்கமாக இருந்தது

ஆனால் மான்சியின் வீட்டுக்குள் நுழையும் போது மான்சி அந்த கவரை பிரித்து கடைசி பக்கத்தை படித்துக்கொண்டிருந்தாள்

அவளின் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் வழிந்து மார்பு சேலையை நனைத்து கொண்டிருந்தது

அவள் கண்ணீரை பார்த்த வேலுவுக்கு சங்கடமாக இருந்தது மேடம் என்று குரல் கொடுத்ததான்

மான்சி என்ன என்பது போல் திரும்பி அவனை பார்த்தாள்

வேலு தயக்கத்துடன் சார் இந்த கவரை வாங்கிட்டு வரச்சொன்னார் என்றான்

அவர் எங்கே

ஊருக்கு வெளியே இருக்கிற கண்மாய்க்கிட்ட வெயிட் பண்றார் மேடம் என வேலு

என்னை அவர்கிட்ட கூட்டிட்டு போறீங்களா என மான்சி கேட்க

வேலு உடனே கிளம்பி வாங்க மேடம் நான் காரை திருப்பிக்கொண்டு வர்ரேன் என்று வெளியேறினான்

மான்சி தன் அறைக்கு போய் அந்த பேப்பர்களில் கையெழுத்திட்டு மேலும் சில பேப்பர்களிலும் கையெழுத்திட்டு கவரில் வைத்துவிட்டு கதவை பூட்டி பக்கத்து வீட்டில் ஏதோ தகவல் சொல்லிவிட்டு காரில் ஏற

வேலு அவள் நிலைமையை உணர்ந்து மெதுவாக காரை ஓட்டினான்

கண்மாயருகே கார் வருவதை கவனித்த சத்யன் வேகமாக எழுந்து காரருகே வர

காரிலிருந்து இறங்கிய மான்சியை பார்த்ததும் அவனது முகம் பேயறைந்தது போலானது

அவனருகே வந்த மான்சி கவரை அவனிடம் நீட்டி இதுக்குதான் வந்திருக்கிறத நீங்க அப்பவே சொல்லியிருக்கலாம் இது தெரியாம நான் பைத்தியக்காரி போல நடந்துகிட்டேன் என்னை மன்னிச்சிடுங்க என்று அவனை பார்த்து கைகூப்பினாள்

இல்ல மான்சி ப்ளீஸ் நான் சொல்றத கேள் என்று அவளின் கூப்பிய கையை பற்ற

அவள் உதறி விலகி தயவுசெய்து என்கிட்ட வராதீங்க அங்கேயே இருங்க என்றவள்

அந்த பேப்பர்ஸ் எல்லாத்திலேயும் கையெழுத்து போட்டிருக்கேன் ஆனா நீங்க இதை எதிர்பார்கலன்னு நினைக்கிறேன் ,என்று தனது வயிற்றை தொட்டு காண்பித்து.'இது பிறந்து ஏதாவது பிரச்சினை வரக்கூடாதில்லையா அதனால இதுக்காக இன்னும் சில பேப்பர்ல கையெழுத்து போட்டு வைச்சிருக்கேன் பயன்படுத்திக்கங்க என்றாள்

இதை சொல்லும் போது அவளுக்கு அதிகமாக வியர்த்து உடல் நடுங்கியது

அவள் நடுங்குவதை பார்த்து கவலையுடன் அவளை நெருங்கிய சத்யனை அங்கேயே நில் என்பது போல் கைநீட்டி தடுத்தாள் மான்சி

நீங்க கையெழுத்து போட்ட செக்கும் கவர்லயே இருக்கு அதை யாராவது அப்பன் இல்லாத பிள்ளைக்கு குடுங்க புண்ணியமாவது கிடைக்கும்

இத்தோடு நமக்குள்ள எதுவும் இல்லன்னு நான் நினைக்கிறேன் சந்தோஷமா இருங்க குட்பை நான் போறேன் என்று திரும்பி ஊரை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தாள்

சத்யன் எதுவும் பேசமுடியாத கற்சிலையாக நின்றான்

வேலு தான் 'சார், என்று உரத்தகுரலில் அழைத்து அவனை கலைத்தான்

என்ன என்பது போல் சத்யன் பார்க்க

சார் அவங்க இருக்கிற நிலைமையில் அவங்களால கொஞ்ச தூரம் கூட நடக்க முடியாது நீங்க கூப்பிடுங்க சார் நான் கார்ல கொண்டு போய்விட்டுர்றேன்

சுதாரித்த சத்யன் அவள் பின்னால் ஓடி எதிரில் நின்றான்

இப்போது மான்சிக்கு அதிகமாக வியர்த்து ஜாக்கெட் முலுவதும் நனைந்துவிட்டிருந்தது

ஏதோ அளவுக்கதிகமான சுமையை தலையில் வைத்திருப்பவள் போல அவள் முகம் வேதனையை சுமந்திருந்தது

அதை கண்ட சத்யன் மான்சி உனக்கு என்ன பண்ணுது ஏன் இப்படி வேர்க்குது வா கார்ல போய் விடச்சொல்றேன் என்று பதறி அவள் கையை பிடித்தான்

பிடித்த கையை உதறி நீங்க கிளம்புங்க உங்களுக்கு ஏதாவது வேலையிருக்கும் நான் இப்படியே மெதுவா போயிடுவேன் மீறி என் பின்னால் வந்தா அப்புறம் நான் என்ன செய்வேன்னு எனக்கே தெரியாது எனறாள் கடுமையான குரலில் கூறிவிட்டு கொஞ்ச தூரம் நடந்தவள்

அம்மா என்று பலமாக முனங்கி தரையில் அப்படியே மண்டியிட்டாள்

ஐயோ மான்சி என்று அலறி அவளருகில் போய் அவள் தோள் பற்றி எழுப்பி தன் மார்பில் சாய்க்க

அதற்க்குள் அவளுக்கு இரண்டாவதாக வலி வர இது பயங்கரமாக இருந்தது

முதுகுத்தண்டில் ஆரம்பித்து வயிறு முழுவதும் படர்ந்து தொடையிடுக்கில் போய் முடிய மான்சி கைகளால் அவன் தோள்களை அழுத்தி பற்றினாள்

வயிற்றில் இருந்த குழந்தை அதிவேகமாக சுழன்று தன் நிலையை மாற்றியது

இதில் அனுபவமில்லாத சத்யன் 'வேலு,என்று உரக்க குரல் கொடுத்து கத்த

நிலைமை சரியில்லை என்று உணர்ந்த வேலு ஓடிவந்து மெதுவா கூட்டிட்டு வாங்க சார் கார்ல போயிடலாம் என்றான்

அதற்க்குள் வலி கொஞ்சம் குறைய சத்யனை விட்டு விலகிய மான்சி இல்ல வேன்டாம் இந்த பக்கம் யாரவது வருவாங்க அவங்களோட போயிடுவேன் நீங்க கிளம்புங்க என பிடிவாதமாக கூற

அதுவரை பொறுமைகாத்த சத்யன் ஆத்திரத்துடன் ஏய் என்னடி நினைச்சுகிட்டு இருக்க நானும் இவ்வளவு கெஞ்சறேன் வேன்டா வேன்டாம்ன்னு பிடிவாதமா சொல்லிகிட்டே இருக்க பிடிவாதம் பிடிக்கும் நேரமா இது என்று அவள் தோள் பற்றி உலுக்க

வயற்றில் குழந்தை மறுபடியும் தன் நிலையை மற்ற

மான்சிக்கு மூத்திரம் வருவது போல இருந்தது அடக்க முயன்றாள் முடியவில்லை தப தபெவன கால் வழியாக இரங்கி தரையில் தேங்கியது

அனுபவஸ்தனான வேலு அதை கவனித்துவிட்டு சார் என்று அலறினான்

என்னாச்சு வேலு என்றவனிடம்

சார் அவங்களுக்கு பனிக்குடம் உடஞ்சிட்டுதுன்னு நினைக்கிறேன் இதுக்கு மேலே இங்கே இரந்தா ஆபத்து சார் அவங்களை சீக்கிரம் தூக்குங்க சார் என்று பதறினான்

அப்போதுதான் தரையை கவனித்த சத்யன் கலங்கி போனான் ஒரு கையை அவள் முதுகிலும் மறுகையை தொடையிலும் செலுத்தி அவளை அள்ளியெடுத்து காரை நோக்கி ஓட அவன் கைகளில் வழிந்தது அவளது பனிநீர் ஆனால் அவனுக்கு அருவருக்கவே இல்லை.

மான்சி வலியால் அவன் சட்டை காலரை கொத்தாகப்பற்றி கசக்கியபடி வேனாங்க கார் வீனாகிவிடும் என்றாள்

சத்யன் என்னப் பேச்சு இது என்பது போல இரக்கத்துடன் பாரக்க

வேலு கார் கதவை திறக்க அவளை பின் சீட்டில் ஏற்றி படுக்க வைத்து தானும் அமர்ந்து அவள் தலையை தன்மடியில் எடுத்து வைத்துக்கொன்டு 'வேலு நேராக ஆஸ்பத்திரிக்கு போயிடலாம்' என கூற

மான்சியோ வீட்டில் அம்மா வந்திருப்பாங்க அவங்களையும் கூட்டிட்டு போகலாம் என்றாள் வேதனை குரலில்

அதுவும் சரிதான் நீ வீட்டுக்கு போ வேலு இப்ப ஒரு லேடிஸ்ஸை கூட கூட்டிட்டு போறதுதான் நல்லது என்ற சத்யன் அவள் முகத்தை தனது அடிவயிற்றில் வைத்து மென்மையாக அனைத்து கொண்டான்

வீட்டில் கார் நிற்க நீங்க இங்கேயே இருங்க சார் நான் போய் விபரம் சொல்லி கூட்டிட்டு வர்றேன் என்று வீட்டுக்குள் ஓடினான் வேலு

அங்கே மான்சியின் அம்மாவும் அத்தையும் இருக்க அவர்களிடம் பதட்டத்துடன் விபரம் சொல்லி அழைத்து வர

அவர்கள் அவளுக்கு தேவையான பொருட்களுடன் முகத்தில் கலவரத்துடன் வேகமாக வந்து காரில் ஏற கார் வேலுவின் கைகளில் கார் சீறிக்கொண்டு பறந்தது

இருந்த பதட்டத்தில் வந்த மருமகனை நலம் விசாரிக்ககூட இல்லை ரேவதி

மருத்துவமனையில் மான்சியை ஸ்ட்ரெச்சரில் வைத்து லேபர் வார்டு நோக்கி தள்ளிக்கொண்டு போக அவள் அத்தையும் கூடவே போனாள்

ஆனால் வெகுநேரமாகியும் குழந்தை பிறக்கவில்லை

மாலை மணி 5

மூர்த்தி,நிவேதா,விஷ்ணு,என எல்லோரும் வந்து காத்திருக்க

மனதில் ஏகப்பட்டகுழப்பங்கள்,கேள்விகள்,சஞ்சலங்களுமாக சத்யனும் காத்திருந்தான்

அப்போது மான்சியின் அத்தை லேபர் ரூமிலிருந்து பதட்டமாக வர ரேவதி என்னாச்சு அண்ணி என்று விசாரிக்க

அத்தை புலம்ப ஆரம்பித்தாள்

இந்த மான்சிக்கு என்னாச்சுன்னு தெரியல டாக்டரம்மா எவ்வளவோ முயற்சி பண்றாங்க இவளும் ஒத்துழைச்சாதான குழந்தை பிறக்கும்

வலி வர்ர நேரத்துல மூச்சை மேலுக்கு இழுக்கிறா

ஏண்டி இப்படி பண்றேன்னா

கேவி கேவி அழறா கேவாத குழந்தை மேலுக்கு ஏறிக்கும்மான்னா

இவ மதிக்காம சாவறேன்ங்குறா

இன்னும் கொஞ்ச நேரம் பார்த்துட்டு சிசேரியன் பண்ணிரலாம்ன்னு டாக்டரம்மா சொல்றாங்க

இவ ஆப்ரேஷன் வேனாங்றா

ஏன் இப்படி செய்றான்னு தெரியலை என்று அத்தை புலம்ப

அதை கவனமாக கேட்டுக்கொண்டிருந்த சத்யன் மான்சி ஏன் இப்படி செய்கிறாள்ன்னு புரிய நேராக அங்கிருந்த நர்ஸ்சிடம்
'நான் மான்சியோட புருஷன் நான் அவளை பார்க்கனும் அவகிட்ட பேசனும் அவகூட இருக்கனும் என்னை உள்ளே அனுமதியுங்க என்று கேட்க

அந்த நர்ஸ் இவனை வித்யாசமா பார்த்துட்டு இருங்க டாக்டர்கிட்ட கேட்டுட்டு வர்றேன் என்று உள்ளே போக

போன வேகதத்தில் திரும்ப வந்து இவனை வாங்க என்று உள்ளே அழைத்து போனாள்


உள்ளே மான்சி படுக்க வைக்கப்பட்டிருக்க அவள் கால்கள் மடக்கப்பட்டு முட்டியில் பெல்ட் போட்டு மாட்டப்பட்டிருந்தது

அவள் உடலில் புடவை இல்லை வெறும் ஜாக்கெட் மட்டுமே இருக்க மடக்கிய முட்டிமீது பச்சை நிற துணி போட்டு மூடப்பட்டிருக்க மிகவும் சோர்ந்து கலைத்து தெரிந்தாள் மான்சி

வேகமாக அவளருகில் சென்ற சத்யன் ஒரு கையில் குளுக்கோஸ் ஏறிக்கொண்டிருக்க மறு கையை எடுத்து தன் மார்பில் வைத்து அழுத்த அவள் கண்விழித்து இவனை பார்த்து திகைக்க

சத்யன் மெதுவாக அவள் காதருகில் குனிந்து பேச ஆரம்பித்தான்

மான்சி 'நான் எந்த தப்பு செய்திருந்தாலும் அதுக்காக இந்த சமயத்தில் உன்கிட்ட மன்னிப்பு கேட்டுக்கிறேன் ப்ளீஸ் என்னை மன்னிச்சிரும்மா என் மேல் இருக்கிற கோபத்தில் குழந்தையை பழிவாங்காத மான்சி

நீ நல்லபடியாக வீட்டுக்கு வந்ததும் எல்லா பிரச்சினையும் பேசி தீர்க்கலாம் உலகத்தில் தீர்வே இல்லாத பிரச்சினை எதுவும் கிடையாது

ப்ளீஸ் மான்சி முயற்சி செய்து குழந்தையை வெளியே கொண்டு வாம்மா உருக்கமாக சத்யன் வேன்ட

அப்போது அவளுக்கு அதி தீவிரமாக இடைவெளி இல்லாது வலி வர

இன்னும் கொஞ்சம்தான் ம்ம்ம் புஷ் பண்ணும்மா மான்சி ம் ஒன் டூ த்ரீ என்று டாக்டர் குரல் கொடுக்க

மான்சி மூச்சை அழுத்தி முக்கி கீழ் வழியாக விட்டாள்

உடம்பின் மொத்த ரத்தமும் முகத்தில் பாய சிவந்த முகத்தோடு கண்களை இறுக மூடி பற்களை கடித்து முக்கி தன் குழந்தையை வெளியே தள்ள முயற்ச்சிக்க

அவனது பிள்ளையை பெற அவள் படும் கஷ்டத்தை பார்த்து சத்யனுக்கு கண்ணீர் வரும் போல் இருந்தது.

மாலை மணி 6-25
தனது தாயின் பக்க சுவர்களை பிளந்து அவளின் உதிரத்தை உடல் முழுவதும் பூசிக்கொண்டு தனது அழுகுரலால் அந்த அறையையே கிடுகிடுக்க வைத்துக்கொண்டு வெளியே வந்தது குழந்தை
குழந்தையின் அழுகுரல் கேட்டு சத்யன் திரும்பி பார்க்க
ஆண் குழந்தை சார் என்றாள் புன்னகையுடன் நர்ஸ்
நீங்க வெளியே போங்க சார் இனிமேல் நாங்க பார்த்துக்குவோம் என டாக்டர் கூற
சத்யன் திரும்பி மான்சியை பார்த்தான்
அவள் அரை மயக்கத்தில் கலைத்து கண்மூடி கிடந்தாள்
அவளின் நெற்றியில் தனது உதடுகளை மெனமையாக பதித்துவிட்டு சத்யன் வெளியே வர
குடும்பம் முழுவதும் அவனை மொய்த்து கொண்டது
குழந்தை பிறந்திருச்சா என்ன குழந்தை என்று எல்லோரும் கேட்க
ம்ம் ஆண் குழந்தை என்றான் முகம் முழுவதும் புன்னகையோடு
அவனுக்கு எங்கே பறப்பது போல் இருந்தது
கடும் கோடையில் வரும் குளிர் தென்றலாய் இருந்தது அவனது குழந்தையின் பிறப்பு

வேலு ஓடி வந்து சத்யனுக்கு கைகொடுத்து வாழ்த்தினான்

சத்யனுக்கோ அந்த வானமே தன் வசப்பட்டது போல் இருந்தது

வருடத்துக்கு ஒருமுறைதான் வசந்தம் வரும்
சத்யனுக்கு மட்டும் இனி வருடம் முழுவதும் வசந்தம் வரும் போல் இருந்தது

ஆனால் மான்சியின் நிலை இவனுடன் இணைவாளா
காலம்தான் பதில் சொல்ல வேன்டும்

வேலு வந்து சாப்பிட அழைத்த பிறகுதான் பசியின் உணர்வே வந்தது சத்யனுக்கு

வேலுவிடம் சிறிது பணத்தை கொடுத்து இருப்பவர்களின் தேவைகளை கவனித்துவிட்டு மறுபடியும் ஹோட்டல் சென்று சத்யன் குளித்து சுத்தமாகி வருவதற்க்குள் மான்சியை அறைக்கு மாற்றி இருந்தார்கள்

வந்தவன் நேராக மான்சியிடம் வர அவள் உறங்கிக்கொண்டிருந்தள்

குழந்தையின் தொட்டிலருகே போய்ப்பார்க்க

வெள்ளைநிற டவலில் முகம் மட்டும் தெரியும்படி சுற்றப்பட்டிருந்தது குழந்தை

ரொம்ப அழகாக இருந்தது குழந்தை

மான்சி ஒரு பூங்கொத்து என்றால்
குழந்தை ஒற்றை ரோஜா போல் இருந்தது

சத்யனுக்கு குழந்தையை தொட்டு பார்க்கவேன்டும் போல இருந்தது

இது என் குழந்தை எனது ரத்தம் என்று மனதுக்குள் கர்வப்பட்டான்

தொட்டிலருகே வந்த ரேவதி குழந்தை யார்மாதிறின்னு தெரியல ஆனா வலது கையில் ஆறு விரல் இருக்கு என்றவள் டவலை நீக்கி குழந்தையின் விரல்களை பிரித்து காண்பிக்க

அங்கே சுண்டுவிரல் அருகே ஒரு சிறு சதை துணுக்கு ஆறாவது விரலாக உறுவாக்கியிருந்தது

ஆச்சரியமாக இருந்தது சத்யனுக்கு கடவுளின் ஜித்து விளையாட்டை என்னி சிலிர்த்தது சத்யனுக்கு
எவளை வேன்டாம் என்று வெறுத்தாளே அவன் அம்மா அவளின் வயிற்றிலேயே அவன் அம்மாவின் ஜெராக்ஸ் என நினைத்தவன் குழந்தையை தொட்டு தொட்டு பார்த்தான்

மான்சி விழிக்க காத்திருந்தான்

அந்த நிமிடத்தில் சத்யன் சில முடிவுகள் எடுத்தான்

தனது உள்ளத்தில் பூக்கும் நேச பூக்களை கொண்டு தன் மனைவியை அர்ச்சிப்பது என்ற முடிவு

தனது நேச சரங்களை எய்து தன் மனைவியை வீழ்த்துவது என்ற முடிவு

தனது அன்பு ஆசை நேசம் பாசம் காதல் கனிவு அத்தனைக்கும் இனிமேல் மான்சிதான் சொந்தக்காரி என்ற முடிவு

அன்றிலிருந்து சத்யன் தலைகீழாக மாறிப்போனான்

மான்சியின் ஒற்றை விழிப் பார்வைக்காக ஏங்கினான் தவித்தான்

கைநீட்டி அவளிடம் காதலை யாசித்தான்

தன் குறும்புப் பார்வைகளாலும் காதல் பேச்சுகளாலும் அவளுக்கு தன் மனதை புரியவைக்க முயற்ச்சித்தான்

அவனுக்கே இது ஆச்சரியமாக இருந்தது தான் ஏன் இப்படி மாறிப்போனோம் என்று

ஆனால் இது பிடித்தது மனைவிடம் கைநீட்டி காதலை யாசிப்பது அவனுக்கு பிடித்தது

விரும்புகிறேன் என்று உன் இதழ்கள் உதிர்க்கின்ற
முத்துசொற்கள் சந்தமாக வேன்டும் எனக்கு
கூடவே உன் இதழ்களும் வேன்டும் சொந்தமாக

சத்யனின் கனவுகள் மெய்ப்பாடுமா

மான்சி தூங்கி கொண்டே இருந்தாள் அவள் விழிக்கவில்லை என்றதும் ரேவதியிடம் காலை வருவதாக கூறிவிட்டு வெளியே வந்து ஹோட்டலுக்கு கிளம்பினான்

போகும்போது வேலுவிடம் உனக்கு எத்தனை பசங்க என்று விசாரித்தான்

ரெண்டு பசங்க சார் எனறான் வேலு

'பசங்க யார்மாதிரி இருப்பாங்க,
'
பெரியவ பொண்ணு என் தங்கச்சி மாதிரி சின்னவன் பையன் என் ஒய்ப் மாதிரி சார், என்ற வேலு 'உங்க குழந்தை யாரு மாதிரி இருக்கு சார், என்று பதிலுக்கு கேட்க

'என் அம்மா மாதிரி, எனறு கர்வமாக கூறிய சத்யன்'ஏன் வேலு நீ என்கூடவே கோவை வந்திடேன் அங்கே ஆறு கார்கள் இருக்கு பேமிலியையும் கூட்டிட்டு வந்துடேன் எங்க வீட்டு பின்னாடி வேலை செய்றவங்களுக்காக வீடுகட்டியிருக்கோம் அங்கேயே தங்கிக்கலாம், என்று சத்யன் கேட்டான்

வேலுவுக்கும் சத்யனை ரொம்ப பிடித்து போனது 'எங்க வீட்டுல கலந்துகிட்டு சொல்றேன் சார்,என்றான்

காலையில் மணி 10-20 க்குத்தான் மான்சியை பார்க்க வந்தான் அறைக்குள் ஒரு கூட்டமே இருக்க யாரையும் கவனிக்காமல் நேராக மான்சியிடம் வந்தான்

அவள் முகத்தை கைகளில் ஏந்தி எப்படியிருக்க மான்சி என்று அவள் கண்ணத்தில் அழுத்தி முத்தமிட்ட

இதை எதிர்ப்பார்க்காத மான்சி தடுமாற

அங்கே இருந்த நிவேதாவும் விஷ்ணுவும் வாய்பொத்தி சிரிக்க திரும்பி அவர்களை பார்த்த சத்யன்

ஏய் என்ன சிரிக்கிறீங்க என் பொண்டாட்டிக்கு நான் குடுத்தேன் என்று குறும்புடன் சொல்ல

மான்சிதான் அடப்பாவி எல்லார் முன்னாடியும் என்னம்மா நடிக்கிறான் என்று ஆத்திரப்பட்டாள்

அப்போது கைகளில் நிறைய பைகளுடன் வேலு வர

அத்தை எனக்கு தெரிஞ்சவரைக்கும் குழந்தைக்கு தேவையானது வாங்கியிருக்கேன் என்றான் சத்யன்

ம் சரிங்க தம்பி உங்க வீட்டுக்கு தகவல் சொல்லிட்டீங்களா என்று ரேவதி கேட்க

இன்னும் இல்லை இப்பதான் சொல்லனும் என்றவன் தனது செல்லை எடுத்து உயிர்பிக்க உடனே எதிர் முனையில் எடுக்கப்பட்டது

'அம்மா நான் சத்யன் பேசறேன்.

'என்ன சத்யா எப்படி இருக்க எப்ப கோவை வரப்போற,

'இன்னிக்கி ஈவினிங் கிளம்பி வர்றேன்ம்மா நான் இப்போ திருச்சியில் இருக்கேன்,

'அங்க உனக்கு என்ன வேலை,

'நான் மான்சிய பார்க்க வந்தேன்,

'என்னது ? குரலில் அளவுகடந்த அதிர்ச்சி

'அம்மா இங்கே மான்சிக்கு குழந்தை பிறந்திருக்கு ,என்று இவன் முடிப்பதற்குள்

'அப்படியா அவ அப்பா அவளை வேற இடத்தில கலயாணம் பண்ணி கொடுத்திட்டாரா, என்று வார்த்தை நக்கலாக வந்தது


'அம்மா அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லை,என்று அதட்டியவன் 'குழந்தை எனக்கும் மான்சிக்கும் பிறந்திருக்கு, எனறான் அழுத்தமாக

எதிர் முனையில் சிறிது நேரம் பதிலே இல்லை

'அம்மா அம்மா லைன்ல இருக்கீங்களா,என சத்யன் குரல் கொடுக்க

'ம்ம் இருக்கேன் டேய் சத்யா இதெல்லாம் எப்படிடா,

'அது நான் அங்க வந்து சொல்றேன்ம்மா உனக்கு பேரன்ம்மா அதுவும் உன்னை போலவே'

'டேய் சத்யா நிஜமாவடா,

'நிஜம்மா ப்ராமிஸ்ம்மா , என்று சிறுவன் போல துள்ளியவன் மத்ததெல்லாம் அங்கே வந்து சொல்றேன்ம்மா என்று இனைப்பை

துண்டித்து விட்டு மான்சியை பார்த்து என் அம்மாவால நம்பவே முடியல என்றான் உற்சாக குரலில்

பின்னே என்னாலயே நம்பமுடியலயே என்றாள் மான்சி நக்கலாக

'நீ எதை நம்ப முடியலேன்னு சொல்றே மான்சி,

'ம் நீங்க, என்று எதையோ சொல்ல வாயெடுத்து பிறகு அங்கிருந்தவர்களை பார்த்துவிட்டு 'நீங்க என் பக்கத்தில இருக்கிறதத்தான் என்றாள்

அன்று மாலை கோவை செல்ல சொல்லிக்கொள்ள சத்யன் வர

மான்சி படுத்தவாறு குழந்தைக்கு பால் கொடுத்து கொண்டிருந்தாள்

உடனே அவளை நெருங்கி குழந்தைக்கு முத்தமிடும் சாக்கில் குனிந்து தனது நாக்கின் நுனியால் அவள் மார்பை தீண்ட

அவன் தலையை பிடித்து தள்ளிவிட்டாள் மான்சி

அப்போது பாத்ரூமில்யிருந்து வந்த ரேவதி இவன் செயலை கவனித்துவிட்டு கூச்சத்துடன் தலையை குனிந்து கொள்ள

சத்யன் அசடு வழிய நிற்க்க

மான்சிக்குதான் சத்யன் மீது எரிச்சலாய் வந்தது

குழந்தையின் தொட்டிலருகே போன சத்யன் குழந்தையை தன் மடியில் தாங்கவேன்டும் என்று ஆசைவர 'அத்தை குழந்தையை தூக்கி என் மடியில தர்றீங்களா,என்று கேட்க

'ம் நீங்க சோபால உட்காருங்க குழந்தைக்கு நாப்கின் மாத்திட்டு தர்றேன், என்ற ரேவதியிடம்

'இல்ல அதெல்லாம் வேன்டாம் அப்படியே தாங்க,என்று சோபாவில் அமர்ந்துகொண்டான்

ரேவதி குழந்தையை அவன் மடியில் கிடத்திவிட்டு அறையை விட்டு வெளியே போக

சத்யன் தன் மகனின் சின்ன உதடுகளை வருடி அவனின்
கைவிரல்களை வருட சத்யனின் ஆள்காட்டிவிரலை குழந்தை பற்றிகொண்டது சத்யன் சந்தோஷமாக மான்சியை பார்க்க

அதுவரை இதயெல்லாம் பார்த்துகொண்டிருந்தவள் இவன் கவனித்ததும் பார்க்காததுபோல் முகத்தை திருப்பி கொள்ள

'ஏய் மான்சி ஏன் மூஞ்சிய திருப்பறே இங்க பாரேன் என் மகன் என்னோட கையை எப்படி பிடிச்சிருக்கான்னு, என்று மனைவியை அழைக்க

மான்சி அவனை பார்த்து உதட்டை பிதுக்கி அழகு கான்பிக்க

சத்யன் தன் மகனின் சின்ன குஞ்சில் விரல்களை வைத்து
அதை எடுத்து தன் உதட்டில் வைத்து முத்தமிட்டு குறும்புடன் மான்சியை பார்க்க

அவள் ச்ச்சீ என்று வெட்கத்துடன் முகத்தை திருப்பி கொள்ள

உடனே சத்யனுக்கு தான் படித்த கவிதைவரிகள் ஞாபகம் வந்தது

"நான் எதை கேட்டாலும் வெட்கத்தை பரிசாக தருகிறாயே"
"நான் உன் வெட்கத்தைக் கேட்டால் எதை தருவாய்"

அப்போது பார்த்து குழந்தை சத்யனின் ஜீன்ஸ்ஸை நனைக்க

'அடடா டேய் குட்டி பையா அப்பா பேன்ட்டைநனைச்சிட்டியா , என சத்யன் மகனை கொஞ்ச

மான்சி 'அம்மா, என்று அழைத்தாள்

ரேவதி உடனே வந்து 'அதுக்குதான் நாப்கின் மாத்தி தர்றேன்னு சொன்னேன், என்று குழந்தையை தூக்கி
மான்சியிடம் கொடுத்துவிட்டு 'டவலை கட்டிகிட்டு உங்க பேன்ட்ட குடுங்க சுத்தம் பண்ணித் தர்றேன், என சத்யனை கேட்க

'ஐயோ அதெல்லாம் வேனாம் நானே கிளீன் பண்ணிக்கிறேன், என்றவன் தனது வாட்ச்சையும் பாக்கெட்டில் இருந்த செல்போனையும் எடுத்து மான்சியின் படுக்கையில் வைத்துவிட்டு பாத்ருமைநோக்கி போனான் சத்யன்

மான்சி பசியால் அழுத குழந்தைக்கு பால்கொடுக்க

அப்போது சத்யனின் செல்லில் சத்தமில்லாமல் வெளிச்சம் மட்டும் வந்தது யார் என்று மான்சி செல்லை எடுத்து பார்க்க

அந்த பெரிய டிஸ்ப்ளே உள்ள போனில் சத்யனும் சான்ட்ராவும் வெறும் பாதி ஆடையில் இறுக்கி அனைத்து முத்தமிட்டுகொண்டிருக்க கீழே சான்ட்ரா காலிங் என்று வந்தது

அதிர்ச்சியான மான்சி போனை ஆன் செய்ய எடுத்த உடனே

ஆங்கிலத்தில் 'ஹாய் டார்லிங் ஏன் எனக்கு கால் பண்ணல போன வேலை என்னாச்சு, என்றது சான்ட்ராவின் செக்ஸியான குரல்

மின்சாரம் தாக்கியது போல் போனை தவறவிட்டால் மானசி

'பாத்ரூமில் இருந்து வந்த சத்யன் தனது வாடச்சையும் செல்லையும் எடுத்துக்கொண்டு 'மான்சி நான் கோவை கிளம்பறேன் குழந்தையும் உன்னையும் ஜாக்கிரதையா பார்த்துக்க நான் அப்பா அம்மாவோட கூடிய சீக்கிரம் வர்றேன் தினமும் அங்கிளோட செல்லுக்கு போன் செய்றேன் நீ தவறாம பேசனும் சரியா மான்சி, என்று சிறுபிள்ளைக்கு சொல்வது போல் சொல்ல

மான்சியோ ஜன்னல் வழியாக வெளியே தெரிந்த மரக்கிளையில் ஒத்தையாக உட்கார்ந்திருந்த குயிலை பார்த்து கொணடிருந்தாள்

"மழை தருமோ என் மேகம்; என்று அவள் பதிலுக்காக காத்திருந்து பின்னர் என்ன 'மான்சி நான் கிளம்பட்டுமா, என்று மறுபடியும் கேட்க

'ம் கிளம்புங்க, என்றாள் ஒற்றை வாரத்தையில்

சிறிது தயங்கி பின்னர் ரேவதியிடம் திரும்பி 'அத்தை நான் கிளம்பறேன் பார்த்துகங்க,என்று கூற

'சரிங்க தம்பி ,என்றவள் நாகரீகம் கருதி வெளியே நகர

வேகமாக மான்சியிடம் திரும்பியவன் அவள் முகத்தை திருப்பி அவள் இதழ்களை அவசரமாக கவ்வி முத்தமிட ஏனோ அவள் இதழ்கள் உப்புகரித்தன

உடனே அவள் இதழ்களை விடுவித்து முகத்தை பார்க்க அவள் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் வழிய பதறிவிட்டான் சத்யன்
'என்னம்மா என்னாச்சு,என்று கேட்க

அவளோ 'ஒன்னுமில்லை நீங்க கிளம்புங்க,என்றாள்

'எதையும் மனசுல போட்டு குழப்பிக்காதம்மா எல்லாம் சரியாயிடும் என்னை நம்பு மான்சி, என்று சத்யன் உருகினான்

சரி என்பது போல மான்சி தலையசைக்க

அரைமனதாக கிளம்பினான் சத்யன்

:இப்போதெல்லாம் அவன் இதயக் கருவரையில் அவளின்'
நினைவுகளைச் சுமப்பதே பெரும் இன்பமாக:

சத்யன் ஒருவாரத்தில் 32 முறை மூர்த்தியின் செல்லுக்கு கால் செய்தான் அவன் தொல்லை தாங்காமல் போனை நீயே வச்சுக்கம்மா என்று மகளிடம் கொடுத்துவிட்டார் மூர்த்தி

காத்திருப்பதின் கொடுமை இப்போது புரிந்தது சத்யனுக்கு

எப்பொழுதுமே அவளின் நினைவுகளை தேடி ஓடும் தன் மனதின் வேகத்தை கண்டு அவனுக்கே பிரமிப்பாக இருந்தது

ஒவ்வொரு முறையும் ஏதாவது பேசி அவளை வெட்க்கப்படவைத்தான் சிலசமயம் கோபபடவைத்தான் சிலநேரம் எரிச்சல் படவைத்தான் அவளின் மனநிலை புரியாமலேயே

குழந்தையின் பதினோறாவது தன் அப்பா அம்மாவுடன் வருவதாக செய்தி சொன்னான்

அன்று குடும்பத்துடன் வந்தான் அவன் அப்பா ரத்னம் கைத்தடியின் உதவியுடன் நடக்க ஆரம்பி்திருந்தார்

அவன் அம்மா ஜோதியோ இன்னும் முகம்கூட பார்க்காத தன்பேரனுக்கு கோவையின் பாதியை கொண்டுவந்திருந்தாள்

இருவரும் தங்களின் பேரக்குழந்தையை தொட்டு தொட்டு பார்த்து மகிழ்ந்தனர்

சத்யனே மான்சின் பின்னாலேயே சுத்தினான் எல்லார் முன்பும் அவளை உரசிக்கொண்டு உட்கார்ந்தான் எப்பவும் அவள் கைகளை பிடித்துக் கொண்டேயிருந்தான்

குழந்தையை பார்க்க வந்திருந்த பரமேஷ் 'அடப்பாவி என்னடா இப்படி ஆகிட்ட, என்று கேட்டேவிட்டான்

'இதிலே என்னடா இருக்கு என்னுடைய நேசத்தைக்காட்ட வேறவழியே தெரியலடா அதுவும் எனக்கு எல்லார்கிட்டயும் ஒரு பட்டம் வாங்கனும்னு ஆசையா இருக்குடா, என்று சத்யன் சிரித்துக்கொண்டே கூற

'பட்டமா என்ன பட்டம்டா சத்யா, என பரமேஷ் கேட்க

'அதான்டா பொண்டாட்டிதாசன்ங்கிற பட்டம் ,என்றான் சத்யன் வாய்கொள்ளா சிரிப்புடன்

'என்னால எதையும் நம்பவே முடியலடா என்றான் பரமேஷ்

'நம்பு பரமு நம்பு என்னோட முதல் காதல் கொஞ்சம் தாமதமா வந்திருக்கு அதுவும் என் மனைவியிடம் வந்திருக்கு அவ்வளவுதான் விஷயம் ,என்ற தன் நன்பனை பார்க்க பெருமையாக இருந்தது பரமேஷ்க்கு

"ஓ ...அந்த மரக்கிளையின கீழ் ஒரு கவிதைப் புத்தகம்:
மது இருக்கும் ஜாடி...ஒரு ரொட்டித் துண்டு..
இதோடு என் அருகில் நீ .....ஓ...பாலைநிலமே இதுதான் சொர்க்கமா ....


கவிஞர் உமர்கய்யாமின் வரிகள் தன் நன்பனுக்குத்தான் பொருந்தும் என்று நினைத்தான் பரமேஷ்.
          

ஆனால் மான்சிக்குத்தான இவன் செயல்கள் சங்கடத்தை உண்டாக்கியது

சத்யனை தவிர்க்க முடியாமல் தவித்தாள்

வீட்டில் இருப்பவர்களிடம் அவனை பற்றிய உன்மைகளை சொல்ல முடியால் தவித்தாள்

சத்யனே குழந்தைக்கு பால் கொடுக்கும் போது கூட விலகாமல் அடைகாத்தான்

குழந்தையின் விசேஷம் முடிந்த பிறகு கிடைத்த தனிமையில் சத்யனை கடிந்தாள் மான்சி

'இதோ பாருங்க நீங்க செய்றது எனக்கு கொஞ்சகூட பிடிக்கல ,என மான்சி எரிந்துவிழ

'ஏய் நீதானடி சொன்ன நீங்க செய்றது பிடிச்சிருக்கன்னு, என சத்யன் குறும்புடன் கூற

'என்னது நான் சொன்னேனா எப்ப சொன்னேன் சும்மா பொய்சொல்லாதீங்க,என மான்சி இரைய

'அதான் குற்றாலத்தில அன்னிக்கு நைட் நான் பண்ணது பிடிச்சிருக்கான்னு கேட்டதுக்கு ம் பிடிச்சிருக்குன்னு சொன்னியே மறந்துட்டியா, ஆனா நான் மறக்கல,என்றவன் அன்றைய சுகமான நினைவுகளை கண்மூடி ரசித்தான்

மான்சியே நெற்றில் அடித்தக் கொண்டாள் 'ச்சே எதைப்போய் எப்ப சொல்றீங்க என்ன மனுசன் நீங்க ,என கடிய

'ஏன் ஆம்பிளை மனுசன்தான் அது உனக்குத் தெரியுமே,என சத்யன் குறும்பாய் கூற

மறுபடியும் அவன் அதை பற்றியே பேச மான்சியின் முகத்தில் கோபத்தையும் மீறி வெட்க்கம் வந்து முகாமிட்டது

அவளின் வெட்கத்தை பார்த்த சத்யன் அவளை இழுத்து தன் மார்போடு அனைத்தவன் 'நான் ரொம்ப மாறிட்டேன் மான்சி உன்னை உயிரா விரும்புறேன்டி நீ இல்லாத என் வாழ்வை என்னால் நினைக்க முடியல மான்சி என்றான் தேன்சொரியும் குரலில்

'உங்களை எப்படி நம்புவது 12 நாளுக்கு முன்னாடி விவாகரத்து கேட்டு வந்தவர் இப்ப வந்து இப்படி பேசறத என்னால நம்ப முடியல, என்றாள் விரக்தியான குரலில்

'எனக்கே புரியலடா எது உன்கிட்ட எனனை வீழ்த்தியதுன்னு

மான்சி இதுக்கு முன்னாடி நான் யோக்கியன்னு சொல்லமாட்டேன் ஆனா இனிமே ஒருநல்ல காதலனாகவும் ஒருநல்ல கணவனாகவும் ஒருநல்ல தகப்பனாகவும் இருப்பேன் இது சத்தியம் மான்சி

இனிமேல் நமக்குள்ள எந்த பிரச்சினையும் வரக்கூடாது என்னைப்பற்றிய எல்லா விஷயமும் உனக்கு தெரியனும் மான்சி அதன் பிறகு நீ என்னை புரிஞ்சுக்கிட்டா போதும் என்றவன்

அதன் பிறகுவந்த நாட்களில் தன்னை பற்றி சொன்னான்

சான்ட்ராவை பற்றி சொன்னான்

அவளும் தானும் மூன்று வருடமாக சேர்ந்து வாழ்ந்ததை பற்றி சொன்னான்

பரமேஷின் திருமணத்துக்கு வந்தது குற்றாலத்தில் நன்பர்களிடம் பந்தயம் கட்டியது என எல்லாவற்றையும் சொன்னான்

இறுதியில் தன் மாறியதை சொல்லி அவள் மன்னிப்பை வேண்டினான்

ஆனால் மான்சிக்கு அவன் உன்மையை சொன்னதால் சந்தோசப்படுவதா இல்லை அந்த உன்மைகள் தந்த பயங்கரவலியால் துக்கப்படுவதா என்று தெரியவில்லை

அதன் பிறகு அவன் நெருங்கினால் விலக ஆரம்பித்தாள்

ஆனால் அவன் விடவில்லை தாய்மையால் பூரித்த அவள் அழகு அவனை பித்தம் கொள்ள செய்தது

அவளை நினைத்தாலே விரைத்து நின்ற அவன் ஆண்மையை அடக்க மிகவும் சிரமப்பட்டான்

'காதல் கற்றுத் தந்த வலிகளும்;
'காதல் பெற்றுத் தந்த சோகங்களும்;
'நிறையவே அனுபவித்து விட்டேனடி;
'ஆனால் காயப்படப் போகிறோம் ;
'என்றறிந்தும் உன்னை ஏன் காதலிக்கிறேன்.....?
'புரியவில்லை போடி ......??
      

குழந்தைக்கு இது மூன்றாவது மாதம் இப்போதெல்லாம் வாரம் ஒரு முறை வந்தவன் அன்று இரவு பதினோரு மணிக்கு வந்தான் மூர்த்திதான் வந்து கதவை திறந்தார்

'என்னப்பா இந்த நேரத்தில,என்றவர் தன் மனைவியை எழுப்பபோனார்

சத்யன் அவசரமாக'வேன்டாம் மாமா யாரையும் எழுப்பாதீங்க நான் சாப்பிட்டுதான் வந்தேன்,என்றவன் பின்கட்டு போய் முகம்
கழுவி உடைமாற்றி வந்தவன் மான்சியின் அறைக்குள் நுழைந்து கதவை தாளிட்டான்
சத்யன் கட்டிலருகே வந்தபோது மான்சி நல்ல உறக்கத்தில் இருந்தாள்

ஒருக்களித்து படுத்து குழந்தைக்கு பால்க்கொடுத்தவாறே தூங்கியிருக்க வேன்டும்

குழந்தை பால் குடித்துவிட்டு காம்பை விட்டுவிட்டது போல அவள் பக்கத்தில் படுத்திருந்த குழந்தை லேசாக வாயை திறந்துகொண்டே உறங்க

மான்சியின் நைட்டியின் ஜிப் இறக்கப்பட்டு வலது பக்க மார்பு வெளியே இருக்க இடது மார்பு நைட்டிக்குள்ளேயே படுக்கையை அழுத்திக்கொண்டு அடியில் இருந்தது

அவளின் வலதுகையின் அழுத்தத்தால் காம்பில் பால் சொட்டி சிறு வட்டமாக படுக்கையை நனைத்திருந்தது

காம்பில் ஒரு சொட்டு பால் விழட்டுமா வேன்டாமா என்பது போல தேங்கியிருந்தது

இதை பார்த்த சத்யனுக்கு காமன் உச்சந்தலையில் ஏறி உட்கார்ந்தான்

பூனைபோல் நடந்து மெதுவாக குழந்தையை தூக்கி தொட்டிலில் கிடத்தியவன்

அவளருகே ஒருக்களித்து சரிந்து இறங்கி படுத்தான்

காம்பில் நின்ற பாலை தன் நுனிநாக்கால் எடுத்து சுவைத்துப் பார்த்தான்

ஒரு துளியில் சுவை தெரியவில்லை உடனே குழந்தை போல் காம்பை உதட்டால் கவ்வி உறிஞ்ச அவளின் வலதுகையின் அழுத்தத்தால் பால் அதிகமாக சுரக்க சப்பிக் குடித்தவன் உற்ச்சாகத்தில் காம்பை அழுத்தி சப்பிவிட

வித்யாசம் உணர்ந்து மான்சி சட்டென கண்விழிக்க இவன் தலையை பார்த்ததும் அதிர்ந்துபோய் தள்ளிவிட்டு விலகியவள் மார்பை நைட்டிக்குள் அள்ளிப்போட்டு ஜிப்பை ஏற்றினாள்

அவள் தள்ளியதில் கீழே சரிந்த சத்யன் சட்டென சுதாரித்து தரையில் காலை ஊன்றி எழுந்து நின்று

'ஏய் ஏய் மான்சி ப்ளீஸ்டி இன்னும் கொஞ்சம் ஏய் ப்ளீஸ்ம்மா, எனறு கெஞ்ச

அவனை கோபத்தோடு முறைத்த மான்சி 'ச்சே மனுஷனா நீங்க குழந்தைக்கு குடுக்கிறதப்போய் ச்சீ, என்று அடிக்குரலில் சீற

'ஏய் நான் என்ன பண்ணிட்டேன்னு இப்படி குதிக்கிற கீழ வேஸ்டா சொட்னத குடிச்சேன் இது தப்பா என்றவாறு அவளை நெருங்க

அவளே விலகி 'ச்சேச் வெளிய சொல்லாதீங்க யாராவது சிரிக்கப்போறாங்க, என்றாள் கோபமாக

'அதெல்லாம் யாரும் சிரிக்க மாட்டாங்க குழந்தை பெத்த பொண்டாட்டி கிட்ட பால் குடிக்காதவன் உலகத்திலேயே இருக்க மாட்டான் என்ன நான்தான் கொஞ்சம் லேட்டா குடிச்சேன், என்று அவன் தந்த விலக்கத்தில் மான்சிக்கு கோபத்தை மீறி சிரிப்பு வந்தது

அவளின் சிரிப்பை பார்த்த சத்யன் அவளை நெருங்கி இழுத்து அனைத்து படுக்கைக்கு தள்ளிக்கொண்டு போக
அவள் திமிறி விடுபட முனைந்தாள்

'ஏய் மான்சி என்னால அங்க இருக்கவே முடியலை உன் நினைப்பாவே இருக்குடி அதான் இந்த நேரத்தில வந்தேன் ப்ளீஸ் என்னை பார்த்தா பாவமா இல்லையா உனக்கு, என்று கெஞ்ச

அவனுக்கு முதுகுக்காட்டி நின்ற மான்சி 'இல்ல எனக்கு பாவமாவே இல்லை'என்று இரன்டு கைகளை விரித்து சொல்ல

'சரி என்னை பார்த்தாதான் பாவமா இல்ல இதோ இவனை பார்த்தா கூடவா பாவமா இல்லை,என்று சத்யன் கூற

இவன் யாரை சொல்கிறான் எனறு திரும்பிய மான்சி

அவன் கைவைத்திருந்த இடத்தையும் உடைக்குள்ளேயே அதன் எழுச்சியை பார்த்து 'ச்சே கருமம் என்ன பேசறீங்க மொதல்ல வெளிய போய் படுங்க,என்றாள் கோபமாக

'நான் ஏன்டி வெளிய போகனும் நான் இங்கதான் இருப்பேன்'என்று அவளை நெருங்கினான் சத்யன்

அவளை நெருங்கியவன் அவள் கைகளை பற்றி பின்புறமாக வளைத்து படுக்கையில் குப்புற தள்ளியவன் உடனடியாக அவள்மேல் சரிந்து அவளை அசையவிடாமல் அழுத்தி அவளின் வீணை குடம் போன்ற பின்புறத்தின் நடு பிளவில் தன் ஆண்மையின் எழுச்சியை வைத்து அழுத்தியவாறு தனது இரண்டு கைகளையும் அவள் வயிற்றின் கீழ் நுழைத்து மேல் நோக்கி நகர்த்த

மான்சியோ அவனை தன் முதுகிலிருந்து கீழே தள்ள பெரும் முயற்சித்து அவன் பாரம் தாங்காமல் திணறினாள்

சத்யனோ அவள் வயிற்றை தடவியபடியே முன்னேறி அவளின் செழித்த பால் நிறைந்த தனங்களை கைப்பற்றி அமுக்க

அதற்க்கு மேல் தாங்க முடியாத மான்சி 'ஐயோ ரெம்ப பாரமா இருக்கு கீழே இறங்குங்க, என்று கெஞ்ச

அவளது இடதுபக்கம் சரிந்த சத்யன் தனது இடதுகாலயும் கையையும் அவள் மீது போட்டு இருக்கி அவளை நழுவவிடாமல்

அனைத்தவன் அவள் காதருகில் குனிந்து 'ஏன்டீ இப்படி முரன்டு பண்ற நான் உன் புருஷன்தான, என்று கிசுகிசுப்பாய் கேட்க

'ம் எனக்கு மட்டும் புருஷனா இருந்தா பரவாயில்ல, என மெல்லிய குரலில் கூற

அதையெல்லாம் கவனிக்கும் நிலையில் சத்யன் இல்லை அவனின் தலையில் ஏறியமர்ந்திருந்த காமன் 'ம் சீக்கிரம், என்று அவன் காதுகளில் ஓதிக்கொண்டிருந்தான்

அவளை புரட்டிப்போட்டு நைட்டியின் ஜிப்பை இறக்கியவன் அதை அவள் தோள்வழியாக கலட்ட முயற்ச்சித்தான்

அவளே 'வேண்டாங்க குழந்தை பிறந்த 78 நாள்தான் ஆச்சு ப்ளீஸ் எனக்கு விருப்பமேயில்லை என்னை விட்டுடுங்க எனறு மெல்லிய குரலில் கெஞ்சியவளை சத்யன் தனது முத்தங்களால் சமாதானப்படுத்த முயற்ச்சிக்க

அவள் சமாதானம் ஆகவில்லை என்றதும்

குனிந்து அவள் காதில் ஏய் மான்சி அவனவன் பத்துமாசத்துக்கு ஒரு பிள்ளைன்னு பெத்துகிறான் நானாவது 78 கழிச்சுதான் தொடுறேன் ஒன்னும் ஆகாது பயப்படாத என்று கூற

'ஐயோ எனக்கு சுத்தமா பிடிக்களை என்ன விட்டுருங்க, என்று அவனை உதறிதள்ளி எழுந்திருக்க

சத்யன் அவளை முரட்டுத்தனமாக படுக்கையில் தள்ளி' நான் இவ்வளவு கெஞ்சறேன் என்னை பார்த்தா உனக்கு பைத்தியகாரன் மாதிரி இருக்காடி என்று தனது வலதுகையை வீச அது மான்சியின் கன்னங்களில் தனது விரல்த்தடத்தை பதித்தது

கண்களில் கண்ணீர் எட்டிப் பார்க்க கைகளால் கன்னங்களை தடவிக்கொண்டு மிரட்சியுடன் விழித்தவளை பார்த்ததும் சத்யனின் மனம் நொந்தது

'ஐயோ சாரிம்மா சாரிம்மா தெரியாம கோபத்தில் அடிச்சிட்டேன், என்று அவளை தன் மார்போடு அனைத்து முகத்தை நிமிர்த்தி கண்ணீர் வழிந்த விழிகளில் தன் உதடுகளை ஒற்றியெடுத்தான்

'மான்சி புரிஞ்சுக்கடா நான் ரொம்பவே மாறிட்டேன் இப்பல்லாம் உன்னையும் நம்ம குழந்யையும் தவிர வேறு எந்த நினைப்பும் எனக்கு இல்லடா

நீ இல்லாம எனக்கு வாழ்க்கையே இல்லைங்கிறத நான் உணர்நதிட்டேன் மான்சி

உன்னை பலவீனப்படுத்த நான் செக்ஸ்ச பயன்படுத்த மாட்டேன் ஆனா செக்ஸ்ஸால நம்ம கணவன் மனைவி உறவு பலப்படும்ன்னு நினைக்கிறேன்

இதெல்லாம் எனக்கு எப்பவோ புரிஞ்சிருக்கனும் மான்சி நான்தான் என் அப்பா என்னை ஏமாத்திட்டதா நினைச்சு கோபமா இருந்திட்டேன்

மான்சி குற்றாலத்தில நம்ம முதல் உறவின்போது உனக்கு வலிக்க கூடாதுன்னு தவிச்சேன் பாரு அப்பவே உன்மேல் இருக்கிறது காதல்தான் புரிஞ்சிருக்கனும்

அதன் பிறகு உன்னை விவாகரத்து செய்தால் நீ வேற கல்யாணம் செய்துகிட்டு சந்தோஷமா இருப்பேன்னு பரமேஷ் சொன்னப்ப காரணமேயில்லாம எரிச்சல் வந்தது பார் அப்பவாவது எனக்கு புரிஞ்சிருக்கனும் இது வெறும் கவர்ச்சியில்ல காலங்காலமா நம்ம கலாச்சாரத்தில் ஊறிப்போன கணவன் மனைவி என்ற பாசப்பிணைப்புன்னு

அப்ப புரியலை இப்போ புரியும்போது என் காதலின் அளவு எனக்கே வியப்பா இருக்கு மான்சி

என் நேசம் பொய்ன்னு சொல்லாதே மான்சி

அன்னைக்கு வயிற்றில் பிள்ளையோடு என் மார்பில் வந்து விழுந்தியே அந்த நிமிஷத்திலிருந்து நீயே எனக்கு எல்லாமுமாக மாறிப்போனேன் மான்சி என்று சத்யன் உறுக்கமாக பேசிக்கொண்டே போக

அவன் பேச்சிலேயே கவனமாக இருந்த மான்சி அப்போதுதான் தனது நிலையை உணர்ந்தாள்

ஆமாம் பேசிக்கொண்டே அவளின் உடைகளை களைந்து நிர்வானமாக்கி இருந்தான் சத்யன்

இவன் எப்போது தன் உடைகளை களைந்தான் என்று மான்சிக்கே புரியவில்லை

மான்சி திகைப்புடன் ச்சே இப்படி ஏமாந்துட்டமே என்று நினைத்து அங்கிருந்த போர்வையை எடுத்து தன் நிர்வானத்தை மறைகக

சத்யனும் சேர்ந்து போர்வைக்குள் புகுந்தான்

அதன் பிறகு அவன் செயலை மான்சியால் தடுக்க முடியவில்லை

அவள் நெற்றியில் ஈரமாய் முத்தமிட்டான்

கண் இமைகளை உதடுகளால் வருடினான்

அவளின் மூக்குநுனியை தன் நாக்கால் தீண்டினான்

அவள் மாம்பழ கன்னத்தை நக்கி சுவைபார்த்தான்

பின்பு உதடு குவித்து கன்னசதைகளை உள் இழுத்து சப்பினான்

உதடுகளுக்கு வந்தவன் தன் நாக்கால் தடவி ஈரப்படுத்தினான் அந்த ஈரத்தை தன் உதட்டால் துடைத்து சுத்தப்படுத்தினான்

அவள் உதட்டைப் பிளந்து நாக்கை செலுத்தி நிதானமாக அவளின் உமிழ்நீரை இழுத்து உறிஞ்சினான்

அது தேன் போல் இனித்தது இவன் தேன் குடித்த வண்டாய மயங்கி அவள் மார்பில் சரிய

அங்கிருந்த இரன்டு மார்காம்புகளும் அவளின் இதழ்கள் தந்த தேனைவிட நாங்கள் தரம் அமுதம் இன்னும் இனிப்பாக இருக்கும்
என அவன் உதடுகளுக்கு அழைப்பு விடுத்தன

அவற்றின் அழைப்பை ஏற்று அதிலென்றை தன் உதட்டால் கவ்வ

இன்னெரு மார்காம்போ நான் வேன்டாமா என்று கோபத்துடன் விரைத்துக்கொண்டது

சத்யனோ அவள் மார்பில் ஒன்றை தன் வாய்க்குள் அடைக்க பெரும் முயற்ச்சி செயதான்

அதுவே நான் பாதிக்கு மேல் போக மாட்டேன் உன் வாயினுள் இடமில்லை என்று பிதுங்கி வெளியே வந்தது

இது வேலைக்கு ஆகாது என்று முடிவுசெய்த சத்யன் அவள் மார்புகளை விழுங்கும் முயற்ச்சியை கைவிட்டு அவற்றை தடவி சமாதானப்படுத்தியவன்

குழந்தையை போல விரல்களால் வருடி வருடி உதடுவைத்து உறிஞ்ச

அவன் உறிஞ்சுதலின் வேகமா இல்லை மான்சியின் உணர்ச்சிகளின் உச்சகட்டமா என்று தெரியவில்லை அபரிமிதமாக பால் சுரந்தது

பசுக்களிடம் பால் கறக்கும் இயந்திரம் போல் ஆனது சத்யனின் உதடுகள் ஒரு சொட்டை கூட மிச்சம் வைக்கவில்லை

சிறு குழந்தையாயிற்றே அதற்க்கு வேன்டுமே என்று அவனும் நினைக்கவில்லை அவளும் நினைக்கவில்லை

குடித்து களைத்தவன் அவளை அனைத்து இளைப்பாறினான்

பிறகு சரிந்து அவளின் தொப்புள் அருகே வந்து மேலே கிடைத்த தேனும் பாலும் போல இங்கே ஏதாவது கிடைக்குமா என்று தன் நாக்கை விட்டு துழாவி பார்க்க

ம்ஹூம் ஒன்றுமே கிடைக்கவில்லை

தொப்புளோ இன்னும் கீழே போ உனக்கு அங்கே ஏதாவது கிடைக்கும் என்று அவன் உதடுகளுக்கு தகவல் சொன்னது
அதன் பேச்சை தட்டாமல் கீழே சரிந்து இறங்கினான்

அங்கே வந்தவன் சிறிது நேரம் எதுவும் செய்யாமல் தன் இருகைகளாலும் இடுப்பை சுற்றிவளைத்து அவள் பெண்மையில் முகம் புதைத்து வெகுநேரம் அங்கே வந்த அவளின் ஏகாந்தமான மன்மதவாசனையை முகர்ந்தான்

அந்த வாசனையால் அவன் ஆண்மை மட்டுமல்லாது அவனின் உச்சிமுடியும் கூட நட்டுக்கொண்டது

தனது நாக்கால் தடவி உதட்டால் முத்தமிட்டு முத்தமிட்டு வாசம் பிடித்தான்

வசதி பத்தாமல் போகவே அவளின் தொடைகளை இன்னும் விரித்து நாக்கை அவளின் மன்மதபிளவுக்குள் செலுத்த

அதுவரை மயங்கி கிடந்த மான்சி 'ஐயோ வேண்டாங்க, எனறு அவளுக்கே கேட்காத குரலில் முனங்க

சத்யனோ அவள் பெண்மையில் வைத்துக்கொண்டே தன் வலதுகைய மேலே எடுத்து சென்று முனங்கிய அவள் உதடுகளை வருட

மான்சியோ அந்த விரல்களை தன் பற்களால் பற்றிக்கொண்டாள்

கீழே நாக்கை உள்ளே செலுத்தி அதன் சுவையை அறிந்தவன் மேலே குடித்த தேனையும் பாலையும் விட இது சுவையாக இருப்பதை உணர்ந்த சத்யன் அதன் பக்கசுவரை மொத்தமாக வாயால் கவ்வி இழுத்து சுவைத்தவன் பிரசவத்தின் போது போடப்பட்ட தையலை நாக்கால் வருடிவிட

இந்த புது சுகத்தில் மான்சின் உடல் துடிக்க ஆரம்பிக்க வாய்விட்டு முனங்கி 'ப்ளீஸ் வேணாங்க போதும் என்னால தாங்க முடியல ,என்று வாய்விட்டு அலற ஆரம்பித்தாள்

ஒரு கட்டத்தில் தாங்க முடியாத மான்சி ஒருக்களித்து படுக்க சத்யன் தலை அவள் தொடையிடுக்கில் மாட்டிக்கொண்டது

மூச்சு திணறி செத்தாலும் பரவாயில்லை என நினைத்தவன் போல அவளின் பின்புறத்தில் கைவிட்டு அழுத்தமாய் முகத்தை வைத்துகொள்ள

அவளே உச்சகட்டமாக 'சத்யா ம்ஹூம் ம்ஹூம் வேணாங்க வெளிய வாங்க சத்யா,துடிக்க

முதல்முதலாக தன்னை அவள் பெயர் சொல்லி அழைத்ததில் மகிழ்ந்துபோன சத்யன் அவளை நிமிர்ந்து பார்க்க

அவளும் விழிதிறந்து அவனை பாரக்க அவன் முகம் முழுவதும் அவள் பெண்மையின் ரசம் பூசப்பட்டிருந்தது
வெட்கத்துடன் மறுபடியும் கண்களை மூடிக்கொண்டாள்

சத்யன் உதட்டில் சிரிப்புடன் அவள் தொடையை விரித்து பிடித்து தனது விரைத்த ஆண்மையை உள்ளே செலுத்த

இப்பவும் அது இறுக்கமாகத்தான் போனது

மான்சி வலியால் முகம்சுழிக்க

அவனோ அவளுக்கு வலிக்காமல் இருக்க அவள் மீது படுத்து அவள் கன்னங்களில் தனது மீசையால் குறுகுறுப்பு மூட்டியபடி

மெதுவாக தன் இடுப்பை அசைத்து அவன் ஆண்மையை ஆழமாக செலுத்தினான்

அவள் பெண்மையின் மிதமான சூடு அவனுக்கு இதமாக இருநதது

சத்யன் இடுப்பை வேகமாக அசைக்க

மான்சி உச்ச போதையில் உளற ஆரம்பித்தாள்


'மூச்சு முட்ட முட்ட,
'வியர்வை சொட்ட சொட்ட,
'கண்கள் சொருக சொருக ,
'கைகள் இருக இருக ,
'உடல்கள் குலுங்க குலுங்க,
'உயிர் பிதுங்க பிதுங்க,
'இருக்கும் இடம் மறந்து போக ,
'அது இரவா பகலா எனபது தொலைந்து போக ,

இருவரும் சேர்ந்து பாடுபட்டார்கள்
இறுதியாக சீறியது அவனது ஆண்மை
வாசனை மிகுந்த அவள் பெண்மைக்கு பன்னீர் தெளித்து
அவளும் அவனும் களைத்தாலும் அனைப்பை விடாமல் இருக்கி கிடந்தார்கள்


" போக மயக்கத்தில் மூச்சையுற்று கிடப்பவளே'

" என் தோள்களை தழுவும்,,

" உன் கைகளில் தெரியுதடி உன் காதல்,

" உன் உதடுகள் கொடுத்த முத்தத்தின் சத்தத்தில் ;

" உன் நேசத்தின் அளவு புரிகிறதே ;
 
 
அந்த நேரத்தில் குழந்தையின் அழுகுரல் இருவரையும் இவ்வுலகுக்கு அழைத்து வர

பரபரப்புடன் சத்யனை உதறி எழுந்த மான்சி தன் உடைகளை வாரியெடுத்து கொண்டு பாத்ரூமை நோக்கி ஓட


சத்யன் எழுந்து தன் இடுப்பில் ஒரு டவலை கட்டிக்கொண்டு தொட்டிலருகே சென்று குழந்தையை சாமாதானப் படுத்த முயற்ச்சிக்க

குழந்தையோ படுக்கையை ஈரமாக்கி பசியால் அழ


சத்யன் என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் விழிக்க


பாத்ரூமில் இருந்து வந்த மான்சி குழந்தையை தூக்கி தரையில் அமர்ந்து நைட்டியின் ஜிப்பை இறக்கி மார்பை வெளியே எடுத்து குழந்தையின் வாயில் வைக்க


குழந்தையோ என் அப்பன் எட்டடி பாய்ந்தால் நான் பதினாறடி பாய்வேன் என்பது போல் தன் சிறு உடம்பின் மொத்த சக்தியையும் தன் உதட்டுக்கு கொண்டுவந்து பாலை சர்ரென்று உறிஞ்ச


பாத்ரூம் போய் வந்த சத்யன் தனது சாட்ஸை மாட்டிக்கொண்டு தரையில் அவளருகில் அமர்ந்தவன் குழந்தையின் கால் விரல்களை வருடியவாறு 'இவன்தான் மான்சி இதுதான்டா அப்பா உன் சொர்க்கம்ன்னு எனக்கு காண்பிச்சவன் ,என்று மகனின் பாதத்தில் முத்தமிட


குழந்தையோ காம்பில் பால் வராமல் அழ


மான்சி அடுத்த மார்புக்கு மாற்றினாள் அதிலிருந்த பாலும் போதாமல் குழந்தை வீரிட


'என்னாச்சு மான்சி ஏன் அழறான்,என்ற சத்யனை பார்த்து முறைதாள் மான்சி


'என்ன ஆச்சா வேனாம் வேனாம்ன்னு சொல்ல சொல்ல மொத்ததையும் குடுச்சிட்டு இப்போ ஒன்னும் தெரியாத பிள்ளை

மாதிரி கேட்கறது பாரு, என்று கடிந்து கொள்ள


ஐயோ இப்போ என்ன பண்றது மான்சி என்று அப்பாவியாய் சத்யன் கேட்க


அவனின் அப்பாவி வேசம் மான்சிக்கு சிரிப்பை வரவழைக்க 'ஒன்னும் பண்ண வேன்டாம் பேசாம போய் படுங்க குழந்தையை நான் சமாளிச்சுகிறேன், என்றவள் தன் கழுத்தின் அடியிலிருந்து அழுத்தி மார்பை உருட்டி கசக்கி பாலை பிழிந்து குழந்தையின் வாயில் தள்ள


'நான் வேனும்னா உதவட்டுமா, என்று கேட்டு அவசரமாக நெருங்கினான் சத்யன்
 
'அய்யோ நீங்க இன்னும் எழுந்து போகலியா உங்க உதவி ஒன்னும் இங்க வேனாம் முதல்ல போய் படுங்க,என்று மான்சி அவனை விரட்ட


'சரி சரி விரட்டாத நான் ஒன்னும் பண்ணல சும்மா பாத்துகிட்டே இங்க படுத்துகிறேன்,என்று தரையில் கால்நீட்டி சத்யன் படுத்துகொள்ள


மான்சிக்கு கூச்சமாக இருந்தது


இரவு மணி 1-10 ஆகியிருந்தது


குழந்தை மறுபடியும் உறங்க தூக்கி தொட்டிலில் கிடத்திவிட்டு மறுபடியும் பாத்ரூம் போய் வந்தவள் சத்யன் கட்டிலில்


படுத்திருக்க ஒரு பெட்சீட்டை எடுத்து தரையில் விரித்து அதில் ஒரு தலையனையை எடுத்து போட்டு படுத்துகொண்டாள்


சிறிது நேரத்தில் அதே தலையனையில் தலைவைத்து அவள் இடுப்பில் கை போட்டு சத்யன் நெருங்கி படுக்க


அவன் கையை எடுத்துவிட்டு 'நீங்க போய் கட்டில்ல படுங்க,என மான்சி கூற


'இல்லை மான்சி நான் ஒன்னும் பண்ணல சும்மா இப்படியே அணைச்சுகிட்டு தூங்கறேனே ப்ளீஸ்,என்று சத்யன் கெஞ்ச


அதற்க்கு மேல் மான்சி எதுவும் சொல்லாமல் படுக்க


சிறிது நேரத்தில் அவள் இடுப்பில் இருந்த அவன் விரல்கள் நகரந்து அவள் தொப்புளை வருடி சுண்டுவிரலால் தோன்ட ஆரம்பிக்க அவன் உதடுகளோ அவள் பின்கழுத்தில் வருடியது


அவனிடமிருந்து விலகி'இதுதான் நீங்க சும்மா இருக்கிற லட்ச்சணமா,என்று மெல்லிய குரலில் மான்சி கேட்க


'இல்லம்மா தூக்கமே வரல அதுதான்,என்று சத்யன் அசடு வழிய


'தூக்கம் வரலேன்னா வெளிய போய் டி வி பாருங்க, என்றாள் இரக்கமேயில்லாமல்


'சரி கோபபடாத, எனறவன் 'ஏன் மான்சி என் மேல உனக்கு அன்பே இல்லையா,என்று ஏக்கமாக கேட்க 
 
'நீங்க அன்பு என்று எதை சொல்றீங்க இப்படி கட்டி அணைக்கிறதும் முத்தம் கொடுக்கறதும்மா அன்பு, என அவனை நேரடியாக கேட்டாள்

'இதிலென்ன தப்பு மான்சி அன்போட உச்சகட்ட வெளிப்பாடுதான் அணைகிறதும் முத்தம் கொடுக்கறதும் இது உனக்கு தெரியாதா,

'இல்லை எனக்கு தெரியாது நான் இதுவரைக்கும் அன்புன்னா ஒருத்தரையே மனசுல நெனைச்சு அவங்களுக்காகே வாழ்ந்து அவங்களுக்காகவே உயிர விடுறதுதான் உன்மையான அன்புன்னு நெனைச்சேன்,என்றாள் மான்சி விரக்தியான குரலில்.

அவளது அந்த குரல் சத்யன் மனதை பாதிக்க தலைக்கு கீழே கைகளை கோர்த்து விட்டத்தை வெறித்தவன்

பிறகு அவளிடம் திரும்பி'நான் சான்ட்ரா கூட இருந்தத பத்திதான் நீ பேசறேன்னு தெரியும் மான்சி ஆனா நான் அவளை காதலிக்கவே இல்லை

'அவ இல்லாம என்னால வாழ முடியாதுன்னு நான் ஒருநாள் கூட பீல் பண்ணதே இல்லை மான்சி இன்னும் சொல்லப்போனா அவ நினைவு கூட இப்பல்லாம் வர்ரதில்லை,

'இப்போ என் மனசு பூராவும் நீயும் நம்ம குழந்தையும் தான் இருக்கீங்க இதை எப்படி நிரூபிக்கறதுன்னு தெரியலை மான்சி ,

' நீ என்னை செக்ஸ்க்காக அலைறவன்னு நெனைக்கற ஆனா நான் கிட்டதட்ட மூன்று மாசமா உன்னை பார்த்து ஏங்கி தவிச்சு கடைசியா ஒன்னும் முடியாமத்தான் இப்ப கிளம்பி வந்தேன்,என்று நீளமாக பேசிக்கொண்டே போனவனை மறித்து 'எனக்கு ஒரு சந்தேகம்,என்றாள் மான்சி

'ம்ம் கேளு சொல்றேன்,

'நான் மூன்று வருஷம் முன்னாடி இருந்தது போல ஒல்லியா குச்சி மாதிரி இருந்திருந்தா இது காதலோட அணைச்சிருப்பீங்களா,என கேட்க

சத்யன் எழுந்து உட்கார்ந்து அவள் கையை எடுத்து தன் மார்பில் வைத்து 'மான்சி உன்மையை சொல்லனும்னா உன்னை குற்றாலத்தில் பார்த்தப்போ உன் அழகுதான் என்னை கவர்ந்தது உன்னை என் மனைவியா பார்க்கல ஒரு அழகான பொண்ணாதான் பார்த்தேன்

அதன் பின் உன்னோட கண்கள் மட்டும் அடிக்கடி ஞாபகம் வரும் கொஞ்சநாள்ல அதையும் மறந்திட்டேன்

'ஆனா உன்கிட்டே கையெழுத்து வாங்க வந்தேன் பார் அப்ப நீ என் மடியில் கவிழ்ந்து அழுதப்ப எனக்கு இங்க வலிச்சுது மான்சி, என்று அவள் கைகளால் தன் நெஞ்சில் அழுத்தி காண்பித்தான் சத்யன்
 
'அந்த சமயத்தில் எனக்கு உன்னோட அழகு என்னோட கர்வம் எதுவுமே எனக்கு தோனவில்லை மான்சி

இது என் மனைவி இவள் வயிற்றில் இருப்பது என் பிள்ளை இவங்களை நல்லபடியா காப்பத்தனும்னனு ஒரு வேகம் வந்திச்சி பார் அதுதான் என்னை தலைகீழா மாத்தியிருக்கு மான்சி

அந்த நேரத்தில நீ எப்படியிருந்தாலும் ஏத்துகிட்டுதான் இருந்திருப்பேன்

ஆனால் எந்த ஆணுக்கும் தன் மனைவி அழகா இருந்தா கர்வம் இருக்கும்

அதிலேயும் நீ உடலால மட்டும் இல்ல மனசாலயும் ரொம்ப அழகானவ மான்சி அதனால எனக்கும் அந்த கர்வம் இருக்கு

இன்னும் ஏதாவது உனக்கு கேட்கனுமா எதுவாக இருந்தலும் கேள் சொல்றேன் என்று அவள் முகத்தை பார்த்து கொண்டே சத்யன் கூற

அவளோ ஆமாம் என்பது போல் தலையசைத்து 'குழந்தையை பத்திதான் கேட்கனும் குழந்தைக்கு உங்கம்மா மாதிரி அந்த ஆறாவது விரல் அது இல்லாம போயிருந்தா அவனை உங்க குழந்தைதான்னு நம்பியிருப்பீங்களா என் மீது உங்களுக்கு சந்தேகம் வந்திருக்காதா என்று அவள் முடிப்பதற்க்குல்

ஏய் என்று அவள் தோள் பற்றி தூக்கியவன் 'ஏன்டி இந்த வார்த்தையால எனக்கு நீ எவ்வளவு பெரிய அநியாயம் செய்றேன்னு தெரியுமா நான் இவ்வளவு சொல்லியும் உன்னால என்னை நம்பமுடியல இல்ல ஏய் அடையாலம் இல்லாம குழந்தை பிறந்த பொன்டாட்டிய சந்தேகப்படுற அளவுக்கு நான் ஒன்னும் பொட்டை இல்லடி என்று சத்யன் குமுற அவன் முகம் இறுகி கண்கள் சிவந்து கலங்கியிருக்க பட்டென அவளை உதறி எழுந்து கட்டிலில் போய் படுத்து கொண்டான்

அமைதியாக உட்கார்ந்திருந்த மான்சி ஏன் இதை கேட்டோம் என வருந்தினாள் கண்கள் கலங்கியிருந்தனவே அழுகிறானோ என்று திரும்பி பார்த்தாள்

அவனோ இவளுக்கு முதுகு காட்டி படுத்திருந்தான்

மெதுவாக எழுந்த மான்சி அவனருகில் படுத்து அவன் முதுகில் தன் முகத்தை அழுத்தி கைகளால் அவன் இடுப்பை சுற்றி வளைத்து படுத்துக்கொண்டாள்

சத்யனோ அவள் பக்கம் திரும்பவே இல்லை

அதிக அலுப்பில் இருவரும் அயர்ந்து உறங்க

கதவை தட்டும் சத்தம் கேட்டு மான்சி கண்விழித்து 'இதோ வந்துட்டேன்ம்மா, என்று குரல் கொடுத்துவிட்டு எழ

ம்ஹூம் அவளால் எழுந்திருக்க முடியவில்லை

அந்தளவுக்கு சத்யன் அவளை இறுக்கமாக அணைத்துகொண்டு உறங்கினான்

அவன் அணைப்பிலேயே தெரிந்தது அவனுக்கு கோபமில்லை என்று

மான்சி நாணத்துடன் உறங்கும் அவன் முகம் பார்த்தாள்

அலைஅலையாய் பறந்த கேசம் நெற்றியில் வழிய லேசாக வாயயை திறந்துகொண்டு ஏதோ காப்பார் அற்ற சிறுவன் போல் உறங்கினான் சத்யன்

அதிக அசைவில்லாமல் அவனிடமிருந்து விடுபட முனைந்தாள் மான்சி

ஆனால் சுதாரித்த சத்யன் அவளை இன்னும் அதிகமாக இறுக்கினான்

'ச்ச்சு விடுங்க வெளியே கதவ தட்றாங்க நான் போகனும்,என்று அவனை விலக்க

'ம்ஹூம் அதெல்லாம் முடியாது இன்னும் கொஞ்சநேரம் இப்படியே இரு,அவன் கொஞ்ச

'ஐயோ குழந்தை எழுந்துடுவான் விடுங்க, என்று கெஞ்ச

'சரி சத்யா என்னை விடுங்க சத்யான்னு சொல்லு உன்னை விட்டுர்றேன், அவன் கூற

முகத்தில் குறும்புசிரிபபுடன் அவன் காதருகில் தன் உதடு வைத்து 'டேய் சத்யா என்னை விடுடா சத்யா, என்று மான்சி அழுத்திச்சொல்ல

'அடிப்பாவி என்னது டேய்யா உன்னை ...என்று அவள் இதழ்களை நெருங்க

'ஐயோ இன்னும் பல் தேய்க்கல்ல என்று தன் கையை இருவரின் உதட்டுக்கும் நடுவே விட

'அதனால் என்ன பரவாயில்லை என் வாய்தான் நைட் ஏகப்பட்ட வேலை செய்தது உன் வாய் பிரஷ்ஷாதான இருக்கு வா என்று சத்யன் அவளை இழுக்க

இரவின் நினைவில் முகம் நிறைந்த வெட்க்கப் புன்னகையோடு மான்சி அவனிடமிருந்து நழுவி ஓட

' ஏய் ஓடறிய இரு இரு தனியா என்கிட்ட மாட்டுவல்ல அப்ப பார்த்துக்கிறேன் என்று சவால் விட்டான் சத்யன்

இவ்வளவு நாட்களாக எவ்வளவு பெரிய சொர்க்கத்தை இழந்துவிட்டோம் என்று மனம் வருந்தியவன்

அதனால் என்ன இனி வரும் நாட்களில் இழந்ததை ஈடு செய்வேன் என்று உள்ளத்தில் உறுதியெடுத்தான்

'நான் கவிஞனாக்கப்பட்டேன்,

'உன் ஓரவிழிப் பார்வைபட்டதால்,

'உன்னைவிட இனிமையான கரு உன்டா'

'என் கவிதைக்கு,

'நான் எழுதிய முதல் கவிதை,

'உன் பெயர்தான் அன்பே .
 
அன்று பகல் முழுவதும் மான்சி வீட்டில் தங்கியவன் அவள் பின்னாலேயே சுற்றினான்

யாரும் அறியா நேரத்தில் அவளை இழுத்து உதட்டில் முத்தமிட்டான்

அவள் சேலை தலைப்பின் மறைவில் அவள் தனங்களை தடவினான்

எல்லோர் முன்பும் அவள் மடியில் தலைவைத்து கொண்டு டி வி பார்த்தான்

உணவின் போது அவள் தட்டிலிருப்பதை எடுத்து தனது தட்டுக்கு மாற்றினான்

அவள் கொடுத்து தேனீரை அவளை அருந்தச்சொல்லி பிறகு அதையே அவன் அருந்தினான்

இதையெல்லாம் கவனித்த மூர்த்தியும் ரேவதியும் மகிழ விஷ்னுவும் நிவேதாவும் இதெல்லாம் ரொம்ம்ப..ஓவர் மாமா என்று கிண்டல் செய்ய

யாரும் பார்காதபோது அவள் மார்பை பார்த்து தன் நாக்கால் உதட்டை தடவி சப்புக்கொட்டி காண்பித்தான்

அவளோ 'உதை விழும் ,என்று விரல் காட்டி மிரட்டினாள்

அவனா அஞ்சுபவன் தனியாக அறைக்குள் அவள் மாட்டும் போது அவள் முந்தானைககுள் தலையை விட்டு தாமரையின் மெட்டு போன்ற அவளின் மார்பில் தன் முகத்தால் தேய்த்து வாசம் பிடித்தான்

புடவையின் கொசுவத்துக்குள் கைவிட்டு அவள் பெண்மையை இதமாக தவினான்

இது எல்லாமே இருவருக்கும் புதிதாகவும் இன்பமாகும் இருந்தது

மான்சிக்குத்தான் ஓரே கூச்சமாகிவிட்டது

'தன் வாழ்வில் இனி வராது என்று நினைத்த வசந்தம் இப்போது தன்னுடன் குளிர் தென்றலயும் சாரல் மழையையும் கைகோர்த்து அழைத்து வந்திருப்பதை உணர்ந்தாள்

இரவு அவன் கிளம்புகிறேன் என்ற போது அவளது முகம் சோகத்தை தத்தெடுத்தது

'என் சுவாசத்திற்கு சொந்தமானவனே,

'உன் ஒற்றை பார்வையையும்,

'கற்றை புன்னகையையும்'

'மொத்தமாய் பரிசளிப்பாயா...?

'காத்திருக்கிறேன்!

அவள் சோகத்தை கவனித்த சத்யன் நேராக தன் மாமனார் மூர்த்தியிடம் சென்று 'இன்னும் இரண்டு நாள்ல என் அப்பா அம்மாவோட வந்து மான்சியையும் குழந்தையும் என் வீட்டுக்கு அழைச்சுட்டு போகலாம்னு இருக்கேன்,என்று அனுமதி கேட்க

அவரோ இன்னும் கொஞ்சநாள் ஆகட்டுமே குழந்தைக்கு மூனு மாசந்தானே ஆகுது என்று தடைசெய்ய

உள்ளே இருந்து அவர் மனைவி கூப்பிட'இதோ வந்திர்றேன்,என்றுவிட்டு சமையலறைக்குள் நுழைய
'ஏங்க இப்ப அனுப்பலைன்னு சொல்றீங்க இன்னைக்கு பூராவும் அவங்க இரண்டு பேரயும் கவனிச்சீங்கல்ல இன்னும் ஏங்க அவங்களை பிரிச்சு வைக்கனும் அவங்க வீட்ல குழந்தைய பாத்துக்கவா ஆள் இல்லை எல்லாம் மான்சியோட மாமியார் பாத்துக்குவாங்க நீங்க போய் அனுப்பறேன்னு சொல்லுங்க என்று ரேவதி பொரிய

அறையிலிருந்து வந்த மூர்த்தி 'சரி மாப்பிள்ளை ஒரு நல்லநாள் பார்த்து அப்பா அம்மாவை வரச்சொல்லுங்க, என்று உற்சாகமாக கூற

அவர் உற்ச்சாகம் அவனையும் தொற்றிக்கொள்ள மான்சியிடம் தயாராக இருக்கும் படி கூறிவிட்டு கிளம்ப

வழியனுப்ப வாசல் வரை வந்த மனைவியிடம் உதடுகுவித்து முத்தம் கேட்க

அவளோ கண்ணசைவில் தன் அப்பாவை காட்டி மறுக்க

இதை கவனித்த மூர்த்தி சிரித்தபடி உள்ளே சொல்ல

மறுநிமிடம் அவன் கைகளுக்குள் இருந்தாள் மான்சி

தன் ஒரு விரலால் அவள் முகம் நிமிர்த்தி அவள் இதழில் தன் உதட்டை பதித்து பின் விடைபெற்றான் சத்யன்

ஆனால் மான்சிக்குத்தான் கோவையை நினைத்தாலே கலக்கமாக இருந்தது

இங்கே இவ்வளவு அன்பாக இருப்பவன் அங்கே எப்படியோ என்று கலக்கமுற்றாள் மான்சி

'கனிகள் பல தரும்'

'மரங்களுக்கு நடுவே'

'நான் காதல் கனி தேடும் மரம்,
 
அடுத்த மூன்றாவது நாள் மான்சி குழந்தை இருவரையும் கோவை அழைத்து போனான்

மான்சிக்குதான் அந்த வீட்டில் முன்பு நடந்தவைகளை நினைத்து கலங்கினாள்

ஆனால் சத்யன் இயல்பாகவே இருந்தான்

அன்றிரவு சத்யனின் படுக்கையறை உள்ளே நுழைந்த மான்சி அவனை கானாமல் தேட

அவன் சுவரில் சாய்ந்து அவளை பார்வையால் விழுங்கிக்கொண்டிருந்தான்

அவன் பார்வையின் தீவிரம் தாளாமல் மான்சி தலைகுனிந்தவள் ஒரு பெட்சீட்டை எடுத்து கீழே போட்டுவிட்டு தலையனை எடுக்க கைநீட்ட

அவள் கைபற்றி தடுத்த சத்யன் 'என்னடா பழைய ஞாபகங்கள் மனசை குழப்புதா இனி அப்படி எதுவும் நடக்காது என்ன மன்னிச்சுடு மான்சி என்று உருக

'நான் யார் உங்களை மன்னிக்க,

'ம் நீ என் மனைவி அந்த உரிமை உனக்கு மட்டும்தான் உன்டு,

'அதுதான் எனக்கு முன்னாடியே உங்க சாரா இருக்காளே,

'அது முடிஞ்சுபோன கதை அதை இப்ப கிளராத ,என்று சத்யன் கடுமையான குரலில் கூற

'அவ இங்க வந்தா மறுபடியும் போகமாட்டிங்கன்னு என்ன நிச்சயம்,
அவளுக்கு அவன் மனதில் தனக்கான இடத்தின் உறுதியை தெரிந்தகொள்ள வேன்டும்

'அவ இங்க வரமாட்டா,

'அப்ப வந்தா போவீங்களா'

'இந்த அழகான பொன்டாட்டிய விட்டுட்டு நான் ஏன்டி அவகிட்ட போகனும்,

சிறிது அமைதிக்கு பிறகு 'அவளவிட நான் அழகுன்னு பொய்தான சொல்றீங்க என்றாள் மான்சி மெல்லியகுரலில்

அவள் குரலை வைத்து பேச்சு திசைமாறிவிட்டதை உணர்ந்த சதயன் அவளிடம் கொஞ்சம் விளையாடி பார்க்க என்னினான்

'ஆமாம் மான்சி நீதான்டி அழகு,என்றான் கொஞ்சும் குரலில்

'எப்படி சொல்றீங்க,

'இங்கவா சொல்றேன் ,அவளை தன் கைக்குள் இழுத்து தலைமுடியிலிருந்து ஆரம்பித்தான்

'இதோ இந்த ஹேர் இப்படி அடர்த்தியா பட்டுபோல நீளமா அவளுக்கு இருக்காது'

'கொஞ்சூண்டா பிரவுன்கலர்ல இருக்கும்'

'அப்புறம் இந்த நெற்றி இதுமாதிரி மூன்றாம்பிறை போல இருக்காது'

'அவளுக்கு முன் நெற்றி உயர்ந்து அகலமா இருக்கும்'

'அப்புறம் இந்த கண்கள் இது மாதிரி அகன்று விரிந்து குவளைப்பூவை போல இருக்காது'

'அவளுக்கு நீலநிறத்தில் கண்கள் இடுங்கி இருக்கும்,
இதை சொல்லும் போது மான்சியின் கண்களில் முத்தமிட்டு சொன்னான்

'அப்புறம் இந்த காது இது மாதிரி மெல்லியதா வள்ளைப்பூவை போல இருக்காது

'அவளுக்கு சிறியதா மொட மொடன்னு இருக்கும்

'அப்புறம் இந்த மூக்கு இது மாதிரி நேராக கூர்மையா எட்ப்பூவை போல இருக்காது ,

'அப்புறம் இந்த உதடு வடிவா சதைப்பற்றேட ஆரஞ்சு சுளை போல இப்படி சப்புவதற்க்கு வாட்டமாக இருக்காது,
இதை சொல்லும் போது அவள் உதட்டை இழுத்து சப்பி காண்பித்து சொன்னான்

மான்சிக்கு அந்த ஒற்றை முத்தம் உயிர் வரை இனித்தது

'அவளுக்கு சின்னதா கீத்து போல இருக்கும்,

'அப்புறம் இந்த கழுத்து இது மாதிரி வெண்சங்கு போல இருக்காது,

'அவளுக்கு கழுத்து அமுங்கி இருக்கும்'

சத்யன் இப்போது பேச்சை நிறுத்தி மெதுவாக மான்சியை தூக்கி படுக்கையில் கிடத்தி அவள் முந்தானையை விலக்கி ஜாக்கெட்டின் மார்பை கொக்கிகளை நீக்கி ப்ராவின் கொக்கியில் கைவைக்க அவள் கையை தட்டிவிட்ட'
'இருடி இதைப்பற்றி சொல்ல வேன்டாமா,என சத்யன் கேட்க
'அதெல்லாம் ஒன்னும் வேன்டாம் ,என்று மான்சி சினுங்க
 
தடுத்த அவள் கைகளை விலக்கிவிட்டு உள்ளாடையின் ஊக்கை அவிழ்த்தவன் அவளின் தாமரை மொட்டுத் தனங்களில் தன் முகம் வைத்து உதட்டால் ஒத்தடமிட்டு பற்களால் காம்பை கவ்வி அதில் வந்த பாலை நாக்கில் தட்டி சுவைப்பார்த்து அதன் பின்னர் 'இது மாதிரி பால் கூட அவளுக்கு வராதுடி அப்பிடியே தொங்கிப்போயிருக்கும் , என்றவன்

அவளின் காதருகே உதடு வைத்து 'ஆமா நீ மாடிக்கு வரும்போது உங்கம்மா ஏதோ சொன்னாங்க அதுக்கு நீ போங்கம்மான்னு வெட்கப்பட்டுகிட்டே வந்தியே உங்கம்மா என்ன சொன்னாங்க மான்சி என்று விரக குரலில் சத்யன் கேட்க

'அதெல்லாம் சொல்ல முடியாது, என்றாள் மான்சி கரார் குரலில்

'அப்ப ஏதோ விஷயமிருக்கு சொல்லுடா செல்லம் ,என்று சத்யன் கொஞ்ச

'அது வந்து 'என்று தயங்கி பின்னர் 'ம் உங்க வீட்டுகாரரை பார்த்தா கைய வச்சுகிட்டு சும்மா இருகிறவர் மாதிரி தெரியல அப்படி ஏதாவதுன்னா குழந்தைக்கு பால் குடுக்ககூடாது காலையில குளிச்சிட்டுதான் பால் குடுக்கனும்ன்னு அது வரைக்கும் பால்புட்டியில குடுக்க சொன்னாங்க,என்று அவளுக்கே கேட்காமல் கிசுகிசுப்பான குரலில் மான்சி சொல்ல

'பாருடா மாமியாருக்கே என் நிலைமை தெரிஞ்சிருக்கு சரி மான்சி நான் போய் குழந்தைக்கு பால்புட்டி எடுத்துட்டு வரட்டா, என்று ரகசியமாய் சத்யன் கேட்க

'ஒன்னும் வேன்டாம் நானே பால் கலந்து எடுத்திட்டு வந்திட்டேன்'என்று கிறக்கமாய் மான்சி கூற

'அடிப்பாவி எல்லாம் தயாரதான் வந்துட்டு என்ன போட்டு வாங்கினாய,எனறு செல்லமாய் கடிந்து அவள்மேல் கவிழ

'போதும் இறங்குங்க ,என்று மானசி தள்ள

'ஏய் இன்னும் சான்ட்ராவை பத்தி சொல்றேன் கேளு ,

என்று அவளுக்கும் சான்ட்ராவுக்கும் உண்டான வித்யாசத்தை சத்யன் செயல்முறை விளக்கமாக விளக்கிச்சொல்ல பொழுது விடிந்துவிட்டது

மான்சிக்கும்தான் விடிந்தது.
"என்னை இரும்பு மனிதன் என்பார்கள்

"பெண்ணே உன் விழிகள் என்ன காந்தமே,

"என்னை பார்த்தவுடன் என் இதயததில்

"இதமாய் ஒட்டிக்கொண்டதே

"ஆனால் அதன் இயக்கத்தை மட்டும் நிறுத்திவிடாதே,

"அது உன்னை நேசித்தபடியே,

"உயிர் காற்றை சுவாசித்தபடியே இருக்கட்டும்


  முற்றும்
 
  
       

No comments:

Post a Comment